Με τρομάζει ο θάνατος

<p>Η αναγνώστριά μας ρωτάει:</p>
<p>Νομίζω πως παθαίνω κρίση πανικού. Προσπαθώ να το αντιμετωπίσω μόνη, αλλά νομίζω ότι χειροτερεύει. Ξεκίνησε όταν έμαθα τον ξαφνικό θάνατο μιας κοπέλας μέσα στο σπίτι της. Συνειδητοποίησα πόσο λεπτή γραμμή είναι η ζωή από τον θάνατο, ότι μπορείς να πεθάνεις έτσι ξαφνικά, δε θέλω να χάσω τη ζωή μου. Όταν έχω αυτό το συναίσθημα νιώθω σαν να χάνομαι. Στην αρχή το πάθαινα μέσα στην ημέρα, αλλά τώρα κυρίως το βράδυ, όταν χαλαρώνω. Φοβάμαι ότι θα "φύγω". Αλλά και όταν ξυπνάω απότομα πάλι το νιώθω, για αυτό έχω αρχίσει να φοβάμαι όταν πέφτω για ύπνο. Αυτές τι μέρες άκουσα πάλι για μια γυναίκα 37 χρονών, 3 χρόνια μεγαλύτερη μου, που πέθανε προχτές, για μια 24 χρόνων κοπέλα που έφυγε από ανακοπή. Δεν ξέρω τι να κάνω. Έχω κουραστεί ψυχολογικά να περνάω όλο αυτό. Σας παρακαλώ πείτε μου τι να κάνω, γιατί νιώθω ότι θα τρελαθώ.</p>
<p><strong><span>Απαντά η Ντόρα Μίνου, Κλινική Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, Οικογενειακή Σύμβουλος</span></strong></p>
<p>Αγαπητή αναγνώστρια,</p>
<p>Ευχαριστώ πολύ για το ερώτημά σας και την εμπιστοσύνη σας. Τα γεγονότα που αναφέρετε πως έχετε βιώσει το τελευταίο διάστημα είναι πραγματικά συγκλονιστικά και είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχετε ταραχτεί. Η απώλεια, τα ζητήματα ζωής και θανάτου είναι από τα πιο δύσκολα, που καλείται ένας άνθρωπος να αντιμετωπίσει και να επεξεργαστεί και αναμενόμενα τα συναισθήματα που ανακινούνται είναι έντονα και συχνά τρομακτικά. Εμπίπτουν όμως στο φυσιολογικό, συνεπώς το να τα καταπιέσετε μία φυσιολογική συναισθηματική απόκριση σε ένα συμβάν που θα κλόνιζε τον οποιονδήποτε θα ήταν ιδιαίτερα ψυχοφθόρο και κουραστικό. Από εκεί και ύστερα, είναι σημαντικό να αποτιμήσετε τη σημασία των γεγονότων αυτών για εσάς προσωπικά, να μοιραστείτε συναισθήματα με κοντινά πρόσωπα και να επεξεργαστείτε δικές σας σκέψεις που ενδεχομένως εγείρονται με αφορμή το γεγονός της απώλειας, ίσως και με τη βοήθεια κάποιου ειδικού. Η ζωή εμπεριέχει την απώλεια, αλλά και η απώλεια καλεί συχνά σε επαναδιαπραγμάτευση του τρόπου που οργανώνουμε και οδηγούμε τη ζωή μας. </p>

Σχετικά άρθρα