Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια: Οι νέες οδηγίες για τη θεραπεία της νόσου

<p style="text-align: left;"><strong><span style="font-size: small;"><span>Γράφει ο Δρ Αντώνης Χριστόπουλος M.D., M.Sc., Ph.D.</span><br /><span>Ειδικός Πνευμονολόγος/Φυματιολόγος </span><br /><span>Διευθυντής τμήματος Αλλεργίας &amp; Άσθματος Doctor's Hospital Αθηνών </span></span></strong></p>
<p style="text-align: left;"><strong><span style="font-size: small;"><span>(www.asthmaclinics.gr)</span><br /></span></strong></p>
<p style="text-align: left;"><strong><span style="font-size: small;"><img src="/contentfiles_2016b/ygeia/pneymonologia/0.A-Asinis0087.jpg" alt="" width="180" height="111" /></span></strong></p>
<p style="text-align: left;"><strong><span style="font-size: small;"><br /></span></strong></p>
<p style="text-align: left;"><strong><span style="font-size: small;"><br /></span></strong></p>
<p style="text-align: center;"><strong><span style="font-size: small;">Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΧΑΠ</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><br /><em><span style="font-size: small;"><strong>Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), είναι ένας σημαντικός παράγοντας θνησιμότητας και θνητότητας σε όλον τον κόσμο. Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν και πεθαίνουν κάθε χρόνο πρώιμα από XΑΠ, ή τις επιπλοκές της. Σήμερα η ΧΑΠ, είναι η τέταρτη κατά σειρά αιτία θανάτου, ενώ προβλέπεται να είναι η τρίτη συχνότερη αιτία θανάτου μέχρι το 2020 παγκόσμια.</strong> </span></em></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η ΧΑΠ ως εκ τούτου αποτελεί μία πρόκληση για τα εθνικά συστήματα υγείας, αφού πρόκειται για μία πάθηση που προλαμβάνεται και αντιμετωπίζεται.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: small;">Αναθεώρηση κατευθυντήριων οδηγιών-GOLD 2017</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η πρόσφατη αναθεώρηση (2017) της Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας για τη ΧΑΠ (GOLD), περιέχει σημαντικές αλλαγές που αφορούν κυρίως τους θεραπευτικούς στόχους και τη φαρμακολογική αντιμετώπιση της ΧΑΠ. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: small;">Η σπιρομέτρηση εξακολουθεί να έχει κεντρικό ρόλο στην διάγνωση, πρόγνωση και αντιμετώπιση των ασθενών. Αλλά το αναθεωρημένο εργαλείο αξιολόγησης ABCD, βασίζεται μόνο στην αξιολόγηση των αναπνευστικών συμπτωμάτων και του ιστορικού παροξύνσεων η/και τυχών νοσηλειών, για την χάραξη κατάλληλων στρατηγικών για την φαρμακολογική αντιμετώπιση της ΧΑΠ.</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η χορήγηση νεώτερων βρογχοδιασταλτικών μακράς δράσης (β2 διεγέρτες-LABA η αντιχολινεργικά-LAMA), προτείνεται ως η πρώτη επιλογή, ενώ ο φαρμακευτικός αλγόριθμος κλιμακώνεται με τον συνδυασμό των βρογχοδιασταλτικών (LABA+LAMA) στοχεύοντας την βελτίωση των συμπτωμάτων και την αποφυγή των παροξύνσεων. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η προσθήκη εισπνεόμενου κορτικοειδούς (ICS) σε συνδυασμό με LABA (LABA+ICS), παραμένει ως δεύτερη μόνο επιλογή, λόγω του κινδύνου πνευμονίας. <strong>Ως πρώτη επιλογή, ο συνδυασμός LABA/ICS συστήνεται μόνο για ασθενείς με σύνδρομο αλληλοεπικάλυψης Άσθματος-ΧΑΠ, ή υψηλό αριθμό ηωσινοφίλων στο περιφερικό αίμα.</strong> Τέλος μελετάται η αποτελεσματικότητα και της τριπλής αγωγής με LABA+LAMA+ICS.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: small;">Από τις οδηγίες στην πράξη…</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Το σημαντικό πρόβλημα με την ΧΑΠ, είναι ότι δεν τυγχάνει πάντα της δέουσας προσοχής από την ιατρική κοινότητα.</strong> Σε αυτό συμβάλλει και η τάση των ασθενών με ΧΑΠ να μην παραπονούνται συχνά, παρά την σημαντική ενίοτε αναπηρία που βιώνουν, αποδίδοντας τα συμπτώματά τους στην ηλικία, σε συνοσηρότητες ή στον «αθώο» τους τσιγαρόβηχα. <strong>Τοιουτοτρόπως, διαφεύγει η πρώιμη και έγκαιρη διάγνωση της ΧΑΠ, όταν θα μπορούσε η νόσος να θεραπευτεί με την διακοπή του καπνίσματος, η την απομάκρυνση άλλων τυχών επιβαρυντικών παραγόντων. </strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Η πρόκληση για τους ιατρούς της πρωτοβάθμιας περίθαλψης είναι μεγάλη.</strong> Θα πρέπει να υποπτευθούν την ΧΑΠ σε ασθενείς με ή κάποτε χωρίς, διαφόρου βαρύτητας συμπτώματα και ιστορικό έκθεσης στους γνωστούς παράγοντες κινδύνου (κάπνισμα, λοιμώξεις στην παιδική ηλικία, βρογχική υπεραντιδραστικότητα, γενετικοί παράγοντες, επαγγελματικές εκθέσεις κ.α.). Η επιβεβαίωση όμως της διάγνωσης, αλλά οι περεταίρω αποφάσεις για την θεραπεία της ΧΑΠ υπερβαίνουν τον ρόλο του γενικού, οικογενειακού ιατρού.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong><span style="font-size: small;">Η παραπομπή στον ειδικό ιατρό θα εξασφαλίσει την διαφορική διάγνωση της ΧΑΠ από το βρογχικό άσθμα ή άλλες καταστάσεις όπως οι βρογχεκτασίες που επιβάλλουν διαφορετική θεραπευτική προσέγγιση. Αλλά και για τους πάσχοντες από ΧΑΠ οι καιροί των «ξεχασμένων» ασθενών σε έναν κλειδωμένο συνδυασμό LABA/ICS, έχουν παρέλθει. </span></strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η σύγχρονη στρατηγική για την φαρμακολογική και μη, αντιμετώπιση της ΧΑΠ, βασίζεται στην <strong>εξατομικευμένη αξιολόγηση των αναπνευστικών συμπτωμάτων και του ιστορικού</strong> παροξύνσεων (βαθμονόμηση ABCD) παράλληλα με τον βαθμό περιορισμού της ροής του αέρα (στάδια GOLD 1-4) σύμφωνα με τις πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες. Η συνεργασία με τον ειδικό για τη διαχείριση των ασθενών με ΧΑΠ, είναι πλέον ιδιαίτερα επιθυμητή και επιβεβλημένη.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα