<p style="text-align: justify;">Αν είστε από τις τυχερές γυναίκες που δεν έκαναν ποτέ δίαιτα στη ζωή τους, τότε πείτε σε μια φίλη σας να διαβάσει αυτό το άρθρο. Οι περισσότερες όμως από εμάς, έστω και μια φορά, έχουμε κάνει κάποια δίαιτα στην ζωή μας. Και περισσότερο από τότε που γίναμε μαμάδες.</p>
<p style="text-align: justify;">Έχετε σκεφτεί όμως ότι αυτό μπορεί να επηρεάσει, ή ακόμα και να διαμορφώσει τη σχέση των παιδιών μας με το φαγητό; Σας ακούγεται υπερβολικό; Και όμως δεν είναι…</p>
<p>Μέσα στην οικογένεια, κάθε μέλος επηρεάζεται και επηρεάζει και όλους τους υπόλοιπους. Συναισθήματα, λόγια, σκέψεις και πράξεις που ανταλλάσσονται, διαμορφώνουν τις σχέσεις ανάμεσα στα άτομα της οικογένειας, αλλά επηρεάζουν και ξεχωριστά τον καθένα στον χαρακτήρα και στην προσωπικότητα του.</p>
<p style="text-align: justify;">Και ισχύουν όλα αυτά και όταν κάποιος στην οικογένεια, απλά κάνει μια δίαιτα? Θα με ρωτήσετε. Ναι, θα σας απαντήσω.</p>
<p style="text-align: justify;">Η δίαιτα σαν έννοια, σημαίνει έναν συγκεκριμένο τρόπο διατροφής και διαβίωσης. Οι περισσότεροι ωστόσο, στο άκουσμα της λέξης δίαιτα, σκέφτονται την απώλεια βάρους. Και αυτή είναι μια έννοια δύσκολη για τους περισσότερους και φορτισμένη με αρνητικά συναισθήματα. Με απογοήτευση, με άγχος, με θυμό, με θλίψη, με αγανάκτηση και άλλα, διαφορετικά για το καθένα. Βέβαια, αυτά τα δύσκολα συναισθήματα, μπορεί οι περισσότεροι να τα αποδίδουν στις δίαιτες που δεν πετυχαίνουν, η αλήθεια είναι όμως ότι όλα αυτά βρίσκονται ένα στάδιο πριν. Εκεί που για τον οποιονδήποτε λόγο, έχουμε χάσει την ισορροπία στην διατροφή μας, έχουμε στο σώμα κάποια επιπλέον κιλά και στην ψυχή μας ένα βάρος τεράστιο. Γιατί δεν μας αρέσει η εικόνα του σώματος μας και αυτό επεκτείνεται και δεν μας αρέσει ο εαυτός μας όλος. Γιατί έχουμε θυμώσει που χάσαμε τον έλεγχο και έχουμε απογοητευθεί που δεν μπορούμε μόνοι μας να τον ξαναπάρουμε. Και είμαστε στεναχωρημένοι γιατί κάποτε το σώμα μας «άκουγε» και όταν κάναμε δίαιτα χάναμε κιλά. Τώρα όμως? Ό,τι και να ΜΗΝ τρώω, τα κιλά δεν φεύγουν.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι περισσότεροι και περισσότερες λοιπόν, ξεκινούν την δίαιτα κουβαλώντας, αν όχι όλα, τα πιο πολλά από αυτά τα συναισθήματα. Κολλούν στο ψυγείο το μαγικό Α4 χαρτί και αρχίζουν. Ακολουθούν το πρόγραμμα, μετρούν τα γραμμάρια, τα λίτρα, τις ώρες και τα λεπτά μέχρι το επόμενο γεύμα (κυρίως γιατί πεινούν πολύ). Και εδώ είναι το σημείο που έχει χαθεί άλλο ένα βήμα. Αυτό που περιλαμβάνει κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Το να εντοπίσουμε τι είχαμε κάνει λάθος τόσο καιρό. Τι ήταν αυτό που μας αποσυντόνισε και που μας έκανε να χάσουμε την ισορροπία μας. Χωρίς αυτό, κάθε μαγικό Α4 χαρτί, με όποια δίαιτα, είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.</p>
<p>Οι περισσότεροι όμως δυστυχώς το παραβλέπουν αυτό. Και όταν ξεκινούν δίαιτα, μαζί με όλα τα βαριά συναισθήματα, κουβαλούν και εκείνη την συνθήκη. Και στην πραγματικότητα δεν κάνουν δίαιτα, αλλά ένα «διάλειμμα» από εκείνη την κατάσταση που τους οδήγησε στην δίαιτα. Και έτσι, μόλις το Α4 χαρτί φύγει από την πόρτα του ψυγείου, όλο το παλιό (που ήταν πάντα εκεί) επιστρέφει.</p>
<p>Και μπορεί, αρχικά τουλάχιστον, να έχουν φύγει κάποια κιλά, ξέρετε όμως τι έχει έρθει?</p>
<p style="text-align: justify;">Πρώτα πρώτα έχει έρθει το μήνυμα ότι το φαγητό, η τροφή μας, μπορεί να είναι επιβλαβής για εμάς. Για αυτό και πρέπει τώρα να στερηθώ. Αυτή από μόνη της είναι μια πολύ ισχυρή αρνητική σύνδεση όσον αφορά στο φαγητό και διαμορφώνει συνειδητά και ασυνείδητα και την σχέση που θα έχουν τα παιδιά μας με αυτό. Έχει έρθει το μήνυμα ότι εγώ είμαι καλά και έχω αξία σαν άνθρωπος, και νιώθω χαρά, μόνο όταν είμαι αδύνατος/η. Οτιδήποτε διαφορετικό δεν χωράει. Έτσι η εικόνα γίνεται η κυρίαρχη του παιχνιδιού και η πρωταγωνίστρια της ζωής μας και των παιδιών μας.</p>
<p>Έρχεται το μήνυμα της «τιμωρίας». Γιατί οι περισσότεροι που κάνουν δίαιτα, δεν τρώνε το ίδιο νόστιμο φαγάκι με τους άλλους, αλλά κάτι λίγα άνοστα και νερόβραστα λαχανικά.</p>
<p style="text-align: justify;">Κανένα μήνυμα φροντίδας εαυτού δεν έχει μπει στο σπίτι. Όπως για παράδειγμα ότι εγώ σκέφτηκα, ζήτησα βοήθεια και βρήκα τι ήταν αυτό που δεν λειτουργούσε. Και τώρα θα προσπαθήσω να το αλλάξω. Όχι μόνο για να χάσω κιλά, αλλά γιατί αυτό δεν με ωφελεί πια. Και από εδώ και στο εξής θα κάνω πιο συνειδητές επιλογές και θα χαίρομαι για αυτές.</p>
<p style="text-align: justify;">Μια κακή σχέση δική μας με το φαγητό, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα επηρεάσει αρνητικά και τα παιδιά μας. Είναι καλό πάντα να έχουμε στο μυαλό μας κάθε μήνυμα, λεκτικό ή μη, που περνάμε με το παράδειγμα μας.</p>
<p>Αναζητήστε επαγγελματίες υγείας που θα σας βοηθήσουν να βρείτε την άκρη του νήματος και δεν θα συντονιστούν απλά με την αγωνία του «πως θα βγω το καλοκαίρι στην παραλία». Μπορεί να θυμώσετε στην αρχή που θα σας πουν να μην βιαστείτε να χάσετε κιλά. Στο τέλος όμως είναι σίγουρο ότι θα τους αγαπήσετε. Και μαζί με εσάς και τα παιδιά σας.</p>
<p><span>Γράφτηκε από: </span><strong><span class="vcard author"><span class="fn">Χρυσούλα Ζερβού / Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια</span></span></strong></p>
<p>Πηγή: www.diatrofi.gr</p>