<p style="text-align: justify;">Γεια σας, έχω μια φίλη που πρόσφατα έχουμε αρχίσει να κάνουμε αρκετή παρέα και επειδή ήμουν κάλος μαζί της ένιωθε άνετα και μια εμένα μου ανοίχτηκε και μου είπε πράγματα που λίγοι ξέρουν στο πολύ κοντινό και γενικό της περιβάλλον και από ό,τι μου είπε δεν έχει και πολύ σταθερή ψυχολογία κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με τα συναισθήματα και μου έλεγε ότι είναι πολύ χαρούμενη που βρήκε ένα άτομο που μπορεί να ανοιχτεί. Εγώ προσπάθησα να είμαι καλός και την συμβούλευσα  για αρκετά πράγματα. Από εδώ και πέρα πώς θα συνεχίσω να την βοηθώ; Γιατί νοιάζομαι γι’ αυτήν… Πώς να συνεχίσω να είμαι ο εαυτός μου; Εξ’ άλλου γι’ αυτό με εμπιστεύτηκε. </p>
<p><strong>Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός</strong></p>
<p>Αγαπητέ αναγνώστη:</p>
<p style="text-align: justify;">Υποθέτω πως για να στέλνετε εδώ, αυτά που σας εμπιστεύτηκε η φίλη και που διαχειρίζεστε μαζί σας έχουν βαρύνει σε σημείο να ζητήσετε κι εσείς βοήθεια. Φαίνεται απ' αυτό ότι νοιάζεστε για τη φίλη σας. Μέσα από την κούραση και αυτό που λέτε "να μείνω ο εαυτός μου" φαίνεται πως έχετε παλέψει να τη βοηθήσετε χωρίς να εκθέσετε τα προβλήματά της και εξ αυτού και την ίδια. Όμως πολλά θέματα που προκύπτουν στη ζωή δεν μπορούν να λυθούν χωρίς βοήθεια. Κι αφού ζητάτε κι εσείς βοήθεια για να συνεχίζετε να τη βοηθάτε, είναι προφανές ότι αυτά τα θέματά της είναι πιο σύνθετα από τα συνήθη. Μιλήστε της για αυτό τον προβληματισμό σας και δώστε της την εναλλακτική να μιλήσει σε κάποιον ψυχολόγο για το πρόβλημά της. Μπορεί να στείλει κι εδώ αν χρειάζεται.</p>