«Οι γονείς μου με χτυπούσαν και με έβριζαν. Θα το ξεπεράσω ποτέ;»

Σε λίγο καιρό θα μετακομίσω με την οικογένειά μου στην Ελλάδα μετά από δύο χρόνια στη Στοκχόλμη. Μετά από τραυματική εμπειρία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και με ξαφνική ασθένεια της νεογέννητης κόρης μου, έχω χάσει κάθε εμπιστοσύνη στο σουηδικό σύστημα υγείας.

Στην εγκυμοσύνη έχει την εποπτεία η μαία και εξετάσεις γίνονται μόνο μια φορά στην αρχή και το μωρό το παρακολουθεί μια νοσοκόμα και ο παιδίατρος το βλέπει μόνο 3 φορές μέχρι τα 5 του. Έτσι, λόγω του κλίματος, αποφασίσαμε με την οικογένειά μου να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα στην Ελλάδα και έτσι να μπορέσω να ολοκληρώσω και τη διδακτορική μου διατριβή και σταδιακά να νιώσω καλύτερα.

Πώς μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου;

Συνεχίζω να παθαίνω κρίσεις άγχους και ξεσπάω σπάζοντας αντικείμενα στο σπίτι και έχοντας τάσεις φυγής. Στην τελευταία κρίση θα πηδούσα από το παράθυρο. Οι κρίσεις μου ενεργοποιούνται από έναν απίστευτο φόβο και απειλή που νιώθω για την πεθερά μου λόγω κάποιων σχολίων της, τα οποία δεν τα εννοούσε.

Νιώθω την ανάγκη να κάνω δουλειά με τον εαυτό μου για το άγχος μου και για τις τραυματικές εμπειρίες που κουβαλάω από τους γονείς μου (σωματική και λεκτική κακοποίηση γιατί με χτυπούσαν και με έβριζαν) και έχω ήδη ξεκινήσει με μια ψυχολόγο στην Αθήνα εξ αποστάσεως.

Φοβάμαι ότι ο σύζυγος μου που είναι Σουηδός δεν θα αντέξει αυτή τη μεγάλη αλλαγή, αν και μου λέει ότι το πιο σημαντικό από όλα είμαι εγώ και η οικογένειά μας, αλλά κατά καιρούς μου λέει ότι είναι Σουηδός και έχει και σουηδική οικογένεια γονείς, αδέρφια. Πώς μπορώ να βοηθήσω καλύτερα τον εαυτό μου; Εκτός από την ψυχοθεραπεία, μήπως χρειάζομαι και ψυχίατρο; Και πώς μπορώ να βοηθήσω καλύτερα τη σχέση μας;

Στο ερώτημά σας απάντησε η ψυχολόγος Μαρία Λαΐου

Στο σημείωμα σου αναφέρεις μια σειρά από τραυματικά γεγονότα που αφορούν στην εγκυμοσύνη σου αλλά και την απόπειρα σου για αυτοκτονία. Όπως σημειώνεις οι κρίσεις άγχους σου είναι αρκετά συχνές: Σπας αντικείμενα, ίσως απελευθερώνοντας μια επιθετικότητα που είναι μπλοκαρισμένη και επιζητά εκτόνωση.

Επίσης, έχεις τάσεις φυγής, διότι θες να δραπετεύσεις από κάτι. Τι είναι όμως αυτό; Τη λύση την έχεις δώσει εσύ η ίδια… Αυτό είναι το παρελθόν σου που, όπως παραθέτεις, περιλαμβάνει τραυματικές εμπειρίες που ίσως συνδέονται με τα προβλήματα που αντιμετωπίζεις στο εδώ και το τώρα.

Έχεις βρει και το πρόβλημα και τη λύση!

Η επιθετικότητα που έχει υποστεί το σώμα σου τόσο από τη σωματική όσο και από την λεκτική κακοποίηση έχει αποθηκευτεί και εκφράζεται με κρίσεις άγχους και επιθετική συμπεριφορά προς τον ίδιο σου τον εαυτό και στους άλλους. Όμως, θέλεις να δουλέψεις με τον εαυτό σου και έχεις ήδη ξεκινήσει συνεδρίες.

Ο δρόμος που έχεις επιλέξει, αυτός της ψυχοθεραπείας, είναι αυτό που θα σε βοηθήσει να αποτινάξεις τις αλυσίδες του παρελθόντος και να ζήσεις ένα παρόν, όπως εσύ το επιθυμείς. Θα μπορέσεις να πάψεις να συνδέεις το «εδώ και το τώρα» με τις εμπειρίες του παρελθόντος και να προχωρήσεις.

Σχετικά με τη φαρμακευτική σου αγωγή δεν μπορώ να σου απαντήσω με σιγουριά. Η χρήση της πάντως σε πεπερασμένο χρονικό διάστημα σε συνδυασμό πάντα με την ψυχοθεραπευτική διαδικασία μπορεί να βοηθήσει. Καλό όμως είναι να ρωτήσεις την ψυχολόγο αν και η ίδια φαντάζομαι θα έχει ήδη άποψη πάνω στο θέμα.

Το ζευγάρι καλό είναι να συζητά…

Μου περιγράφεις ακόμη τον φόβο σου για το αν ο σύντροφός σου θα αντέξει αυτήν τη μεγάλη αλλαγή. Αυτό θα μπορούσε να διερευνηθεί κάνοντας μια ειλικρινή συζήτηση με τον σύζυγο σχετικά με την αλλαγή που θα προβείτε και να εξετάσετε κατά πόσο η απόφαση σας πάρθηκε από κοινού.

Τέλος μου θέτεις το εξής ερώτημα: «Πώς θα μπορούσα να βοηθήσω την σχέση μου καλύτερα;». Το πρώτο βήμα έχει γίνει ήδη με την ψυχοθεραπεία, καθώς μέσω αυτής θα ανακαλύψεις τον εαυτό σου, επουλώνοντας τα τραύματα του παρελθόντος. Έτσι θα μπορέσεις να διοχετεύσεις την αγάπη και τη στοργή στον σύντροφό σου και σε όποιον άλλον επιθυμείς.

Μαρία Λαΐου
Ψυχολόγος MSc
Τηλ: 6986823375
Email: [email protected]

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Μετατραυματικό στρες: Μπορεί να εμφανίσει κανείς και συμπτώματα κατάθλιψης;

«Η κοπέλα μου παθαίνει κρίσεις πανικού. Πώς μπορώ να τη βοηθήσω;»

Σχετικά άρθρα