Έχω σχέση με κάποιον και κριτικάρει διαρκώς τον γιο μου… Πώς να το διαχειριστώ;

<p style="text-align: justify;">Γεια σας έχω μια σχέση εδώ και ένα χρόνο με κάποιον που είναι 12 χρόνια μεγαλύτερος μου. Εγώ είμαι 43. Έχει 2 παιδιά που έχει αφήσει από πολύ μικρά και δεν έχουν καμία σχέση. Εδώ και κάτι μήνες μετακόμισε σε άλλη χώρα για να είμαστε μαζί. Το πρόβλημα ότι δεν αντέχει τον γιο μου. Είναι 14 χρονών και τον μεγαλώνω μόνη μου με τους γονείς μου.</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι κακομαθημένος, όπως είναι κάθε παιδί που δεν τον αφήνεις να κάνει τίποτα και του προσφέρεις τα πάντα για να μην νιώσει το κενό του πατέρα του, με τον οποίον βρίσκονται μια φορά την εβδομάδα. Παίζει ηλεκτρονικά πάρα πολλές ώρες του αρέσει και να τρώει πάρα πολύ.</p>
<p style="text-align: justify;">Με τον σύντροφ<span lang="el-GR">ό</span> μου μαλώνουμε σχεδόν κάθε μέρα για το παιδί. Μου λέει ότι έχει πρόβλημα, δεν θα καταφέρει τίποτα, ούτε να κάνει παιδιά κτλ. Τον κρίνει συνέχεια, μου λέει ότι αυτός δούλευε από μικρός και ότι πρέπει να κάνει και ο μικρός το ίδιο.</p>
<p style="text-align: justify;">Δεν τον αφήνει να φάει τίποτα στο δωμάτιο του, ούτε καν να πάρει μια μπουκάλα με νερό, όταν ζεσταίνεται. Παραπονιέται ότι δεν τον βοηθάει καθόλου σπίτι, ότι δεν αφήνει το σκυλί του να μπει στο δωμάτιο του κτλ. Σε κάποια έχει δίκιο, αλλά δεν μπορείς – θεωρώ- να κριτικάρεις ένα παιδί στη μάνα του συνεχεία.</p>
<p style="text-align: justify;">Βάλαμε κάποιους κανόνες, αλλά δεν μπορώ να αλλάξω την ζωή του γιου μου από τη μια στιγμή στην άλλη. Βλέπει το παιδί να μπαίνει στο σαλόνι και κουζίνα και τον παρακολουθεί συνέχεια τι θα κάνει. Εγώ δουλεύω κάθε μέρα και ο σύντροφος μου είναι σπίτι και ψάχνει για δουλειά.</p>
<p style="text-align: justify;">Τι να κάνω; Πολλές φορές δεν ξέρω αν θα αντέξω, το σίγουρο είναι ότι αν δεν μετακόμιζε και σταματούσε τη δουλειά του δεν νομίζω να ήμασταν μαζί μέχρι τώρα με όλα αυτά. Μετά το διαζύγιο μου με τον πατέρα του δεν ήμουνα με κανένα για 9 χρόνια, για το παιδί μου είναι πολύ δύσκολο. Πολλές φορές δεν μιλώ όταν του λέει κάτι για να μην τον θίξω μπροστά στον μικρό, αλλά βλέπω τον μικρό που κλαίει μετά στο δωμάτιο του και στεναχωριέμαι. Στην αρχή έπαιρνα πολύ το μέρος του γιου μου. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Του έχω πει να κάνει υπομονή, αλλά δεν φαίνεται να έχει καθόλου. Με τον σύντροφο μου δεν έχουμε ερωτική επαφή και λέει ότι όλα αυτά του έχουνε κόψει κάθε όρεξη.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Απαντά η Δήμητρα Τραυλού Οικογενειακή θεραπεύτρια – σύμβουλος:</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή κυρία,</p>
<p style="text-align: justify;">Καταλαβαίνω ότι είστε πολύ επιβαρυμένη. Ωστόσο, ανοίγετε πάρα πολλά θέματα μαζί τα οποία είναι δύσκολο να απαντηθούν σε ένα διαδικτυακό site, καθώς χρήζουν από μια σειρά συνεδριών.</p>
<p style="text-align: justify;">Πρώτα από όλα είναι πολύ όμορφο που μετά από εννέα χρόνια έχετε πάλι μία σχέση και δεν είστε μόνη σας. Ο σύντροφός σας φαίνεται να νοιάζεται πάρα πολύ για εσάς και τον γιό σας, αφού τσακώνεται τόσο πολύ μαζί σας για το δικό σας το παιδί και τον τρόπο που το μεγαλώνετε.</p>
<p style="text-align: justify;">Ωστόσο, φαίνεται επίσης πως από την αρχή της σχέσης σας τα όρια δεν ήταν πολύ ξεκάθαρα μεταξύ σας. Στην αγωνία σας και τις ενοχές σας ότι το παιδί σας μεγαλώνει χωρίς πατέρα, μοιάζει να δώσατε στο σύντροφό σας-ακόμα κι αν το πήρε μόνος του εσείς του το επιτρέψατε-το δικαίωμα να γίνει ο πατέρας που του λείπει. Έτσι, λέει σε εκείνον τι να κάνει, υποδεικνύει σε εσάς τον τρόπο που θα έπρεπε να τον έχετε μεγαλώσει κι εσείς αισθάνεστε ότι σας υποτιμά και σας παρακάμπτει μπροστά στο παιδί σας. Έχετε πολύ δίκιο να λέτε ότι δεν μπορεί κάποιος να κριτικάρει συνεχώς ένα παιδί μπροστά στη μητέρα του, ακόμη κι αν είναι ο ίδιος του ο πατέρας. Πόσο μάλλον ένας ξένος.</p>
<p style="text-align: justify;">Από την άλλη είναι σα<span lang="el-GR">ν</span> να μην έχετε ξακαθαρίσει μέσα σας ποιές είναι οι προτεραιότητές σας. Σίγουρα δεν θέλετε να χάσετε τον σύντροφό σας, αλλά ταυτόχρονα βιώνετε και την αδικία που συμβαίνει απέναντι στο παιδί σας και στενοχωριέστε. Είναι φυσικό να νιώθετε αποκαρδιωμένη και να μην γνωρίζετε ποιανού το μέρος να πάρετε.</p>
<p style="text-align: justify;">Χρειάζεται να σκεφτείτε με τον εαυτό σας και τι θέλετε πρώτα πρώτα εσείς. Και ύστερα να σκεφτείτε τα λόγια του συντρόφου σας. Είπατε πως σε κάποια έχει δίκιο. Ποιά είναι αυτά; Μήπως θυμώνετε επειδή ο σύντροφός σας βλέπει τα λάθη σας και τα επισημαίνει; Μπορεί να το κάνει με τρόπο που δεν σας ταιριάζει, αλλά τότε θα πρέπει να συζητήσετε αυτόν τον τρόπο. Καθώς νιώθω πως είστε πολύ μπερδεμένη και δεν ξέρετε από που να αρχίσετε να ξετυλίγετε το κουβάρι, θα σας ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να απευθυνθείτε σε κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας που θα σας βοηθούσε να βελτιώσετε τη σχέση σας τόσο με τον σύντροφό σας όσο και με το παιδί σας.</p>

Σχετικά άρθρα