Βανέσα Ρεντγκρέιβ: Η επαναστάτρια ηθοποιός με το φλογερό ταμπεραμέντο, οι δράσεις ακτιβισμού και οι 14 μήνες που τη συγκλόνισαν

<p>Ηθοποιός του θεάτρου ή του σινεμά; Πολιτική επαναστάτρια ή ακτιβίστρια; Ταγμένη στην τροτσκιστική Αριστερά ή υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Τι από όλα αυτά είναι τελικά η Βανέσα Ρεντγκρέιβ; Η σημαντικότερη, πιθανότητα, εν ζωή ηθοποιός στον κόσμο είναι όλα αυτά και πολλά παραπάνω. Άλλωστε όπως και η ίδια έχει πει «αν θέλετε να μάθετε για τις πολιτικές μου πεποιθήσεις, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να μου παίρνετε συνέντευξη. Μπορείτε να καθίσετε να γράψετε ό,τι θέλετε!»</p>
<p>Μετράει ήδη 80 χρόνια ζωής και παραμένει το ίδιο δραστήρια, ακούραστη και ταγμένη ψυχή και σώμα σε όσα πιστεύει. Μετά από δεκάδες ταινίες, παραστάσεις και αναρίθμητα βραβεία, αποφάσισε λίγο πριν κλείσει τα 80 να κάτσει για πρώτη φορά  στην καρέκλα του σκηνοθέτη προκειμένου να μιλήσει για το ακανθώδες θέμα του προσφυγικού που ταλάνισε και ταλανίζει ακόμα την ευρωπαϊκή ήπειρο. Το ντοκιμαντέρ της «Sea Sorrow» («Τα δεινά της θάλασσας») προβλήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα σε ειδική εκδήλωση στο πλαίσιο του 23<sup>ου</sup> Φεστιβάλ «Νύχτες Πρεμιέρας» και η σπουδαία ηθοποιός ταξίδεψε -για άλλη μια φορά τα τελευταία δύο χρόνια- στην πατρίδα μας (με τη μεσολάβηση της στενής της φίλης Μιμής Ντενίση) προκειμένου να μιλήσει και να ευαισθητοποιήσει για το δράμα που λαμβάνει χώρα δίπλα μας.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv8.jpg" alt="" /></p>
<p><strong>Η συγκλονιστική συνέντευξη Τύπου και η προβολή του φιλμ</strong></p>
<p>Μια μέρα πριν την προβολή του ντοκιμαντέρ, η Βανέσα Ρεντγκρέιβ παραχώρησε συνέντευξη Τύπου η οποία συγκλόνισε και συγκίνησε. «Η δική μου ιστορία εξηγεί κάπως το γιατί έγινε αυτή η ταινία» είπε, αναφερόμενη στην εκκένωση του Λονδίνου στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο όταν η Κυβέρνηση Τσόρτσιλ είχε καλέσει όλους τους πολίτες να μεταφέρουν τα παιδιά τους στην εξοχή. Κατά την αφήγησή της, μιμήθηκε τους ήχους της προειδοποιητικής σειρήνας για τους βομβαρδισμούς προκαλώντας παγωμάρα στην αίθουσα.</p>
<p>Η συνέντευξη συνεχίστηκε σε ανάλογο ύφος, με την Ρεντγκρέιβ να εκφράζει απόψεις που σπάνια ακούγονται δημόσια: «Κάθε κυβέρνηση στην Ευρώπη είναι υποχρεωμένη διά νόμου να βοηθά τους μετανάστες. Εκτός αν δημοσίως δηλώσει ότι δεν έχει σχέση με την συνθήκη της Γενεύης και αποχωρήσει. Όμως σήμερα όλοι οι πρόσφυγες στέλνονται πίσω στην Τουρκία. Αυτό είναι παραβίαση του ακρογωνιαίου λίθου της Συνθήκης της Γενεύης. Οι κυβερνήσεις δεν έχουν καθήκον να συμφωνούν με τους πολίτες τους. Έχουν καθήκον να βοηθούν τους ανθρώπους», τόνισε.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv6.jpg" alt="" /></p>
<p>Όταν μάλιστα της ζητήθηκε να εξηγήσει γιατί κατά την γνώμη της «εμείς, ο κόσμος» έχουμε φτάσει σήμερα στο σημείο να κλείνουμε τις πόρτες στους μετανάστες, η ηθοποιός εξανέστη ζητώντας από τον δημοσιογράφο να εξηγήσει «ποιοι είναι οι «εμείς»;»</p>
<p>«Δεν δέχομαι το εμείς» είπε με εκνευρισμό. «Μιλώ συγκεκριμένα για τις κυβερνήσεις που έχουν κοινωνικές, πολιτικές και ηθικές ευθύνες αλλά κυρίως ευθύνη απέναντι στον νόμο που δεν τηρούν».</p>
<p>Και τα σκληρά λόγια για τη στάση της Ε.Ε. αλλά και τα εγκώμια για την Ελλάδα συνεχίστηκαν: «Ο Ποσειδώνας δεν έσωζε ανθρώπους, όμως οι Έλληνες έκαναν τα πάντα για να σώσουν. Οι ρίζες αυτής της ταινίας βρίσκονται κάτω από την θάλασσα. Ποιος τις έβαλε εκεί; Η Ευρωπαϊκή Ένωση τις έβαλε. Στην ταινία μου λέω ότι οι Έλληνες έδωσαν ένα μάθημα ανθρωπιάς. Ποιο είναι το μάθημα που έδωσε η Ε.Ε.; Μια λέξη θα ήταν αρκετή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε στον κόσμο το μάθημα της απανθρωπιάς».</p>
<p>Η ηθοποιός και σκηνοθέτης πλέον στάθηκε ιδιαίτερα και στην αγορά εισιτηρίων καθώς τα έσοδα της προβολής δόθηκαν στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα για την βοήθεια των προσφύγων.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv5.jpg" alt="" /></p>
<p>Το κοινό ανταποκρίθηκε και υποδέχτηκε τη Ρεντγκρέιβ με ένα πολύ ζεστό χειροκρότημα πριν την προβολή που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη διήγηση του Αφγανού Χαμίντι, ο οποίος έφυγε από τη χώρα του μετά τη δολοφονία των γονιών του για να πάει στην Ιταλία και τη διάσωση προσφύγων στο Αιγαίο. Ειδική μνεία γίνεται στη στάση των Ελλήνων, οι οποίοι «μας δείχνουν πώς να είμαστε άνθρωποι, πώς να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας. Η Ελλάδα δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, ωστόσο μας έχει δώσει το πιο σπουδαίο μάθημα, ένα μάθημα ανθρωπιάς», όπως λέει χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της ταινίας η σπουδαία Βρετανή ηθοποιός. Μετά την προβολή ακολούθησε συζήτηση με τη συμμετοχή πέραν της Ρεντγκρέιβ και του λόρδου Άλφρεντ Νταμπς και του παραγωγού της ταινίας και γιου της Κάρλο Νέρο. Το ελληνικό κοινό είχε έτσι την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά την ακτιβίστρια ηθοποιό η ιστορία της οποίας ξεκινά το μακρινό 1937.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv7.jpg" alt="" /></p>
<p><strong>Κόρη μιας θεατρικής δυναστείας</strong></p>
<p>Γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου στο Γκρίνουιτς του Λονδίνου, γόνος μιας από τις κορυφαίες θεατρικές δυναστείες της Βρετανίας, των ηθοποιών Σερ Μάικλ Ρεντγκρέιβ και Ρέιτσελ Κέμπσον. Όταν μάλιστα η μικρή Βανέσα ήρθε στον κόσμο, την είδηση ανακοίνωσε ο ίδιος ο Λόρενς Ολίβιε ως «Άμλετ» πάνω στη σκηνή του Old Vic την ώρα που ο ευτυχής πατέρας φορούσε ακόμη το κοστούμι του Λαέρτη: «Σήμερα γεννήθηκε μια μεγάλη ηθοποιός. Ο Λαέρτης απέκτησε θυγατέρα!».</p>
<p>Η μικρή κοκκινομάλλα με τις φακίδες πήγε σε ιδιωτικό σχολείο για να λάβει την καλύτερη εκπαίδευση και μόρφωση αλλά από μικρή ήξερε τι ήθελε να κάνει. Έμελλε να ακολουθήσει την καριέρα των γονιών της όπως επίσης και τα δύο της αδέλφια που ήταν επίσης ηθοποιοί (Λιν και Κόριν Ρεντγκρέιβ) και δυστυχώς σήμερα δεν βρίσκονται εν ζωή.</p>
<p>Το 1954 μπήκε στο Central School of Speech and Drama του Λονδίνου για να σπουδάσει υποκριτική και μετά την αποφοίτηση δοκιμάζει την τύχη της δίπλα στον πατέρα της. Είναι μόλις 20 ετών όταν θα πραγματοποιήσει την παρθενική της υπόκλιση στη σκηνή του Frinton Summer Theatre. Ο Ρεντγκρέιβ τήν παρασύρει στη μεγάλη οθόνη για τις ανάγκες της ταινίας «Behind the Mask» (1958) όπου απλά αναπαράγουν τους ρόλους πατέρα – κόρη.</p>
<p>Ένα χρόνο αργότερα, πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις «Όνειρο Θερινής Νυχτός» και «Κοριολανός» του Σαίξπηρ στο πλευρό των Λόρενς Ολίβιε και Άλμπερτ Φίνεϊ.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv9.jpg" alt="" /></p>
<p><strong>Η κινηματογραφική απογείωση</strong></p>
<p>Ακολουθούν και άλλοι μεγάλοι ρόλοι στο θέατρο, όμως η απογείωση της καριέρας της έρχεται με μια τηλεοπτική διασκευή του «Αποχαιρετισμού στα όπλα», παραγωγής BBC, δίπλα στον Τζορτζ Χάμιλτον. Λίγο αργότερα, η ταινία «Μόργκαν, ο τρελός εραστής» γίνεται παγκόσμια επιτυχία αλλά το δικό της άστρο θα λάμψει πιο δυνατό από ποτέ με το «Blow-up» (1967) του Αντονιόνι, το φιλμ – σήμα κατατεθέν του ’60 που αναδεικνύει τη Ρεντγκρέιβ σε είδωλο της ποπ κουλτούρας. Πλέον οι σκηνοθέτες προσφέρουν γη και ύδωρ για την σαγηνευτική ηθοποιό και η ίδια μπορεί να κάνει τις επιλογές της. «Διαλέγω τους ρόλους μου πολύ προσεκτικά ούτως ώστε, όταν η καριέρα μου θα έχει πια λήξει, να έχω καλύψει όλη τη σύγχρονη ιστορία της καταπίεσής μας», θα πει η ίδια χρόνια αργότερα.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv14.jpg" alt="" /></p>
<p>Τα χρόνια που ακολούθησαν θα πρωταγωνιστήσει σε πάνω από 80 ταινίες, εναλλακτικών κι όχι μόνο σκηνοθετών ενσαρκώνοντας φιγούρες όπως της αμερικανίδας χορεύτριας Ισιδώρας Ντάνκαν, της Αγκάθα Κρίστι, της Λαίδης Μάκβεθ και της Μαρίας Στιούαρτ. Κάποια στιγμή θα υποχωρήσει στις συνεχείς κρούσεις και…  «χρυσάφι» του Χόλιγουντ συμμετέχοντας ακόμη και σε ταινίες όπως οι «Επικίνδυνες Αποστολές» στο πλευρό του Τομ Κρουζ.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv16.jpg" alt="" /></p>
<p>Όλα αυτά τα χρόνια, τη μεγάλη της αγάπη, το θέατρο δεν το εγκατέλειψε ποτέ πρωταγωνιστώντας σε διάφορες παραστάσεις.</p>
<p>Κοινό και κριτικοί υποκλίνονται στο ταλέντο της και τα βραβεία (κινηματογραφικά και θεατρικά) είναι αμέτρητα. Μεταξύ άλλων έχει κερδίσει τα θεατρικά Τόνι και Ολίβιε, πράγμα μάλλον αναμενόμενο αν σκεφτεί κανείς ότι έχει ονομαστεί από τους Άρθουρ Μίλερ και Τένεσι Ουίλιαμς ως «η σπουδαιότερη ηθοποιός εν ζωή της εποχής μας».</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv3.jpg" alt="" /></p>
<p>Μέχρι σήμερα παραμένει η μόνη Βρετανίδα ηθοποιός που έχει βραβευτεί με Όσκαρ, Έμμυ, Τόνι, Χρυσή Σφαίρα, Screen Actors Guild Award και βραβείο Φεστιβάλ Καννών. Το 2010 έλαβε τιμητικό βραβείο BAFTA «ως αναγνώριση για την εξαιρετική συνεισφορά της στον κινηματογράφο».</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv11.jpg" alt="" /></p>
<p><strong>Πολιτική και ακτιβιστική δράση</strong></p>
<p>Ήταν τη βραδιά που παραλάμβανε το Όσκαρ η στιγμή που όλοι κατάλαβαν ότι η Βανέσα Ρεντγκρέιβ ήταν κάτι παραπάνω από μια ηθοποιός που ζει και αναπνέει στην τέχνη της, αδιαφορώντας για τον κόσμο γύρω της. Όταν έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ταινία «Τζούλια», μέλη της Εβραϊκής Αμυντικής Ένωσης διαμαρτυρήθηκαν εναντίον της και συγκεντρώθηκαν έξω από το θέατρο όπου γινόταν η απονομή. Αφορμή το ντοκιμαντέρ The Palestinian, το οποίο αφορούσε τους Παλαιστίνιους και η ίδια είχε χρηματοδοτήσει και αφηγηθεί την ίδια χρονιά. Παραλαμβάνοντας το Όσκαρ, είπε μεταξύ άλλων «Αγαπητοί μου συνάδερφοι (…) σας χαιρετώ και σας τιμώ και νομίζω ότι θα πρέπει να είστε πολύ περήφανοι που τις τελευταίες εβδομάδες σταθήκατε ακέραιοι και δεν επιτρέψατε σε μια ομάδα σιωνιστών χούλιγκαν να σας τρομάξουν, των οποίων η συμπεριφορά είναι μια προσβολή προς όλους τους Εβραίους από όλο τον κόσμο και του μεγάλου και ηρωικού αγώνα τους ενάντια στο φασισμό και την καταπίεση». Επιπλέον, αφιέρωσε το αγαλματίδιο στον αντισιωνιστικό αγώνα στη Μέση Ανατολή.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv10.jpg" alt="" /></p>
<p>Αληθινός «πονοκέφαλος» για κάθε μάνατζέρ της, η Ρεντγκρέιβ δεν απουσίασε και σιώπησε ποτέ για τα κακώς καμωμένα του κόσμου μας, αλλά αντίθετα ανέπτυξε πολιτική δράση: Πέραν της υποστήριξης των Παλαιστινίων, είχε στηρίξει τους τροτσκιστές του Workers' Revolutionary Party, συμμετείχε σε αντιμιλιταριστικές διαδηλώσεις ενώ είχε βρεθεί και στο στόχαστρο νεοναζιστών για τις δράσεις ενάντια στον ρατσισμό. Το ενδιαφέρον της για το προσφυγικό ζήτημα λοιπόν μόνο τυχαία δεν προέκυψε…</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv12.jpg" alt="" /></p>
<p><strong>Η προσωπική ζωή και οι 14 μήνες που τη συγκλόνισαν</strong></p>
<p>Το φλογερό ταμπεραμέντο της μεγάλης ηθοποιού αποτυπώνεται και στην προσωπική της ζωή. Το 1962 παντρεύτηκε με τον διεθνούς φήμης σκηνοθέτη, Τόνι Ρίτσαρντσον. Μαζί του απέκτησε δύο κόρες, τη Νατάσα και τη Τζόελι.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv2.jpg" alt="" /></p>
<p>Το 1967, ο Ρίτσαρντσον την εγκατέλειψε για τα μάτια της Γαλλίδας ηθοποιού Ζαν Μορό. Την ίδια όμως χρόνια θα βρεθεί στο ίδιο πλατό με τον Φράνκο Νέρο για τις ανάγκες της ταινίας «Κάμελοτ». Μεταξύ τους αναπτύσσεται ένα παθιασμένο ειδύλλιο. Δύο χρόνια αργότερα ήρθε στη ζωή ο γιος τους, Κάρλο. Η σχέση τους ήταν γεμάτη σκαμπανεβάσματα και απιστίες. Χώρισαν όταν εκείνη ερωτεύτηκε τον Τίμοθι Ντάλτον, με τον οποίον είχε μακροχρόνια σχέση. Όταν όμως ο Ντάλτον έγινε παρελθόν, ο παλιός έρωτας με τον Νέρο ξαναφούντωσε και τελικά παντρεύτηκαν το 2006.</p>
<p>Μια δύσκολη χρονιά για την Βανέσα Ρεντγκρέιβ αποδείχθηκε το 2009 καθώς μέσα σε διάστημα 14 μηνών έχασε την κόρη της Νατάσα, ύστερα από τραυματισμό στο κεφάλι, καθώς και τα δύο μικρότερα αδέρφια της, γεγονότα που τη συγκλόνισαν.</p>
<p>Τον Απρίλιο του 2015 ένα έμφραγμα λίγο έλλειψε να την σκοτώσει και μερικούς μήνες αργότερα αποκάλυψε ότι οι πνεύμονές της λειτουργούν μόλις κατά 30% εξαιτίας του χρόνιου καπνίσματος. Δεν το βάζει κάτω και σε λιγότερο από έναν χρόνο ταξιδεύει στην Ελλάδα, επισκέπτεται όσα hot spots μπορεί και συνομιλεί με πρόσφυγες.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv1.JPG" alt="" /></p>
<p>Λίγο μετά επαναλαμβάνει το ταξίδι έχοντας πλέον κατά νου το γύρισμα ενός φιλμ για το δράμα των προσφύγων. Ήταν το «Sea Sorrow».</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv13.jpg" alt="" /></p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/proswpikes-eksomologhseis/redgrave/redgreiv4.jpg" alt="" /></p>
<p><strong><br /></strong></p>
<p><strong>Διαβάστε περισσότερα εδώ:</strong></p>
<p><strong><a href="/187603/vanessa-rentgkreiv-mia-aktivistria-me-psyxh-gemath-agaph" target="_blank">Βανέσσα Ρεντγκρέιβ: Μια ακτιβίστρια με ψυχή γεμάτη αγάπη</a></strong></p>

Σχετικά άρθρα