<p>Αντιμετωπίζω μεγάλο πρόβλημα μεταξύ των γονιών μου, των αδελφών μου και του συζύγου μου. Δυστυχώς έχουν γίνει μεγάλες παρεξηγήσεις και καβγάδες τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα εδώ και 4 μήνες να σταματήσω να μιλώ στους γονείς και τα 2 αδέλφια μου. Με τον σύζυγό μου είμαστε μαζί 7 χρόνια παντρεμένοι και με ένα μωρό 1 έτους. Οι γονείς μου από την αρχή έδειξαν πως ήθελαν να ελέγχουν και να επεμβαίνουν στο τι θα κάνουμε κτλ. Ο σύζυγός μου ήταν πάντα πρόθυμος να τους βοηθήσει στις δουλειές τους, αν και δεν του άρεσε κάποιες φορές η συμπεριφορά τους απέναντί του. Στο τέλος καταλήγαμε να τσακωνόμαστε και γι' αυτά πέρα από τα δικά μας προσωπικά θέματα.</p>
<p>Μπήκε η βία στη μέση και δυστυχώς έκανα το μοιραίο λάθος να προδώσω τον σύζυγό μου. Μετά από αυτά πήραμε την απόφαση να τους μιλήσουμε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε και να μετακομίσουμε στο εξωτερικό για μια νέα αρχή. Από τότε που έμαθαν πως ο σύζυγός μου ασκούσε βία ξεκίνησαν να τον κατηγορούν για τα πάντα και να μην τον θέλουν. Δεν του φέρονταν ούτε του μιλούσαν σωστά. Για τα δικά μου λάθη ούτε λόγος, με δικαιολογούσαν. Έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο.</p>
<p>Προσπαθήσαμε να τους εξηγήσουμε αρκετές φορές τα λάθη τους και το τι μας ενοχλεί, αλλά δεν τα δέχτηκαν ποτέ και ρίχνουν όλο το φταίξιμο στο σύζυγό μου. Ειπώθηκαν βαριές κουβέντες, βρισιές και απειλές. Ο σύζυγός μου έκανε πίσω αρκετές φορές για χάρη μου και τα βρήκε ξανά μαζί τους. Οι γονείς μου και τα αδέλφια μου ποτέ. Ούτε ένα τηλέφωνο δεν τον πήραν, όταν τους το ζητούσα για μήνες, ενώ ήξεραν πώς τσακώνομαι μαζί του για να τους δικαιολογώ. Κάθε φορά συνέβαινε το ίδιο. Με το σύζυγό μου πλέον είμαστε πάρα πολύ καλά.</p>
<p>Διορθώσαμε τα λάθη μας και τα αφήσαμε πίσω. Με τους γονείς μου όμως και τα αδέλφια μου τα πράγματα είναι χάλια. Πρόσφατα είπα στη μητέρα μου πως ήθελα να μιλήσουμε και να ξεκαθαρίσουμε όλες τις παρεξηγήσεις, ώστε να τα βρούμε μεταξύ μας. Όμως δεν θέλουν και επιμένουν στο ότι δεν έκαναν κανένα λάθος και δεν έχουμε τίποτα να συζητήσουμε. Τι με συμβουλεύετε να κάνω;</p>
<p><strong>Απαντά η Δήμητρα Τραυλού, Οικογενειακή Θεραπεύτρια – Σύμβουλος:</strong></p>
<p>Είναι πολύ δύσκολο και πολλές φορές οδυνηρό να βρίσκεται κανείς ανάμεσα στον σύντροφό του και την πατρική του οικογένεια. Γίνεται, δε, ακόμα πιο δύσκολο όταν πρέπει να πάρει θέση απέναντι στην οικογένειά του.</p>
<p>Από αυτά που περιγράφετε, οι σχέσεις μέσα στην πατρική σας οικογένεια είναι πολύ μπερδεμένες και συναισθηματικά εμπλεγμένες. Κανείς δε μοιάζει πρόθυμος να αφήσει τον άλλον να ενηλικιωθεί και να διαφοροποιηθεί. Η οικογένειά σας δίνει την εντύπωση να μην έχει αποδεχτεί το γεγονός ότι εσείς έχετε πια μεγαλώσει κι έχετε τη δική σας ζωή. Ίσως νιώθουν ακόμα υπεύθυνοι για εσάς και πως πρέπει να σας προστατεύουν. Οπότε, κατά τη γνώμη τους, χρειάζεται και να σας συμβουλεύουν για το τι πρέπει να κάνετε και πώς.</p>
<p>Είναι πολύ σημαντικό που αναγνωρίζετε πως έχετε κι εσείς λάθη και προσπαθείτε να τα διορθώσετε. Το να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και να προσπαθούμε να τα διορθώσουμε είναι ένα βήμα προς την ενηλικίωση. Ωστόσο, απ' ότι φαίνεται, δεν έχετε πάρει ακόμα διαζύγιο από την πατρική σας οικογένεια. Τουλάχιστον όχι εντελώς. Και με αυτό δεν εννοώ πως πρέπει να μην έχετε επαφή μαζί τους, ή να μην τους βλέπετε. Συναισθηματικά όμως είστε ακόμα πολύ δεμένη μαζί τους. Οι διαφοροποιημένες και ώριμες οικογένειες εμπιστεύονται και αφήνουν τα μέλη τους ελεύθερα να προχωρήσουν τη ζωή τους ιδίως όταν αυτά ενηλικιώνονται, χωρίς κανείς τους να νιώθει ότι καταπιέζεται ή ότι τον εγκαταλείπουν και ο καθένας αισθάνεται καλά μέσα στο ρόλο του. Κι αν εσείς είστε έτοιμη γι αυτό, η άλλη πλευρά -η οικογένειά σας- δεν μοιάζει καθόλου έτοιμη. Γι' αυτό και δεν μπορούν να λύσουν τις παρεξηγήσεις ακόμα. Όσο εσείς θα προχωράτε στη ζωή σας και θα αντιλαμβάνεστε ποιο είναι το δικό σας μερίδιο ευθύνης στα πράγματα και θα θέλετε να αναλάβετε αυτή την ευθύνη, τόσο περισσότερο θα βάζετε όρια στις σχέσεις σας. Τόσο τις οικογενειακές, όσο και τις φιλικές ή τις επαγγελματικές.</p>
<p>Αν οι γονείς και τα αδέλφια σας εξακολουθούν να θέλουν να σας ελέγχουν ή επιμένουν ότι εκείνοι δεν έχουν λάθη, είναι μάταιο σ' αυτή τη φάση να προσπαθείτε να τους πείσετε. Δεν είναι ακόμα σε θέση να σας ακούσουν. Σταματήστε να ασχολείστε μαζί τους και ασχοληθείτε με την καινούργια σας οικογένεια, σας έχει περισσότερη ανάγκη. Ρίξτε το βάρος στη σχέση με τον σύντροφό σας, στο μεγάλωμα του παιδιού σας, στα επαγγελματικά σας, στις φιλίες σας. Σταθείτε απέναντι στην πατρική σας οικογένεια όχι ως αντίπαλος, αλλά με κατανόηση. Βάλτε όμως τα όριά σας έτσι ώστε να μη μπορούν να σας ρουφήξουν. Το τι γίνεται ανάμεσα σε εσάς και τον σύζυγό σας αφορά εσάς τους δύο και μόνο κι αν εσείς τα βρίσκετε μεταξύ σας, εκείνοι δεν έχουν κανένα λόγο.</p>
<p>Υποστηρίξτε στους γονείς σας τον σύζυγό σας χωρίς να τσακώνεστε μαζί τους. Παραδεχτείτε μπροστά του πως έτσι είναι οι γονείς σας και κάντε τον να νιώσει πως είστε με το μέρος του. Μην τους δικαιολογείτε, είναι σα να του λέτε πως εκείνος έχει το άδικο και είστε με το μέρος τους. Όσο πιο ξεκάθαρη είστε εσείς μέσα σας, τόσο πιο ξεκάθαρα θα γίνονται τα πράγματα γύρω σας. Και τότε θα μπορείτε να αντιμετωπίσετε την πατρική σας οικογένεια χωρίς να νιώθετε πως πρέπει να πείσετε κανέναν.</p>