Ο γιος μου ασχολείται σε βαθμό εθισμού με τα video games και ίσως έφταιξα κι εγώ… Ποια είναι η αιτία του κακού;

<p>Θα ήθελα τη συμβουλή σας για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο γιος μου. Είναι 22 και μισό, στο 9ο εξάμηνο στο Πολυτεχνείο. Χρωστάει περίπου 30 μαθήματα -ίσως και περισσότερα- και δυσκολεύεται πολύ να τα περάσει.</p>
<p>Στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου έδωσε 6 μαθήματα και στα 3 που έχουν βγει τα αποτελέσματα ξέρει ότι δεν πέρασε. Το πράγμα πάει από το κακό στο χειρότερο. Στο σχολείο υπήρξε άριστος μαθητής και πολύ καλός με τις ξένες γλώσσες. Στις πανελλαδικές δεν τα πήγε όσο καλά θα ήθελε και του ζητήσαμε να δηλώσει τις σχολές στην πόλη που ζούμε για οικονομικούς λόγους. Πέρασε τελικά στην 3η του επιλογή.</p>
<p>Από το 2ο και μετά η επίδοσή του έπεσε δραματικά. Παράλληλα από το 1ο έτος ξόδευε πολλές ώρες στον υπολογιστή: παιχνίδια, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κ.α. Όσες ενέργειες και αν έκανα δεν μπόρεσα να τον αποτρέψω από την ενασχόληση αυτή.</p>
<p>Από τότε έως τώρα έχουν γίνει πολλές συζητήσεις, έχει κάνει κάποιες λίγες συναντήσεις συμβουλευτικής με ειδικό στις εξαρτήσεις, αλλά είναι μπερδεμένος, το ίδιο κι εμείς, οι γονείς του. Δεν γνωρίζει αν η κακή πορεία στις ακαδημαϊκές σπουδές του οφείλεται στο ότι επέλεξε σχολή που τελικά δεν του αρέσει ικανοποιώντας την συμβουλή – οδηγία μας να δηλώσει σχολή στην πόλη που κατοικούμε με συνέπεια να βρει καταφύγιο στα video games και να εντείνει το πρόβλημα ή η υπερβολική ενασχόληση με τον υπολογιστή σε βαθμό εθισμού τον αποξένωσε από τις σπουδές του. Σημειωτέον ότι δεν έχει σχέση, δεν βγαίνει πολύ, η κοινωνική ζωή του είναι περιορισμένη.</p>
<p>Το τελευταίο διάστημα συμμετέχει σε ομάδα νέων κέντρου πρόληψης της πόλης μας και του αρέσει. Άρχισε να γυμνάζεται κάνει μια προσπάθεια να ξεφύγει από τις κακές του συνήθειες αλλά τα προβλήματα είναι εκεί. Τα χρόνια περνάνε, τα μαθήματα συσσωρεύονται και οι ώρες μπροστά στην οθόνη υπολογιστή ή κινητού είναι πολλές. Ο ίδιος άλλοτε λέει ότι θέλει να αφήσει την σχολή του, αλλά χωρίς να έχει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό του, άλλοτε ότι ότι αισθάνεται ότι είναι χαζός και δεν καταλαβαίνει τίποτα στην παράδοση των μαθημάτων και άλλοτε ότι έχει κατάθλιψη.</p>
<p>Ίσως να φταίξαμε εμείς οι γονείς του για το τέλμα στο οποίο βρίσκεται τα παιδί μας. Ίσως η εσφαλμένη επιλογή σχολής να είναι για τον γιο μας μια καλή δικαιολογία για να αποφύγει τις ευθύνες του για την κατάσταση. Μακάρι να βρίσκαμε την αιτία του κακού για να μπορούσαμε όλοι μαζί να προχωρούσαμε μπροστά. Ευχαριστώ.</p>
<p><strong>H απάντηση του ειδικού στο ερώτημά σας:</strong></p>
<p>Εκτιμώ ότι η ανησυχία για τον γιο σας είναι απόλυτα φυσιολογική, ωστόσο η ενοχοποίησή σας για την επιλογή της συγκεκριμένης σχολής για παράδειγμα, σίγουρα δεν ωφελεί πουθενά και κυρίως στην προσπάθεια που καταβάλει ο γιος σας.</p>
<p>Εκφράζεται συχνά η αγωνία του γονέα «πού έφταιξα;», «τι λάθος έκανα;» ή «γιατί σε μας;», ερωτήματα που στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι δύσκολο να απαντηθούν. Αυτό που ίσως έχει σημασία είναι στο πώς χειριζόμαστε τώρα τις καταστάσεις.</p>
<p>Θα ήταν αυθαίρετο και ενδεχομένως ριψοκίνδυνο να κάνει κανείς διάγνωση και να πει ο γιος σας έχει π.χ. κατάθλιψη ή πρόβλημα εθισμού στο διαδίκτυο ή οτιδήποτε άλλο, διαβάζοντας απλώς την επιστολή σας.</p>
<p>Ωστόσο θεωρώ πολύ θετικό το γεγονός ότι ο γιος σας ζήτησε βοήθεια από ένα θεραπευτικό πλαίσιο και το ότι έχει ενταχθεί σε μία ομάδα. Οι ειδικοί με τους οποίους συνεργάζεται είναι οι πλέον αρμόδιοι για να τον υποστηρίξουν, να τον καθοδηγήσουν και εάν χρειάζεται να τον παραπέμψουν κάπου αλλού. Φαίνεται ότι ο γιος σας βρίσκεται σε μια διαδικασία όπου αναζητά να βρει τι είναι αυτό που τον δυσκολεύει και να κάνει τις επιλογές του και ο δικός σας ρόλος είναι να τον ενισχύσετε προς αυτή την κατεύθυνση.</p>
<p>Η υπερβολική ενασχόλησή του με τον υπολογιστή, ενδεχομένως είναι μία διέξοδος για εκείνον και η ενθάρρυνσή του να εμπλακεί σε άλλες δραστηριότητες, όπως το γυμναστήριο που γράφετε, είναι μια καλή επιλογή.</p>
<p>Σε περίπτωση που η χρήση του υπολογιστή δεν μειώνεται και τον καθιστά δυσλειτουργικό στις καθημερινές του δραστηριότητες, ενδεχομένως θα ήταν σκόπιμο να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό εξειδικευμένο σε θέματα εθισμού στο διαδίκτυο προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.</p>
<p><strong>Βιργινία Φισούν</strong></p>
<p>Κλινική Ψυχολόγος MSc</p>

Σχετικά άρθρα