Απιστία στον γάμο: Να μείνω ή να φύγω;

<p>Η σύζυγος μου με απάτησε. Αποφάσισα να την συγχωρέσω για χάρη του παιδιού, αλλά δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Νιώθω ότι είναι μία ξένη. Όταν πάμε να κάνουμε έρωτα, μου έρχονται διάφορες εικόνες στο μυαλό μου: πού και πώς περνούσε με τον άλλο και φυσικά δεν μπορώ να κάνω τίποτα.</p>
<p>Υπάρχουν στιγμές που πλέον δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ. Με λέει άγαρμπο και αμίλητο. Πολλές φορές μου κάνει παρατηρήσεις για διάφορα και αμέσως μετά μου λέει ότι το κάνει "για να γίνω καλύτερος". Δεν καταλαβαίνω. Κάνω υπομονή για το παιδί.</p>
<p><strong>Απαντά η Δρ. Λίζα Βάρβογλη,Ph.D., Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια</strong></p>
<p>Νομίζω ότι στη φράση που γράφετε λέγοντας «Δεν καταλαβαίνω», τα λέτε όλα. Είναι πολύ πιθανό ότι δεν καταλαβαίνετε γιατί η σύζυγός σας σας εγκατέλειψε, και πιθανότατα δεν καταλαβαίνετε για ποιο λόγο τη συγχωρήσατε. Λέτε ότι το κάνετε για το παιδί, αλλά αυτό είναι δικαιολογία.</p>
<p>Αν θέλετε πραγματικά να τη συγχωρήσετε και να κάνετε μία νέα αρχή, πρώτα θα πρέπει να καταλάβετε τον ίδιο σας τον εαυτό και να εκτιμήσετε για ποιους λόγους θέλετε να δώσετε στο γάμο σας μια δεύτερη ευκαιρία. Αν το κάνετε μόνο για το παιδί, απλώς δε θα λειτουργήσει!</p>
<p>Σε περιπτώσεις σαν τη δική σας, θα πρέπει να ξεκινήσετε με καλή επικοινωνία, με συναισθηματική επανασύνδεση και με ειλικρινή διάθεση να τα ξαναβρείτε. Αν λέτε ότι θέλετε να τη συγχωρήσετε, αλλά είστε παγωμένος και δεν ανταποκρίνεστε συναισθηματικά, τότε η προσπάθεια θα πάει χαμένη.</p>
<p>Έχετε κάποιο έμπιστο άτομο να συζητήσετε και να σας στηρίξει; Θα θέλατε να δείτε κάποιον ειδικό για να σας κατευθύνει;</p>
<p>Το γεγονός είναι ότι η σύζυγος σας απάτησε. Αυτό δεν αλλάζει. Αλλάζει, όμως, η στάση σας απέναντι της και απέναντι στον ίδιο σας τον εαυτό. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να είστε ειλικρινής! Θέλετε να είστε πραγματικά μαζί της; Τότε θα πρέπει να βρείτε τρόπους επικοινωνίας και να ξαναχτίσετε την εμπιστοσύνη και τη σχέση σας. Αν δεν μπορείτε να το κάνετε, είναι προτιμότερο και για εσάς και για το παιδί να χωρίσετε και να έχει το παιδί μια καλή σχέση με τον κάθε γονιό χωριστά, παρά να ζει σε ένα στρατόπεδο όπου έχετε κηρύξει πόλεμο εναντίον της συζύγου.</p>

Σχετικά άρθρα