<p>Είμαι 24 χρόνων θα ήθελα τη βοήθεια σας με μια σχέση που είμαι εδώ και πέντε μήνες. Φέτος το καλοκαίρι δούλεψα σεζόν σε ένα ξενοδοχείο. Εκεί με φλέρταρε ευγενικά ένας συνάδελφός μου ο οποίος αρχικά δεν μου άρεσε. Στη συνέχεια, όμως, όσο τον γνώριζα καλύτερα, άρχισα να τον συμπαθώ μέχρι που μια μέρα υπήρξε ειδύλλιο και κάναμε σχέση.</p>
<p>Όσο καιρό είμαι σε αυτήν τη σχέση, ορισμένες φορές ήμουν καλά, κι άλλες φορές πάθαινα κρίσεις πανικού, σκεπτόμενη κάθε μέρα μήπως είναι και η τελευταία με το αγόρι μου, αν θα τα έχω μέχρι που να τελειώσει η σεζόν κτλ. Φοβάμαι μήπως μου τελειώσει αυτό που νιώθω. Γενικότερα υπήρξε επικοινωνία ότι με ενοχλούσε ή με στενοχωρούσε ή με φόβιζε και το εξέφραζα. Τώρα βέβαια που τελείωσε η σεζόν και ο καθένας είναι σπίτι του, συμφωνήσαμε να το παλέψουμε όσο μπορούμε.</p>
<p>Εγώ νιώθω πολύ παράξενα τώρα γιατί στη δουλειά ήμασταν όλη την ώρα μαζί, αλλά και εκτός δουλειάς. Είμαι μπερδεμένη. Προσπαθώ να καταλάβω αν μου λείπει τελικά, αν νιώθω ή δεν νιώθω κάτι. Λίγο πριν τον αποχωριστώ, του είπα ότι φοβάμαι ότι ήταν μέχρι εδώ το συναίσθημα μου για εκείνον. Δεν μπορώ να καταλάβω τι μου συμβαίνει. Βοηθήστε με παρακαλώ.</p>
<p><strong><strong>Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός:</strong></strong></p>
<p>Αγαπητή αναγνώστρια,</p>
<p>Να είστε σίγουρη ότι θα σας τελειώσει αυτό που νιώθετε. Ωστόσο, αυτό δεν είναι τρομακτικό ή δεν απασχολεί τόσο έναν άνθρωπο που δεν ενδιαφέρεται για τη συνέχεια. Άρα εφόσον σας απασχολεί κάτι τέτοιο, ενδιαφέρεστε.</p>
<p>Κάθε στάδιο της σχέσης είναι μια σειρά από βολικές συνθήκες και επιθυμία που μας προετοιμάζουν για το επόμενο. Αν κανείς θέλει απλά ένα ειδύλλιο που έχει σκοπό την απόλαυση και τις όμορφες στιγμές τότε δεν είναι παράξενο κάποια στιγμή να νιώσει ότι τελείωσαν. Γιατί γνωρίζεστε και όσο γνωρίζεστε, χάνεται η έκπληξη και ο θαυμασμός που αυτή προκαλεί.</p>
<p>Η σχέση έχει τα πάνω της και τα κάτω της και είναι σημαντικό όταν είναι στα κάτω της να είστε εκεί και να προσπαθείτε να δημιουργείτε νέες παραστάσεις ο ένας στον άλλο, να μπαίνετε στη ζωή ο ένας του άλλου, να ξεβολεύεστε μέχρι το σημείο της συντροφικότητας, του κοινού ρυθμού ζωής.</p>
<p>Αν έχετε αυτή τη διάθεση, τότε η βαρεμάρα που μπορεί να προκύπτει δε θα σας κάνει εντύπωση, γιατί ξέρετε ότι σας έχει ξανασυμβεί όχι μόνο στον έρωτα, αλλά και στη φιλία, στο φαγητό, στη δουλειά, στη ζωή γενικότερα. Ότι μπαίνει σε ρυθμό χρειάζεται τις παραλλαγές του για να διατηρήσει το ενδιαφέρον του.</p>