<p>Ο γιος μου 21 ετών. Είναι πολύ κλειστός χαρακτήρας γενικά και δεν μιλάει σε μας τους γονείς του για τα προβλήματά του, παρόλο που προσπαθούμε να είμαστε κοντά του και να του λέμε ότι τον αγαπάμε και πως ό,τι χρειαστεί να μας πει και θα τον βοηθήσουμε. Τώρα τελευταία ξεκίνησε μια σχέση, άλλα τον βλέπω συνεχώς νευριασμένο και στενοχωρημένο και το κυριότερο ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ. Δεν νιώθει, λέει, να πεινάει.</p>
<p>Μου είπε ότι έχει πρόβλημα, ότι έχει νεύρα. Του είπα να μιλήσουμε και μου είπε ότι δεν θέλει να μιλήσει σε κανέναν, ότι λύνει μόνος του τα προβλήματά του και δεν πρόκειται πότε να μας μιλήσει γι' αυτά. Του είπα για το πόσο ανησυχώ γι' αυτόν, ότι προσπαθώ να τον καταλάβω, άλλα δεν τα καταφέρνω. Έχω τρελαθεί γιατί εκτός του ότι τον βλέπω να μην είναι καλά ψυχολογικά, δεν τρώει και φοβάμαι για τα χειρότερα. Κάποτε του είχα πει να πάμε σε ειδικό να μπορέσει να μιλήσει σε αυτόν τουλάχιστον, άλλα δεν θέλει με τίποτα. Τι να κάνω; Έχω απελπιστεί.</p>
<p><strong><strong>Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός:</strong></strong></p>
<p>Αγαπητή αναγνώστρια:</p>
<p>Η απελπισία σας μάλλον αφορά στο ότι δεν μπορείτε να δώσετε εσείς προσωπικά λύση στο πρόβλημα του γιου σας. Ωστόσο ο ίδιος μπορεί να μη νιώθει ότι έχει πρόβλημα ή ακόμα να νιώθει ότι είναι καιρός να ζοριστεί γι' αυτό που θέλει ώστε να νιώσει αυτόνομος, ειδικά για ένα τέτοιο θέμα όπως η ερωτική του σχέση.</p>
<p>Αυτό τί σημαίνει για εσάς; Νιώθετε να τον χάνετε; Να απομακρύνεται; Ότι θα πάθει κάτι πιο σοβαρό από τη μελαγχολία που ήδη του συμβαίνει; Προσωπικά πιστεύω πως δεν έχει τόση σημασία να μιλήσουμε για το πρόβλημα που νιώθετε πως αντιμετωπίζει, αλλά το πως το βιώνετε εσείς και πόσο σας κοστίζει. Αλλά κυρίως να συζητήσουμε γιατί νιώθετε αδυναμία απέναντι σ' αυτό.</p>
<p>Κατά τη γνώμη μου είναι σημαντικό να θυμηθείτε ότι ο γιος σας μεγαλώνει και ότι δεν θα ήταν για πάντα το μικρό χαριτωμένο παιδάκι που σας πήγε σε όλα τα συναισθηματικά σας όρια. Όχι όμως μέσα απ' τα λόγια και τις στατιστικές αναφορές στο "τι συμβαίνει συνήθως στον κόσμο", αλλά μέσα από τα δικά σας κοινά προσωπικά βιώματα που θα σας πείσουν με το δικό τους αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι ο καιρός πέρασε δημιουργικά, ότι μεγαλώσατε ένα παιδί που ξεκινάει να είναι άντρας.</p>
<p>Είναι καιρός τώρα που έχει αναζητήσεις τις οποίες μέχρι να πετύχει θα βρίσκεται σε μια εναλλαγή μελαγχολίας και δυναμισμού. Θλίψης και χαράς. Μια πορεία που δείχνει πως είναι καιρός να πετάξει με τα δικά του τα φτερά.</p>