<p>Είμαι παντρεμένος και με την γυναίκα μου τα πάμε καλά, και το ίδιο και με τα πεθερικά μου. Εγώ, όμως, κρατώ μια απόσταση ασφαλείας απ' όλους, για καλύτερα. Έχουν συμβεί κάποια πράγματα, αλλά πιο πολύ λόγω του ότι η μάνα μου για οικονομικούς λόγους, δεν ήθελε τη νύφη οπότε επηρέασε από την αρχή αρνητικά το κλίμα. Όμως ξεπεράσαμε τα προβλήματα αυτά και προχωρήσαμε.</p>
<p>Το πρόβλημα που έχω είναι με την κουνιάδα μου. Έχω μαζί της μια τυπική σχέση και με τον φίλο της δεν ταιριάζουμε ως χαρακτήρες.</p>
<p>Τώρα η κουνιάδα μου έχει κανονίσει κάτι μαθήματα κι επειδή μένει στην Χαλκίδα και θα έρχεται Αθήνα, μένει στο σπίτι μας. Είχε ρωτήσει τη γυναίκα μου και εκείνη της είπε "εντάξει". Εμένα δεν με ρώτησε η κουνιάδα μου, αλλά μίλησα με τη γυναίκα μου κι επειδή έχουμε καλή σχέση, λέω "εντάξει, αδερφή σου είναι, ας έρχεται". Τα μαθήματα είναι για 13 Σαββατοκύριακα.</p>
<p>Όσες φορές έχει έρθει, δεν έχει φέρει ποτέ κάτι σαν δώρο, κάτι για το σπίτι. Μια φορά μόνο έφερε κάτι κι αυτό αφού μας είχε ρωτήσει και της είπαμε εμείς. Πιστεύω ότι η ευγένεια λέει ότι δεν ρωτάς, πας κάτι από μόνος σου, ειδικά όταν σε φιλοξενούν. Δεν κοιτάω την αξία, αλλά την πράξη, τη χειρονομία.</p>
<p>Την ίδια στιγμή, με τον φίλο της, είναι τόσο κολλημένη που ό,τι πει συμφωνεί. Είναι ο τύπος του "ξερόλα" που όταν είναι οι δύο τους μαζί, ο ένας ενισχύει τον άλλο. Αλλά εγώ λέω τη γνώμη μου, χωρίς να κολλάω.<br />Τώρα λοιπόν με τα μαθήματα, δεν ενημερώνει για το πότε θα έρθει σπίτι μας. Δεν οφείλει ο φιλοξενούμενος να ενημερώσει τον οικοδεσπότη με σκοπό να κάνει κι αυτός το πρόγραμμά του;</p>
<p>Μιλάω λοιπόν με την γυναίκα μου η οποία μερικές φορές το παρεξηγεί. Μου λέει "θα μας ενημερώσει". "Ναι", της λέω, "αλλά εγώ θέλω να ξέρω γιατί μια φορά ήρθε τελευταία στιγμή". Μια άλλη φορά, που πέρασε από το σπίτι μας για να παραλάβει κάποια πράγματα, για τα οποία είχαμε φροντίσει εμείς και είχαμε κουραστεί να τα μεταφέρουμε, ούτε τότε μας έφερε κάτι. Εγώ δούλευα στον υπολογιστή και δεν σηκώθηκα να την χαιρετίσω. Ανταλλάξαμε απλά ένα ψυχρό "γεια" όταν ήρθε κι όταν έφυγε. Η γυναίκα μού είπε (ειρωνικά): "Πολύ φιλόξενος είσαι και ομιλητικός". Δεν της απάντησα, γιατί της έχω πει τη γνώμη μου. Το έκανα αυτό για να της δείξω ότι δεν την συμπαθώ, διότι ενώ εμείς είμαστε τυπικοί με όλους, εκείνη δεν κρατάει τα προσχήματα. Τι γνώμη έχετε; Κάνω εγώ κάτι λάθος;</p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span lang="en-US">Στο ερώτημα απαντά ο E</span><span lang="el-GR">υάγγελος Κουσιάδης/ Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Ψυχοθεραπευτής – Συγγραφέας Β</span><span lang="en-US">Sc MBPsS Rsci / </span><span lang="el-GR"><a href="http://www.kousiadis.gr/" target="_blank">www.kousiadis.gr</a> / [email protected]:</span></strong></p>
<p>Αγαπητέ φίλε,</p>
<p>Έτσι όπως θέτετε το ερώτημα μοιάζει να τα λέτε σωστά, αυτή είναι η δική σας οπτική και είναι σεβαστή. Από την εμπειρία μου, όμως, σας λέω πως στα περισσότερα ζευγάρια η γνώμη του άντρα και της γυναίκας είναι τελείως διαφορετικές, εκ διαμέτρου αντίθετες θα έλεγα, πάνω στο ίδιο ακριβώς ζήτημα.</p>
<p>Μου έχει συμβεί, πολλές φορές, να βλέπω ζευγάρια για κάποιο θέμα, και αλλιώς να μου τα παρουσιάζει τα πράγματα ο άντρας και τελείως διαφορετικά η γυναίκα.</p>
<p>Τελείως επιγραμματικά, θα σας έλεγα πως το κομβικό σημείο είναι η επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι. Η ποιότητα της μεταξύ τους επικοινωνίας θα καθορίσει κι όλα τα υπόλοιπα. Αν αυτή η επικοινωνία πάσχει, τότε, πολύ εύκολα τα τρίτα πρόσωπα παρεισφρήουν και κάνουν "κουμάντο"..</p>
<p>Όταν η επικοινωνία τους είναι πραγματική, τότε "στους δυο τρίτος δεν χωρά", ό,τι βαθμό συγγένειας κι αν έχει αυτός ο τρίτος…</p>