<p><em><strong>Οπερέττα</strong></em></p>
<p><em><strong>Μια παράσταση με αφορμή την Οπερέττα του Βίτολντ Γκομπρόβιτς</strong></em></p>
<p>Ίσως η καλύτερη ελληνική παράταση που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Αλλά πέραν αυτού μια παράσταση που ξεπερνάει τις δυνατότητες της Ελληνικής παραγωγής. Τι να πω.</p>
<p style="text-align: justify;">Μια σύλληψη και μια εκτέλεση που απευθύνεται, με σεβασμό, στο απαιτητικό μυαλό των θεατών που αγαπούν να πηγαίνουν θέατρο και να φεύγουν ως «άλλοι». Πιστεύω ότι ο Νίκος Καραθάνος και οι συνεργάτες του έχουν ένα στόχο και δεν τον χάνουν περνώντας από το ένα έργο στο άλλο, παρόλη την επιτυχία των τελευταίων χρόνων. Μια παρέα που διασκεδάζει παίζοντας θέατρο, μία παρέα που κάνουν θέατρο όχι μόνο για βιοπορισμό, αλλά κάνουν θέατρο τον ενθουσιασμό τους, κάνουν θέατρο την χαρά τους, κάνουν θέατρο γιατί έχουν κάτι περισσότερο μέσα στο μυαλό τους. Το βλέπεις, είναι εμφανές ότι όλοι είναι παρόντες με τα σώματα σε εγρήγορση, γεμίζουν την σκηνή, ακόμα και το πίσω μέρος της σκηνής, αυτό που δεν φαίνεται από την πλατεία, στα κρυφά μέρη, τα αφώτιστα. Το βλέπεις ότι κάθε παράσταση είναι μέρος ενός οικοδομήματος, δεν είναι σπασμωδικές προσπάθειες να διατηρηθούν εν ζωή, είναι η ευκαιρία να απαντήσουν με πράξη γιατί υπάρχει κάποιος λόγος να ζουν. Το έχω ξαναγράψει σε παρελθόντα χρόνο, ο Νίκος Καραθάνος και οι συνεργάτες του είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες ματιές στο θέατρο σήμερα, γιατί αυτό που κάνουν έχει αίμα και δεν είναι της μόδας. Είναι πάνω από το κεφάλι του χρόνου, ούτε στην αγκαλιά του ούτε κάτω από τα πόδια του χρόνου. Διεκδικούν με απαιτήσεις μια θέση στο αξέχαστο, στο αναγνωρίσιμο μιας ολόκληρης εποχής. Ο Νίκος Καραθάνος έχει εμμονές άλλα δεν επαναλαμβάνεται. Έχει επιρροές αλλά δεν τις κρύβει και κυρίως δεν τις οικειοποιείται χωρίς να αναγνωρίσει την σημασία τους και την πιθανή καταγωγή τους. Αυτή την φορά ακόμα και στο λίντ που ακολουθεί τον τίτλο του έργου «Οπερέτα», ξεκαθαρίζει τίμια τις προθέσεις του: Μια παράσταση με αφορμή την «Οπερέττα» του Βίτολντ Γκομπρόβιτς… Σε μια εποχή που παρακολουθούμε διάφορους νεοτεριζοντες να χρησιμοποιούν τα ονόματα θρύλων και τους τίτλους έργων που έχουν την δύναμη ασήκωτου βράχου, για να παρουσιάσουν την δική τους άσχετη «εκδοχή» ενός αριστουργήματος που μας έχει καθορίσει την ζωή, ο Νίκος Καραθάνος ξεκαθαρίζει την αιτία από την αφορμή. Έχει γίνει πια της μόδας να βάζουνε τον τίτλο ενός έργου του Ντοστογιέφσκι, να πουλάνε το αριστούργημα και να μπαίνεις μέσα στην αίθουσα ως θεατής και να παρακολουθείς κάτι που δεν περιέχει ούτε μια φράση από το έργο του μεγάλου συγγραφέα, να παρακολουθείς τις περισσότερες φορές, την πνευματική πατάτα ενός «μικρού» μυαλού που δεν έχει την ψυχή να υπογράψει έστω αυτή την «μικρότητά» του.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles_2016b/annas-notes/2017-12/opereta-ethniko3.jpg" alt="" width="640" height="427" /></p>
<p style="text-align: justify;">Ο Νίκος Καραθάνος λοιπόν εμπνέεται από ένα εξαιρετικό δημιούργημα, το δηλώνει σαφώς, το διακρίνει από το πρωτότυπο και παρουσιάζει κάτι δικό του που είναι εμπνεόμενο από αλλού, άλλα είναι δικό του νέο και πολύ ενδιαφέρον! Ο Νίκος Καραθάνος φαίνεται ότι έχει μια ιδέα που θέλει να υποστηρίξει, κάτι που θέλει να πει κάνοντας θέατρο, και ψάχνει στη δραματουργία, έργα για να υπηρετήσουν αυτή την ιδέα του, αυτό που θέλει να πει. Ο Νίκος Καραθάνος είναι ένας φανατικός της ουτοπίας με την θεμελιώδη σημασία που περιέχει η λέξη. Προτείνει ένα ταξίδι στο «άλλο» που δεν υπάρχει και ίσως να μη υπάρξει ποτέ παρά μόνο ως ιδέα και ανάγκη, με σκοπό να γίνει η μεγάλη συνειδητοποιήσει «αυτού» που ζούμε, που υπάρχει και δεν μας πάει πια πουθενά. Έχει μια αποστολή: να στήσει έναν παράδεισο για να δούμε πεντακάθαρα την κόλαση που ζούμε. Αυτή είναι μια by pass συνειδητοποίηση. Φτιάχνει με χιούμορ μια μαγεία που χωράει μέσα της όλα τα πάθη, όλες τις μικρότητες, όλες τις υπερβολές, όλες τις γελοιότητες, όλα τα λάθη, όλες τις αποθεώσεις… κι όλα αυτά για να κατανοήσουμε την ανάγκη του μέτρου! Κάνει ένα θέατρο-κουβέρτα ακουστικών και οπτικών εφέ, που αν τραβήξεις αυτή την κουβέρτα, από κάτω κρύβεται η γύμνια της ανθρώπινης δύναμης-αδυναμίας, η αλήθεια μας, αυτό που είμαστε και δεν μας αρέσει και παλεύουμε να κρύψουμε, αλλά δεν μπορούμε κι τελικά αφηνόμαστε κι αυτό μας πάει… Γιατί χρόνια τώρα μας πάει, αυτό που δεν μας αρέσει!</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles_2016b/annas-notes/2017-12/opereta-ethniko2.jpg" alt="" width="640" height="485" /></p>
<p style="text-align: justify;">Χάρηκα τόσο πολύ που επιτέλους είδα ένα ολοκληρωμένο θέαμα σκηνικά, νοηματικά, υποκριτικά, σκηνικά, ενδυματολογικά, φωτιστικά…. Επιτέλους ηθοποιοί παρόντες, στο ύψος της τέχνης τους, χωρίς να θυμούνται να παίξουν μόνο την στιγμή που είναι το κέντρο της δράσης. Ένα δημιούργημα που οι περιφερειακοί ρόλοι λειτουργούν ταυτόχρονα με τους κεντρικούς! Το επί μέρους της παράστασης είναι εξίσου ουσιαστικό και σε εγρήγορση με το γενικό!</p>
<p style="text-align: justify;">Οι μουσικοί επί σκηνής, η μουσική ζωντανή, η μουσική ερμηνεύει ένα λιμπρέτο και αναδεικνύει όλο το ταλέντο του Άγγελου Τριανταφύλλου και των μουσικών του.</p>
<p style="text-align: justify;">Τα κουστούμια και τα σκηνικά της Έλλης Παπαγεωργακοπούλου μαζί με τις μάσκες-προσωπεία του Σωκράτη Παπαδόπουλου, υπηρετούν με ακρίβεια και ευφάνταστα, το περιβάλλον του Ιερώνυμου Μπος… της τρέλας, της παράνοιας, που έχει ανάγκη η οπτικοποίηση του λόγου.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles_2016b/annas-notes/2017-12/%CE%BFpereta-ethniko4.jpg" alt="" width="640" height="363" /></p>
<p style="text-align: justify;">Ο τρόπος που φώτισε τις σκηνές ο Νίκος Βλασόπουλος έκανε την σκηνή ένα μαγικό τόπο που το εσωτερικό των ρόλων φανερώνεται χωρίς να αποκαλύπτεται το σκοτάδι που τους κρατάει αινιγματικούς και απρόβλεπτους! Σε αυτό βοήθησε πολύ και η κίνηση που δίδαξε η Αμαλία Μπένετ. Ο Γιάννης Αστέρης, έχοντας μία άλλη ματιά αυτού που βλέπουμε όλοι γύρω μας σαν πραγματικότητα, μετέφρασε εξαιρετικά τον Γκομπροβιτς και βοήθησε τον Νίκο Καραθάνο να κάνουν μια διασκευή που αποκαλύπτει αυτό που μας συμβαίνει κι όχι κάτι που δεν αναγνωρίζουμε ότι μας αφορά! Ο Νικος Καραθάνος κατάφερε να εμπνεύσει τους ηθοποιούς του, να τους ενσωματώσει στη ιδέα που έχει κάνοντας θέατρο και όλοι έδειχναν μία συγγένεια, αληθινή φυλή του παραλόγου.</p>
<p style="text-align: justify;">Θα σταθώ στην πριγκίπισσα όχι αδικώντας τους υπόλοιπους, αλλά γιατί ήταν μια έκπληξη για μένα. Λοιπόν, στη δεύτερη διανομή που παρουσιάζεται τώρα στο Εθνικό, η Χαρούλα Αλεξίου, η σπουδαία ελληνίδα ερμηνεύτρια, δίνει ρεσιτάλ υποκριτικού μέτρου, και αποδεικνύει ότι διαθέτει μια κωμική στόφα βιωμένη… Τα έχασα… Την έβλεπα και δεν το πίστευα. Ούτε μια στιγμή δεν ήταν η <strong>Χαρούλα Αλεξίου</strong>… Πάντα η Πριγκίπισσα… Κρύβει θησαυρούς η πριγκίπισσα και νοιώθω ότι δεν έχει ηλικία η εμφάνιση αυτού του ταλέντου της Χαρούλας Αλεξίου. Χαίρομαι τόσο πολύ όταν βλέπω έναν άνθρωπο που η ζωή, του έχει φορτώσει το βάρος μιας εικόνας, κι αυτός να κάνει ένα «έτσι» και να το ξεφορτώνεται δημιουργώντας κάπου άλλου την αποθέωσή του!</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles_2016b/annas-notes/2017-12/opereta-ethniko-alexioy.jpg" alt="" width="640" height="960" /></p>
<p style="text-align: justify;">Μη χάσετε αυτή την παράσταση. Κάποτε νοιώθω ότι θα είναι πολύτιμοι όλοι όσοι θα είναι αυτόπτες μάρτυρες της «Οπερέττας» του Νίκου Καραθάνου στις παρέες των αγέννητων, όπως πολύτιμοι είναι σήμερα, όσοι ζουν και έχουν ζήσει την παράσταση των «Ορνίθων» του Κουν, του Τσαρούχη, του Μάνου στους γεννημένους μετά το 1970!</p>
<p style="text-align: justify;">Μη χάσετε αυτή την παράσταση γιατί σπάνια βλέπετε μια τόσο γοητευτική αποπλάνηση, μια νοηματική και αισθητική επανάσταση, μια απάντηση αποστομωτική στην κενότητα της μόδας και την λύτρωση που κρύβει η απόλυτη γύμνια.</p>
<p style="text-align: justify;">Αν η «ωριμότητα», μας έχει οδηγήσει σε αυτό το στείρο αδιέξοδο που ζούμε, ας επιστρέψουμε έστω και για δύο ώρες στην ανωριμότητα. Ίσως ξανασυναντηθούμε έτσι με μια ποιητικότητα που κάνει την ζωή μας μεγαλύτερη σαν έναστρο ουρανό!</p>
<p style="text-align: justify;">Τέλος ένα μεγάλο μπράβο στο Εθνικό θέατρο που στέκεται στο ύψος του περιλαμβάνοντας στο ρεπερτόριο του μια τέτοια παράσταση!</p>
<p style="text-align: justify;">Θανάσης Λάλας</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles_2016b/hall-of-fame/opereta3.jpg" alt="" width="640" height="501" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles_2016b/hall-of-fame/opereta2.jpg" alt="" width="640" height="194" /></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="text-decoration: underline;"><strong>Πληροφορίες για την παράσταση</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;">Μετάφραση: Γιάννης Αστερής<br />Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος<br />Διασκευή: Νίκος Καραθάνος, Γιάννης Αστερής<br />Σκηνικά-κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου<br />Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου<br />Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος<br />Κίνηση: Αμάλια Μπένετ<br />Βοηθός σκηνοθέτης: Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου<br />Βοηθός σκηνοθέτη: Ιωάννα Μπιτούνη<br />Βοηθοί σκηνογράφου: Μυρτώ Λάμπρου, Δημήτρης Αγγέλης, Τζίνα Ηλιοπούλου<br />Βοηθοί ενδυματολόγου: Στέλλα Γάσπαρη-Κάκαρη, Μαρίνα Μουρτζή, Λίνα Σταυροπούλου</p>
<p style="text-align: justify;">Διανομή (με αλφαβητική σειρά)<br />Χάρης Αλεξίου, Χάρης Ανδριανός, Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Βασιλική Δρίβα, Πάρις Θωμόπουλος, Νίκος Καραθάνος, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Κώστας Κορωναίος, Νίκος Λεκάκης, Αμάλια Μπένετ, Κώστας Μπερικόπουλος, Ιωάννα Μπιτούνη, Ελένη Μπούκλη, Εύη Σαουλίδου, Μιχάλης Σαράντης, Αρης Σερβετάλης, Έλενα Τοπαλίδου, Άγγελος Τριανταφύλλου, Χάρης Φραγκούλης<br />Μουσικοί επί σκηνής:<br />Ilya Algaer (κοντραμπάσο) , Γιώργος Δούσος ( γκάιντα, καβάλ, ντουντούκ, κλαρίνο, φλάουτο), Διονύσης Κοκόλης ( τρομπέτα), Μενέλαος Μωραΐτης (τούμπα), Κώστας Νικολόπουλος ( κιθάρα), Βασίλης Παναγιωτόπουλος ( τρομπόνι), Ιάκωβος Παυλόπουλος (κρουστά), Άγγελος Τριανταφύλλου ( πιάνο).<br />Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας</p>
<p style="text-align: justify;">Ολες οι παραστάσεις του έργου «Οπερέττα» παρουσιάζονται με αγγλικούς υπέρτιτλους.</p>
<p style="text-align: justify;">ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ-ΘΕΑΤΡΟ REX-ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ», Πανεπιστημίου 48</p>
<p style="text-align: justify;">Ημέρες και ώρες παραστάσεων<br />Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 20:00<br />Κυριακή στις 19:00<br />Τιμές εισιτηρίων: 22€, 17€, 15€, 10€ (φοιτητικό)<br />κάθε Τετάρτη και Πέμπτη ενιαία τιμή 15€<br />Παρασκευή ενιαία τιμή 13€</p>
<p style="text-align: justify;">ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ-ΘΕΑΤΡΟ REX-ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ», Πανεπιστημίου 48<br />τηλ. 210.3305074 (μέσω πιστωτικής κάρτας) και στο www.n-t.gr<br />Κρατήσεις συλλόγων: 210.5288178</p>
<p style="text-align: justify;"> <iframe src="https://www.youtube.com/embed/DDcg7lDjHko" frameborder="0" width="560" height="315"></iframe></p>
<p> </p>