Μάθιου Νίμιτς: Ο άνθρωπος που αφιέρωσε 24 χρόνια της ζωής του σ΄ένα όνομα

Την χώρα μας επισκέπτεται σήμερα ο ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, λόγω των διεργασιών που γίνονται το τελευταίο διάστημα για την επίλυση της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Είναι μία από τις πολλές επισκέψεις που έχει πραγματοποιήσει το εν λόγω πρόσωπο για το ίδιο ακριβώς ζήτημα τα τελευταία 24 χρόνια τόσο στην χώρα μας όσο και στη γειτονική.
Ο ίδιος με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις δήλωσε :

«Είναι πλέον καιρός να εντατικοποιηθούν οι συνομιλίες σχετικά με τους όρους μιας συνολικής συμφωνίας».

Αυτή η βιασύνη ωστόσο δεν είναι ενδεικτική της πορείας του Μάθιου Νίμιτς ο οποίος ασχολείται με το ίδιο ακριβώς ζήτημα από το 1994. Σίγουρα οι εξελίξεις δεν καθορίζονται από τον ίδιο, αλλά από τις διεργασίες που γίνονται κάθε φορά σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο παγκοσμίως. Ωστόσο μας κινεί το ενδιαφέρον να ψάξουμε την πορεία του ανθρώπου που έρχεται και ξαναέρχεται στη χώρα μας έχοντας πάντα στο χαρτοφύλακά του το ίδιο θέμα προς επίλυση. Δεν θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο με τις εξελίξεις που υπάρχουν, τα παιχνίδια και τις παγίδες που κρύβονται πίσω από τον σάλο που έχει ξεσηκωθεί για την ονομασία της ΠΓΔΜ αλλά με το πρόσωπο που επισκέπτεται ξανά και ξανά την χώρα μας με αφορμή αυτές τις εξελίξεις.

Ο Μάθιου Νίμιτς, η γενέτηρά του και οι σπουδές του

Ο Μάθιου Νίμιτς γεννήθηκε στις 17 Ιουνίου του 1939 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης και είναι γιος του Ιωσήφ και της Έλσι Νίμιτς. Σαν παιδί πήγε σε δημόσιο σχολείο του Μπρούκλιν και αργότερα φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Γουίλιαμς παίρνοντας μπάτσελορ το 1960. Οι σπουδές του δεν σταμάτησαν εκεί αφού το 1962 πήρε δεύτερο μπάτσελορ από το Πανεπιστήμιο Μπάλιολ της Οξφόρδης το οποίο αργότερα το 1966 αναβαθμίστηκε σε μάστερ. Τέλος το 1965 πήρε μπάτσελορ από την Νομική Σχολή του Χάρβαρντ όπου είχε ενεργό ρόλο ως πρόεδρος της εφημερίδας Harvard Law Review.

Υπάρχει κάτι άλλο στο βιογραφικό του ή απλά ασχολείται με μία λέξη;

Αν και ο ίδιος αρνείται το γεγονός ότι τόσα χρόνια κοιμάται και ξυπνάει προσπαθώντας να βρει την κατάλληλη ονομασία πολλοί είναι εκείνοι που έχουν σχηματίσει την αντίθετη εντύπωση.

“Πιθανότατα έχω σκεφτεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο (σ.σ. για το ζήτημα), αλλά θα απογοητεύσω όποιον πιστεύει ότι ασχολούμαι μόνο με αυτό”

Πολλοί ίσως φαντάζονται τον Μάθιου Νίμιτς καθισμένο πίσω από ένα γραφείο προσπαθώντας να βρει τον κατάλληλο συνδυασμό για την επίλυση του θέματος ωστόσο εκείνος έχει δηλώσει στο παρελθόν:

”Κάποιοι πιστεύουν ότι κάθομαι και διαλέγω επίθετα για να τα βάλω μπροστά από τον όρο Μακεδονία όπως Νέα Μακεδονία, Βόρεια Μακεδονία αλλά το ζήτημα έχει ιστορικές προεκτάσεις.”


Η αλήθεια είναι ότι όταν τόσα χρόνια είσαι επικεφαλής του ίδιου προβλήματος χωρίς να υπάρχει κάποια επίλυση λογικό είναι να χάσεις το ενδιαφέρον σου. Ο ίδιος ο Νίμιτς ωστόσο δείχνει να μην πτοείται παρά τα χρόνια.

“Δεν είναι ποτέ βαρετό. Οι χαρακτήρες που ασχολούνται με το ζήτημα είναι πάντοτε διαφορετικοί . Σκεφτείτε έναν σκηνοθέτη του θεάτρου που ανεβάζει τον βασιλιά Ληρ ή τον Άμλετ αλλά σε διαφορετική σκηνή και με διαφορετικούς ηθοποιούς . Εκείνος βαριέται;”

Φυσικά το βιογραφικό του δεν εξαντλείται στο ρόλο που έχει παίξει για την ονομασία της ΠΓΔΜ. Άλλωστε όπως είναι λογικό δεν θα μπορούσε ένα τυχαίο πρόσωπο ν’ αναλάβει ένα τόσο σημαντικό πόστο για ένα ζήτημα που εμπλέκονται πολλά συμφέροντα στην περιοχή των Βαλκανίων.


Ο Μάθιου Νίμιτς διετέλεσε νομικός υπάλληλος του δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Τζον Μάρσαλ Χάρλαν (του δεύτερου) από το 1965 ως το 1967. Αυτό συνέβη πριν υπηρετήσει ως βοηθός προσωπικού του Αμερικανού προέδρου Λίντον Μπ. Τζόνσον μέχρι το 1969. Εργάστηκε στη δικηγορική εταιρεία της Νέας Υόρκης Simpson Thacher & Bartlett ως συνεργάτης από το 1969 έως το 1973 και έπειτα έγινε συνεργάτης το 1974 ως το 1977.

Ο κατάλογος συνεχίζεται μέχρι τη σημαντικότερη ίσως στιγμή στην καριέρα του, τον Ιανουάριο του 1977, όπου ο Νίμιτς διορίστηκε από τον Πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ ως Σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών.Υπό την ιδιότητα αυτή, παρείχε συμβουλές στον Υπουργό Εξωτερικών Σάιρους Βανς και είχε ιδιαίτερες ευθύνες σε σχέση με το Κυπριακό, με θέματα της Ανατολικής Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένων των ελληνοτουρκικών διαφορών, την εφαρμογή των Συμφωνιών του Ελσίνκι και άλλα θέματα που αφορούσαν την Ανατολική και  Κεντρική Ευρώπη. Τον Δεκέμβριο του 1979 προήχθη στη θέση του Υφυπουργού Ασφαλείας, Επιστήμης και Τεχνολογίας.

Μετά το τέλος της διοίκησης Κάρτερ τον Ιανουάριο του 1981, ο Νίμιτς επέστρεψε στον ιδιωτικό τομέα. Έγινε συνεργάτης στο δικηγορικό γραφείο της Νέας Υόρκης Paul, Weiss, Rifkind, Wharton & Garrison, όπου επικεντρώθηκε στο εταιρικό και το διεθνές δίκαιο. Κατά τη διάρκεια της 19ετούς θητείας του στη δικηγορική εταιρεία υπηρέτησε ως πρόεδρος της εταιρείας και ως επικεφαλής του εταιρικού τμήματος. Αργότερα μετακόμισε στην εταιρεία επενδύσεων ιδιωτικών κεφαλαίων General Atlantic LLC τον Ιανουάριο του 2000, όπου κι εκεί είχε σημαντικό αξίωμα.

Από τον Μάρτιο του 1994 έως τον Σεπτέμβριο του 1995, διετέλεσε Ειδικός Απεσταλμένος του Προέδρου Μπιλ Κλίντον για να διαμεσολαβήσει στην επίλυση του ζητήματος Ελλάδας – ΠΓΔΜ. Η προσπάθεια αυτή κορυφώθηκε με την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας της 13ης Σεπτεμβρίου 1995 από την Ελλάδα και την ΠΓΔΜ στα Ηνωμένα Έθνη. Διετέλεσε αντιπρόσωπος του Σάιρους Βανς, πρώην υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος υπηρέτησε ως Προσωπικός Απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στις συνομιλίες σχετικά με τα εναπομείναντα ανοικτά ζητήματα στη διαμάχη, και συγκεκριμένα το όνομα της χώρας.

 

Σχετικά άρθρα