Δεν υπάρχει τίποτα στη συνουσία που να απαγορεύει να μπούνε στο παιχνίδι οι φαντασιώσεις και τα πολλά και διαφορετικά προκαταρκτικά.

Αλλά στοιχηματίζω ότι, αν υπήρχαν επίσημα στοιχεία (που, απ’ όσο ξέρω, δεν υπάρχουν), θα βρίσκαμε μια συσχέτιση: Οι άνθρωποι που απολαμβάνουν περισσότερο τα προκαταρκτικά, χρησιμοποιούν, αντί για συνουσία, τα πιο πρωτότυπα σεξουαλικά παιχνίδια.

Κι αυτό το θεωρώ σημαντικό. Γιατ την ακρίβεια, θα ήθελα να κλέψω ακόμα λίγο απότον χρόνο σας, για να πλέξω το εγκώμιο της φαντασίας, καο του σημαντικού ρόλου που παίζει στην ανάπτυξη της οικειότητας μεταξύ δύο συντρόφων και στην αίσθηση ότι μοιράζονται μια πραγματικά μοναδική σεξουαλική εμπειρία. Σχεδόν όλοι είναι ικανοί για μια απλή συνουσία.

Και δεν αποκαλύπτει σπουδαία πράγματα για το πώς λειτουργεί το μυαλό σας, ούτε και για τις πιο κρυφές φαντασιώσεις σας.

Όταν, όμως, μοιράζεστε αυτές τις φαντασιώσεις, τις παίζετε μαζί και πειραματίζεστε με τολμηρά θέματα, προσποιούμενοι π.χ. ότι είσαστε δύο ξένοι, έρχεστε πιο κοντά, γιατί ξέρετε ότι αυτό που κάνετε δενθα μπορούσατε να το έχετε κάνει παρά μόνο με το συγκεκριμένο άνθρωπο που αγαπάτε και εμπιστεύεστε.

Κι έτσι ανοίγετε νέους δρόμους στη σεξουαλική σας σχέση. Μπορείτε να υποκριθείτε μεταξύ σας ότι κάνετε σεξ με διαφορετικούς συντρόφους. Μπορείτε να παίξετε τον ρόλο του εξουσιαστή ή του εξουσιαζόμενου.

Μια δοκιμή θα σας πείσει. Να ξέρετε ότι ο σύντροφός σας θα σας υποστηρίξει και δεν θα σας κάνει κριτική.

Σαφώς και μπορείτε να συμπεριλάβετε τη συνουσία σ’ αυτούς τους πειραματισμούς – αλλά η συνουσία δεν μπορεί να είναι το παν όταν βρίσκεστε μαζί στο κρεβάτι.

Το ζητούμενο είναι να μπορεί ο έναςνα διεισδύσει στην σκέψη του άλλου.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Όσα Ξέρετε για τον Έρωτα και το Σεξ, είναι… Λάθος?” της Schwartz Pepper. Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Θυμάρι για την ευγενική παραχώρηση του υλικού.