«Πώς θα κάνω φίλους»; Δες ποιο είναι το λάθος που πρέπει να αποφύγεις

Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν έχω μια φίλη. Θυμάμαι να στεναχωριέμαι γι’ αυτό από το νηπιαγωγείο και είμαι πλέον 31 ετών. Οποία κοπέλα κάνω φίλη μου μετά από ένα διάστημα με παρατάει. Προφανώς έχω κάποιο πρόβλημα, αλλά δεν ξέρω ακριβώς τι. Φυσικά δεν θέλω οποιοδήποτε άτομο για παρέα, θέλω να ταιριάζουμε και να με κάνει να περνάω καλά. Όμως κι εγώ δίνω ό,τι καλύτερο έχω και νοιάζομαι ειλικρινά. Γιατί όμως στο τέλος πάντα είμαι μόνη μου; Τι θα μπορούσα να κάνω; Τι κάνω λάθος; Κι ας έχω μια ωραία οικογένεια κι έναν άντρα που με στηρίζει, μου λείπει μια φίλη…

Στο ερώτημά σας απαντά η Χριστίνα Μπούφαλη-Μπαβέλλα, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια:

Κατανοώ ότι αναφέρεστε σε κάτι πολύ σημαντικό, όπως η φιλία και ακούω ότι είναι κάτι που σας στεναχωρεί. Θα ήθελα να σταθώ σε δυο σημεία:

Για αρχή, η φράση σας «προφανώς έχω κάποιο πρόβλημα», είναι μια φράση πολύ δυνατή που αν τη λέτε στον εαυτό σας και την πιστεύετε, θα μεταμορφωθεί σε μια παγιωμένη αντίληψη, όπου δεν θα σας αφήνει το περιθώριο να δείτε τη συνολική εικόνα. Εννοώ λοιπόν πως όταν θεωρούμε εξ’ αρχής, ότι εμείς είμαστε λάθος ή μας λείπει κάτι, καταδικάζουμε καταστάσεις, έχοντας ήδη ρίξει το φταίξιμο σε εμάς.

Παράλληλα, εισερχόμαστε και σε καταστάσεις έχοντας αυτήν την πεποίθηση στο μυαλό μας και συνήθως αυτό μας περιορίζει. Εάν λοιπόν, όταν ξεκινάτε μια νέα σχέση, σκέφτεστε αυτή τη φράση και αναπαράγετε παρελθοντικές σκέψεις, τότε θα δυσκολεύεστε, καθώς θα είστε σε υποδεέστερη θέση, έχοντας ορίσει τον εαυτό σας ως «προβληματικό». Ενώ αντίθετα, μια σχέση, χρειάζεται ισορροπία και δυο ισότιμα μέλη, με θετικά και αρνητικά χαρακτηριστικά το καθένα, αλλά στην ίδια θέση ισχύος. Εάν τα μέλη είναι ισότιμα, τότε μπορούν να φροντίσουν και τη σχέση σωστά και να προσφέρουν αυτά που έχουν. Αντίθετα, εάν κάποιος νιώθει πιο αδύναμος από τον άλλον, ενδέχεται να ανησυχεί, να κάνει πράξεις για να ευχαριστήσει τον άλλον χωρίς να λαμβάνει υπόψιν αν μπορεί να τις κάνει, να απομακρυνθεί απότομα, να πληγώνεται πιο εύκολα, να μην εκφράζει επαρκώς τις ανάγκες του μέσα σε αυτήν τη σχέση.

Επίσης, ακούω μια γυναίκα η οποία έχει ήδη καταφέρει να συνάψει υγιείς σχέσεις, καθώς αναφέρετε ότι έχετε καλές οικογενειακές σχέσεις και μια υγιή σχέση με τον σύντροφό σας. Οπότε, κατέχετε τις απαραίτητες δεξιότητες, εφόσον τα έχετε ήδη καταφέρει. Θα πρότεινα να παρατηρήσετε τι κάνει αυτές τις σχέσεις πετυχημένες και να δείτε σε τι διαφέρουν με τις φιλίες για τις οποίες μιλάτε. Πώς είστε μέσα στις υγιείς σχέσεις που αναφέρετε; Πως νιώθετε; Νιώθετε το ίδιο ασφαλής με μια φίλη;

Πολλές φορές, αυτό που μας περιορίζει και μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι φταίμε, είναι οι αναμνήσεις που έχουμε και οι παρελθοντικές μας «αποτυχίες». Θα σας προτείνω να δείτε με προσοχή πώς ξεκίνησε αυτή η πεποίθηση, ότι εσείς φταίτε για την αποτυχία μιας φιλίας και στη συνέχεια, να εξετάσετε πώς βρίσκεστε σε μια φιλία και πώς θα θέλατε να είστε στην επόμενη φιλική σας σχέση.

Με εκτίμηση,

Χριστίνα Μπούφαλη-Μπαβέλλα
MSc, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
[email protected]

 

Σχετικά άρθρα