Πώς θα κάνω φίλους και θα βελτιώσω την κοινωνική μου ζωή;

Από μικρός είχα δυσκολίες στην κοινωνική μου ζωή. Πιστεύω κυρίως επειδή ήρθα από άλλη χώρα. Μέχρι τώρα προσπαθούσα πολύ να κάνω φίλους σε σημείο που φάνηκα γελοίος πιστεύω και απεγνωσμένος. Ωστόσο, κατάφερα να κάνω μερικές φιλίες. Όμως δεν κράτησα καμιά. Και με τις κοπέλες η ίδια ιστορία. Αλλά τώρα έχω επικεντρωθεί στην αυτοβελτίωση, μαθαίνω αγγλικά, βελτιώνομαι στη ζωγραφική, γυμνάζομαι και άλλα. Όμως δεν είμαι χαρούμενος. Το θέμα μου πιστεύω είναι ότι δεν έχω ζωή… Τι μπορώ να κάνω;

Στο ερώτημά σας απαντά η κλινική ψυχολόγος Νάσια Σκαμπαρδώνη:

Αγαπητέ αναγνώστη,

Αυτό που σας απασχολεί και ορίζετε ως πρόβλημα είναι ότι δεν είστε ευτυχισμένος γιατί δεν «έχετε ζωή». Εγώ θα το έκανα πιο συγκεκριμένο και θα έλεγα «κοινωνική ζωή» και δεν είστε με αυτήν ευχαριστημένος. Και το διευκρινίζω αυτό γιατί απ’ όσα μας γράφετε, κάνετε πράγματα στην καθημερινότητά σας και είναι πολύ θετικό αυτό, αλλά θα θέλατε να εμπλουτίσετε περισσότερο το κοινωνικό κομμάτι.

Μας αναφέρετε πως δεν καταφέρνετε να αναπτύξετε αλλά και να διατηρήσετε φιλίες και μάλιστα το αποδίδετε στο ότι κατάγεστε από άλλη χώρα. Είναι γεγονός πως αρκετοί άνθρωποι που κατάγονται από το εξωτερικό βιώνουν έντονα τον ρατσισμό και σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και σωματικό ή και ψυχικό εκφοβισμό ρατσιστικού περιεχομένου (bullying). Ακόμη και αν δεν τα βιώσουν αυτά, ενδεχομένως να βιώνουν την απόρριψη σε μεγαλύτερο βαθμό σε σχέση με άλλους. Όμως, δεν είναι κανόνας αυτό, αρκετός κόσμος είναι δεκτικός στη διαφορετικότητα.

Θα πρέπει να έχετε στο μυαλό σας ακόμη και αν η πρώτη στάση είναι γεμάτη καχυποψία, δίνουμε στους άλλους την ευκαιρία και το χρόνο να μας γνωρίσουν καλύτερα και να αποφασίσουν αν ταιριάζουμε σαν παρέα, και με άλλα κριτήρια που έχουν να κάνουν με την προσωπικότητά μας και όχι με την καταγωγή μας.

Από την άλλη, αν κάποιοι μας απορρίψουν το δεχόμαστε και το σεβόμαστε και αυτό, γιατί δεν είναι δυνατόν να είμαστε αρεστοί σε όλους, όπως κι εσείς έχετε το δικαίωμα αντίστοιχα να απορρίψετε κάποιους. Σ’ αυτή τη διαδικασία δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη μέθοδος προσέγγισης και αυτή ίσως είναι η παγίδα στην οποία πέφτουν πολλοί άνθρωποι. Χρειάζεται απλά να είστε ο εαυτός σας με χαλαρή και φιλική διάθεση, χωρίς πίεση ως προς τους άλλους, ούτε να δείχνετε “απελπισία” όπως μας αναφέρατε, γιατί αυτό από μόνο του εκ πρώτης πιέζει τους άλλους ότι ψάχνετε “σωτήρες” και εκ δεύτερης παρουσιάζετε τον εαυτό σας σαν να υστερείτε κάπου, σα να μην αξίζετε να έχετε φίλους, και καταδικάζεστε αυτομάτως μόνος σας εξ αρχής.

Είναι πολύ θετικό το ότι ξεκινήσατε καινούργιες δραστηριότητες γιατί και μέσα από αυτές μπορείτε να διευρύνετε τον κύκλο σας και να κάνετε πράγματα για την αυτοβελτίωσή σας όπως σωστά είπατε, και αυτό θα συμβάλλει στην αύξηση της αυτοπεποίθησή σας παράλληλα.

Κλείνοντας να προσθέσω πως στη διατήρηση οποιασδήποτε γνωριμίας-σχέσης πρέπει να γίνονται πράγματα αμφίδρομα χωρίς πίεση και πάλι, και να λαμβάνονται πρωτοβουλίες και απ’ τις δύο πλευρές, χωρίς να νιώθουμε ότι “εξαγοράζουμε” κάποιον για να βρίσκεται στο περιβάλλον μας. Αν πιστεύετε ότι βάλλονται και άλλοι τομείς στη ζωή σας θα πρέπει να δείτε κάποιον ειδικό συμβουλευτικά για να σας κατευθύνει.

Με εκτίμηση.

Νάσια Σκαμπαρδώνη
Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεύτρια
Διαταραχές άγχους
[email protected]
694 – 4606204
Στρατηγού Μακρυγιάννη 36 και 25ης Μαρτίου, Γέρακας, Αθήνα, 153 44

Σχετικά άρθρα