«Έκλεψα χρήματα από το σπίτι που ζούμε με τα πεθερικά μου… Θα με συγχωρέσουν ποτέ;»

Έχω κάποιο σοβαρό προβληματισμό. Όταν ήμουν λεχώνα και σταμάτησα την εργασία μου, είχα πολλά θέματα μέχρι και που έκλεψα χρήματα από το σπίτι που ζούμε με τα πεθερικά.

Τώρα μετά από 6 χρόνια, για ό,τι εξαφανιστεί από το σπίτι, κατηγορούν εμένα. Πραγματικά δεν πήρα τίποτα ξανά. Πώς να αποδείξω ότι δεν το έκανα εγώ και πώς να με συγχωρέσουν; Γιατί καταλαβαίνω πως δεν το έχουν κάνει ακόμα αυτό…

Στο ερώτημά σας απάντησε η Ψυχολόγος Μαρία Λαΐου

Αγαπητή αναγνώστρια,

Η εμπιστοσύνη δεν είναι κάτι που ανακτάται εύκολα, ειδικά όταν το «αδίκημα» που έχει διαπραχθεί, δεν έχει αποκαλυφθεί από εσάς την ίδια. Βέβαια, στην περίπτωσή σας έχουν περάσει αρκετά χρόνια, αλλά δεν αναφέρεστε εκτενώς στον τρόπο που αντιμετωπίσατε το συμβάν προκειμένου να σας παραθέσω την άποψη μου.

Αυτό όμως που γίνεται ξεκάθαρο από το ερώτημά σας είναι ότι δεν προβήκατε εκ νέου σε κάποιου είδους κλοπή. Η στάση σας, σύμφωνα με αυτό, είναι από μόνη της άξια εμπιστοσύνης. Η συχώρεση όμως είναι κάτι διαφορετικό από την εμπιστοσύνη. Ζητήστε από  τα μέλη της οικογένειας σας να σας συγχωρέσουν για αυτό που συνέβη στο παρελθόν με το να τους επισημάνετε την έντιμη στάση σας μέχρι και σήμερα.

Μέσα της συγχώρεσης και της συζήτησης, κερδίζεται η εμπιστοσύνη ξανά…

Να απαντάτε στις ερωτήσεις που σας γίνονται σχετικά με τα απολεσθέντα αντικείμενα ξεκάθαρα και με ειλικρίνεια και μην αρνείστε να απαντάτε σε ερωτήσεις, καθώς έτσι εντείνεται το έντονο κλίμα της καχυποψίας που επικρατεί στους  κόλπους της οικογένειάς σας. Εάν κάποια στιγμή αισθανθείτε ότι πιέζεστε και η συζήτηση σάς οδηγεί στο να δώσετε λεπτομέρειες που σας κάνουν να νιώθετε ιδιαίτερα άβολα, χωρίς να πετυχαίνει ο σκοπός της ανάκτησης της εμπιστοσύνης, μπορείτε να το πείτε ξεκάθαρα και να θέσετε όρια στον περίγυρό σας.

Ακόμη, δώστε στην οικογένεια σας να καταλάβει ότι έχετε επίγνωση του λάθους σας και ότι έχετε αποδεχτεί τη βαρύτητά του. Οι δικαιολογίες και οι υπεκφυγές δεν βοηθούν την κατάσταση αφού δεν αποτελούν δείγμα μεταμέλειας και ωριμότητας. Σε περίπτωση που έχετε προβεί στα παραπάνω και έχετε χάσει την υπομονή σας καλό θα ήταν να το εκφράσετε με ειλικρίνεια παραθέτοντας όλους τους λόγους για την αγανάκτησή σας. Ελπίζω να βοήθησα.

Μαρία Λαΐου, Ψυχολόγος ΜSc
6986823375
[email protected]

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Συγχώρεση. Είναι τελικά, αυτή η στάση ζωής που λυτρώνει και απελευθερώνει;

Η κόρη μου μού είπε ψέματα ότι τελείωσε τη σχολή της και το ανακάλυψα: Να δεχτώ τη συγγνώμη της;

Πρέπει να περιμένουμε τις γιορτές για να ζητήσουμε «συγγνώμη»;

Σχετικά άρθρα