Τα λάθη στην ανατροφή του παιδιού: «Προσπαθώντας να κάνω το σωστό, έγινα μια αυταρχική μητέρα»

Όνειρό μου ήταν να έχω μια ευτυχισμένη και χαρούμενη οικογένεια. Δε νομίζω όμως ότι το έχω καταφέρει κι αυτό με θλίβει πολύ. Προσπαθώντας να κάνουν τα παιδιά πάντα το σωστό, έχω γίνει μια αυταρχική μαμά που πολλές φορές φωνάζει, χωρίς χρόνο για παιχνίδια και ξαπλώνει το βράδυ με τύψεις… Θέλω να πιστεύω ότι ειδικά στο μεγάλο μου γιο -11 ετών- δεν είναι αργά να του δείξω όση τρυφερότητα έχω στην καρδιά μου. Αυτός είναι και ο πιο ντροπαλός, μη εκδηλωτικός, από τους δυο και σίγουρα λάθος δικό μου η υπερπροστατευτικότητα με την όποια τον μεγάλωσα ως τα 8, 9 περίπου…

Στο ερώτημα απαντά η Γεωργία Πουλημενέα:

Πολλές φορές ο τρόπος που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σχετίζεται άμεσα με τον τρόπο που μεγαλώσαμε εμείς οι ίδιοι. Συχνά υιοθετούμε ασυνείδητα στάσεις και ρόλους που είχαν οι γονείς μας στη δική μας ανατροφή και τους αναπαράγουμε κι εμείς στα παιδιά μας με αρνητικό αντίκτυπο.

Χρειάζεται προσωπική δουλειά με τον εαυτό μας, σκέψη και αυτογνωσία για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα βιώματά μας και να γίνουμε καλύτεροι γονείς. Ακόμη κι όταν κάνουμε λάθος, καλό είναι να ζητάμε συγγνώμη από τα παιδιά και να συζητάμε περισσότερο μαζί τους. Η αυταρχικότητα, οι φωνές και η ένταση δεν βοηθούν. Αντίθετα οδηγούν στην ανατροφή φοβισμένων και καθηλωμένων παιδιών με σοβαρά θέματα αυτοεκτίμησης. Από την άλλη πλευρά η οριοθέτηση των παιδιών είναι απαραίτητη ώστε να νιώθουν ασφαλή.

Αναμφισβήτητα παίζει ρόλο και η σχέση του ζευγαριού, των γονιών δηλαδή, μεταξύ τους σε όλα τα παραπάνω. Αν συμμετέχουν και οι δύο ενεργά στην ανατροφή των παιδιών μπορούν να συζητούν τις αστοχίες που γίνονται στην καθημερινότητα ως προς τα παιδιά. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο ένας αποσυμφορίζει τον άλλον και τον συμβουλεύει ως προς το κοινό καλό της οικογένειας.

Προφανώς από αυτά που περιγράφετε φαίνεται ότι είστε αρκετά φορτισμένη και αγχωμένη με το να μεγαλώσετε «σωστά» τα παιδιά, χάνοντας ωστόσο τη χαρά του μεγαλώματός τους και της αλληλεπίδρασης μαζί τους. Θα πρότεινα να ξεκινήσετε να δουλεύετε με τον εαυτό σας ψυχοθεραπευτικά προκειμένου να ανακαλύψετε τι είναι αυτό που σας οδηγεί στο να συμπεριφέρεστε έτσι με βάση τις παρελθούσες εμπειρίες σας. Όλα λύνονται και είναι κρίμα να ταλαιπωρείστε από τύψεις εσείς και από ενοχές και φόβο τα παιδιά.

Πουλημενέα Γεωργία
Κλινική Ψυχολόγος – Ψυχολόγος υγείας
www.mentalcare.gr
facebook.com/mentalcare.gr
6978798298 / [email protected]

Σχετικά άρθρα