Είμαι 24 ετών και έχω τελειώσει το πανεπιστήμιο. Σας γράφω γιατί θέλω τη γνώμη σας στο εξής πρόβλημα που έχω: Με τη μάνα μου δεν τα πάμε καλά. Με βρίζει, με ειρωνεύεται, ψάχνει ευκαιρία για να ξεκινήσει καβγά μαζί μου και η συμπεριφορά της με έχει αγανακτήσει. Επειδή δεν πέτυχα σε κατατακτήριες που έδωσα, με βρίζει, λέγοντάς με «αποτυχημένη». Πότε δεν μου συμπαραστάθηκε σε τίποτα. Πάντα έφταιγα για όλα εγώ και όλοι οι άλλοι ήταν καλοί. Θα ήθελα την γνώμη σας για το πώς επιβιώνει κανείς σε ένα τέτοιο οικογενειακό περιβάλλον.
Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχοθεραπεύτρια, Δήμητρα Φιλοπούλου:
Όταν είμαστε παιδιά, έχουμε στο μυαλό μας ότι οι γονείς μας είναι παντοδύναμα και γεμάτα σοφία όντα. Ως εκ τούτου, αν μας επιβραβεύουν, πετάμε στα ουράνια, και αν μας απορρίπτουν, νιώθουμε άσχημα γιατί θεωρούμε πως η γνώμη τους είναι ντε φάκτο σωστή (γιατί είναι γονείς μας και «κάτι θα ξέρουν»). Όμως, οι γονείς μας είναι άνθρωποι και όχι θεοί. Ως τέτοιοι, κουβαλάνε συναισθήματα, τραύματα, δυσλειτουργικά μοτίβα σχέσεων που αναπαράγουν. Αργά ή γρήγορα, απομυθοποιούνται και έρχεται η ώρα να ζήσουμε σε έναν κόσμο όπου οι γονείς μας, όχι μόνο δεν είναι μικροί θεοί, αλλά έχουν και ανθρώπινες αδυναμίες και κακές συμπεριφορές. Στην περίπτωση που οι γονείς μας όχι μόνο δεν είναι τέλειοι, αλλά μας πληγώνουν κιόλας, τα πράγματα είναι πολύ δυσκολότερα. Χρειάζεται πολύ κουράγιο και αυτογνωσία για να φτάσουμε να δούμε ότι μία γονεϊκή σχέση είναι τοξική και αυτό το έχεις καταφέρει.
Σαν ένα πρώτο βήμα θα σου πρότεινα να συζητήσεις μαζί της όλα όσα σε πληγώνουν και σε προβληματίζουν. Μπορεί να σου εξηγήσει τι συμβαίνει, μπορεί να μην έχει καταλάβει ότι σε πονάει. Ακόμα και αν βρεις τοίχο, τουλάχιστον θα ξέρεις ότι έχεις κάνει μία προσπάθεια για να βελτιώσεις την επικοινωνία.
Αν όντως βρεις τοίχο λοιπόν, οι εναλλακτικές σου είναι περιορισμένες. Η δική μου η συμβουλή είναι να προσπαθήσεις να κρατήσεις τη σχέση ουδέτερη. Κράτησε την επικοινωνία σε ανώδυνα για σένα επίπεδα, αλλά και θέματα. Μετά από 24 χρόνια, είμαι σίγουρη πως ξέρεις πότε και ποια θέματα θα προκαλέσουν αρνητική αντίδραση. Αν κάθε κουβέντα που κάνετε για την καριέρα σου, σου γυρνάει μπούμερανγκ, απλά απέφυγέ την.
Αν δεν μπορείς να την αποφύγεις, ατσάλωσε την καρδιά σου και μάθε να «κοντράρεις» εσωτερικά τα κακόβουλα σχόλια της μητέρας σου. Π.χ. «Η μαμά λέει ότι είμαι αποτυχημένη». Ποια γεγονότα το αποδεικνύουν; Ποια γεγονότα το διαψεύδουν; Αν δεις ότι σου είναι πολύ δύσκολο, θα σε παρότρυνα να εμπιστευτείς κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας. Η σχέση με τη μητέρα είναι πολύ σημαντική και επηρεάζει όλες τις υπόλοιπες. Καλύτερα να δεις κάποιον τώρα, έστω και για έξι μήνες, παρά να αναπαράγεις αρνητικά βιώματα και συναισθήματα στις μελλοντικές σου σχέσεις.
Όποια διαδρομή κι να επιλέξεις, σου εύχομαι καλή δύναμη!
Δήμητρα Φιλοπούλου
Ψυχοθεραπεύτρια MSc
Παπαδιαμάντη 7, Άνω Πατήσια
Τηλ.: 213 0 292167, 6956 297109
Facebook: facebook.com/dimitraefilopoulou
