Είχα σχεδόν 5 χρόνια σχέση. Ένα χρόνο πριν χωρίσαμε για ένα διάστημα γιατί ενώ εγώ ήθελα να πάω να μείνω στην πόλη του, μαζί του, εκείνος έλεγε ότι ακόμα δεν είναι έτοιμος. Τελικά δώσαμε μια ακόμα ευκαιρία. Μετά από αυτή την επανασύνδεση είχαμε διάφορα θέματα κυρίως από μεριάς μου: Ζήλια, ανασφάλεια, γκρίνια. Τελικά αποφάσισε να συγκατοικήσουμε μετά από ένα χρόνο αφότου τα βρήκαμε. Ένα μήνα κράτησε βέβαια. Ήταν μέσα στο άγχος και μου το έλεγε, όλα τον ενοχλούσαν κτλ και τελικά με χώρισε.
Επειδή δεν ήμασταν λέει καλά ήδη πριν την συγκατοίκηση, τα έβλεπε όλα αρνητικά. Χωρίζουμε λοιπόν και αντί να με αφήσει να το δεχτώ, μου έδινε ελπίδες ότι ίσως τα ξανα-βρούμε. Ότι ίσως δει τα λάθη του.
Με ενοχλούσε όλο αυτό το διάστημα των 4 μηνών μέχρι τώρα. Ότι ήθελε χρόνο να σκεφτεί και να αποφασίσει τι είναι το σωστό, να λείψει ο ένας στον άλλον και να δούμε αν έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Εγώ έκανα υπομονή μέχρι που κουράστηκα και είπα «τέλος». Δεν επιμένει να με ενοχλεί τόσο έντονα, άλλα μου λέει συνεχώς όλα αυτά που δεν μου έλεγε τόσα χρόνια για το πώς ένιωθε, τι του λείπει τώρα κτλ και ότι δεν μπορεί να μου πει αντίο γιατί τον βασανίζουν όλα αυτά.
Υπάρχει περίπτωση να τα κάνει αυτά από εγωισμό; Να ήθελε όντως χρόνο να σκεφτεί; Και 4 μήνες όταν αγαπάς, πώς μπορείς μακριά από τον άλλον;
Στο ερώτημα απαντά η Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας/Ψυχολόγος Αγγελική Καβαλλιεράτου:
Από την περιγραφή σας ακούγετε μια σχέση έντονη και για τους δυο σας που τη βιώσατε σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα. Άλλοτε είχατε εσείς πιο ενεργό ρόλο με το να παίρνετε αποφάσεις και να κινείτε τα πράγματα και άλλοτε λιγότερο. Επίσης φαίνεται πως με πολλούς τρόπους προσπαθήσατε να δείτε πώς θα μπορούσε να βγει η σχέση σας. Καταλαβαίνω βέβαια πως ο αποχωρισμός δυσκολεύει και τους δυο, ειδικά όταν δεν είναι μια σίγουρη απόφαση. Όμως με τις ανθρώπινες σχέσεις δεν υπάρχουν ποτέ βεβαιότητες είναι η αλήθεια.
Θα σας πρότεινα σε όλη αυτή τη διαδικασία, να στραφείτε περισσότερο σε εσάς και στον εαυτό σας και να αφήσετε το τι κάνει ο πρώην σύντροφός σας.
Θα πρότεινα να βάλετε κάποια όρια, μιας και έως τώρα ήταν δύσκολο να μπουν όσο είχατε τη σχέση.
Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να διεκδικήσετε μια πιο σταθερή στάση, να υπάρξει η απόσταση και να έχετε χώρο και χρόνο, χωρίς επικοινωνία μαζί του μιας και έχει παρθεί η απόφαση του χωρισμού.
Θεωρώ πως βάζοντας κάποια όρια που θα κάνουν εσάς να νιώθετε καλύτερα και δίνοντας χρόνο σε εσάς, θα δείτε πιο καθαρά την εικόνα και θα καταλάβετε καλύτερα τι είναι αυτό που νιώθετε.
Θα πρότεινα να σκεφτείτε τι είναι αυτό που σας «ζορίζει» ή σας προβληματίζει και όποτε νιώθετε αυτό το συναίσθημα να βάζετε όρια διαφορετικά απ’ αυτά που έχετε ήδη βάλει και σας κάνουν να δυσκολεύεστε. Βάζοντας όρια και παίρνοντας τον χώρο και τον χρόνο σας θα καθαρίσει το τοπίο για εσάς και θα νιώσετε πιο ξεκάθαρα απέναντι στο τι νιώθετε και στο τι θα θέλατε.
Σε κάθε περίπτωση θα μπορούσατε, εάν νιώσετε την ανάγκη, να ξεκινήσετε κάποια θεραπευτική-συμβουλευτική διαδικασία, περισσότερο για να δείτε εσάς και τι εσείς μπορεί να κάνετε σε σχέση με όλα αυτά.
Αγγελική Καβαλλιεράτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
BSc Ψυχολόγος
MSc Κλινική και Κοινοτική Ψυχολόγος
6983433267
[email protected]
www.aggelikikavallieratou.com
