Πριν μερικά χρόνια, στην εφηβεία μου, ήμουν 16 περίπου, είχα επισκεφτεί έναν ψυχίατρο λόγω του ότι μέχρι αυτήν την ηλικία δεν μπορούσα (και δεν μπορώ ακόμα) να κοιμηθώ χωρίς φωτάκι τη νύχτα γιατί φοβάμαι και αν βρεθώ σε μια τέτοια κατάσταση θα βάλω τα κλάματα, θα με πιάσει ταχυπαλμία και η αλήθεια είναι εκείνη την στιγμή δεν λειτουργεί καν ο εγκέφαλός μου.

Θα ήθελα την γνώμη σας αν πιστεύετε ότι είμαι σχιζοφρενής ή αγοραφοβική ή απλά με μείζον κατάθλιψη… Γιατί ναι, και παραισθήσεις πολύ σπάνια έχω δει και ταυτίζομαι απόλυτα με την κοινωνική απόσυρση ειδικά τώρα που έχω διώξει όλους τους φίλους μου μακριά και είμαι τελείως μόνη, δεν έχω την δύναμη πολλές φορές να σηκωθώ από το κρεβάτι , νιώθω άβολα να βρίσκομαι σε μέσα μαζικής μεταφοράς… Ό,τι πρόβλημα έχω, ποτέ δεν το εξωτερικεύω, απλά μιλάω στον εαυτό μου ίσως σαν πρόβα για το πώς θα γίνει η πραγματική συζήτηση και ανακουφίζομαι και τελικά δεν μιλάω ποτέ, πλέον δεν νιώθω συναισθήματα για κανέναν.

Στο ερώτημα απαντά ο Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής Ιωάννης Αυγουστάτος:

Αγαπητή φίλη, η ψυχιατρική διάγνωση δεν είναι απλή υπόθεση και χρειάζεται ένα σύνολο ειδικών πληροφοριών για να στηριχθεί. Από την άλλη πλευρά μια συμβουλή από μια ηλεκτρονική σελίδα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την άμεση βοήθεια του ειδικού. Μπορεί να μην έχεις την οικονομική άνεση, όπως λες, αλλά εντούτοις μπορείς να αποταθείς στα εξωτερικά ιατρεία πολλών δημόσιων ψυχιατρικών κλινικών και κέντρων ψυχικής υγείας. Τα στοιχεία που δίνεις είναι ελλιπή, ειδικά στο θέμα των ψευδαισθήσεων (παραισθήσεων;). Κατά τα άλλα περιγράφεις μια αγχώδη καταθλιπτική συνδρομή με αγοραφοβία.

Στην περίπτωσή σου μπορείς να βοηθηθείς σημαντικά και με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία.

Ο φόβος του σκοταδιού είναι η πιο συνήθης φοβία των παιδιών ηλικίας 4 έως 6 ετών, σπάνια εμφανίζεται πριν την ηλικία των 2 ετών, μειώνεται μετά την ηλικία των 9, αλλά υπάρχει κι ένα ποσοστό έως 5% των ενηλίκων που συνεχίζουν να φοβούνται το σκοτάδι, πράγμα το οποίο μπορεί να έχει δραματικές συνέπειες για την ικανότητά τους να κοιμηθούν.

Το σκοτάδι μπορεί εύκολα να ξυπνήσει φοβικά συναισθήματα, διότι σ’ αυτή την κατάσταση μπορούμε να αισθανόμαστε ευάλωτοι και χωρίς έλεγχο της κατάστασης. Οι αιτίες που προκαλούν την φοβία είναι πολλαπλές και να εμφανίζονται σε ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές: στρες, άγχος, φόβοι για καταστάσεις που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Ο φόβος για το σκοτάδι είναι επίσης ουσιαστικά ο φόβος για το άγνωστο και ενεργοποιείται σε περιόδους μεγάλων αλλαγών σε εξέλιξη ή επικείμενων αλλαγών. Οι βαθύτερες ρίζες του μπορεί να βυθίζονται σε τραυματικές καταστάσεις της παιδικής ή και βρεφικής ηλικίας, και αποχωρισμό σημαντικών προσώπων, εφόσον δεν έχουν επιλυθεί. Η ψυχοθεραπεία είναι στην περίπτωση αυτή η πλέον κατάλληλη μέθοδος αντιμετώπισης.

Ιωάννης Αυγουστάτος
Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής
210-6397044 – 6977074835
http://psycosynthesis.blogspot.gr
www.facebook.com/profile.php?id=100011170271443