Είμαι μαθήτρια λυκείου και πήρα την απόφαση να σας γράψω κάποια από τα γεγονότα που γίνονται εδώ και 7-8 χρόνια αλλά το κατάλαβα πριν 3 περίπου χρόνια. Είμαι θύμα ενδοοικογενειακής λεκτικής βίας. Πιο συγκεκριμένα, ο μπαμπάς μου πάντα θα βρει τρόπο να με μειώσει η να με προσβάλει η να με υποτιμήσει καθημερινά και γενικότερα φωνάζει και βρίζει με άσχετες αφορμές (πχ μπορεί να δει κάτι στην τηλεόραση που δεν του αρέσει).
Έχω ακούσει ότι όποιος έχει τέτοια συμπεριφορά έχει μέσα του πολύ θυμό και πολλή πίκρα και αυτό όταν το σκέφτομαι, ηρεμώ λίγο. Ωστόσο τελευταίως η κατάστασή του είναι ανυπόφορη. Μια φορά πήγε να με βαρέσει χωρίς λόγο. Η μάνα μου -που με «έσωσε»- τον υποστήριξε. Πάντα έτσι κάνει.
Και μόλις είχα συνέλθει από το περιστατικό αυτό, συνέβη κάτι άλλο, το Πάσχα.
Ήταν Μεγάλο Σάββατο και ξημερώματα της Κυριακής του Πάσχα και εκεί που σηκωνόμασταν να φιληθούμε από το τραπέζι λίγο μετά την Ανάσταση, εμένα με έπιασε ένας πολύ έντονος πόνος. Ξεκίνησα και φίλησα τη μαμά μου αλλά ο πόνος συνέχιζε και δεν άντεξα. Έκατσα. σηκώνεται τότε ο πατέρας μου και απαιτεί να σηκωθώ να τον φιλήσω. Πρώτον δεν ήθελα δεν το ένιωθα ήμουν ακόμα πληγωμένη μαζί του και δεύτερον πονούσα. Επειδή δεν άντεχα, του είπα έλα εσύ και πριν προλάβω να του πω επειδή πονώ και δεν μπορώ να σηκωθώ ( μετά από μια εβδομάδα μου πέρασε) άρχισε να με βρίζει να μου λέει ότι «είμαι σκουπίδι, παλιοτόμαρο, τιποτένια, ό,τι χειρότερο στον κόσμο και πολλά άλλα. Δε φάγαμε. Το λήξαμε το τραπέζι και πήγαμε για ύπνο.
Χθες έβριζε τον αδερφό μου γιατί απλώς εκείνος του ζητούσε καινούρια ακουστικά. Μπήκα στη μέση γιατί θα τον έδερνε. Και τότε με έβρισε, μου είπε να μην ανακατεύομαι ενώ ο αδερφός μου έμεινε πίσω και ζητούσε συγγνώμη.
Με τη μαμά μου γίνονται άλλα. Δηλαδή έχω θέμα με τις βραδινές εξόδους. Δε με αφήνει να βγω μέχρι πιο αργά με την παρέα μου (που τους ξέρει όλους) και μου φωνάζει αν αργήσω και την τελευταία φορά που βγήκα μου φώναξε πολύ και μου είπε πως δε θα ξαναβγώ ποτέ έξω.
Τι να κάνω;
Η απάντηση του ειδικού στο ερώτημά σας
Αγαπητή αναγνώστρια,
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις απαιτεί την συμμετοχή όλων στην οικογένεια. Μόνη σου δεν θα μπορέσεις να κάνεις κάτι αποτελεσματικό γιατί προϋποθέτει όλοι στην οικογένεια να καταλάβουν, ο καθένας τη δική του συμπεριφορά. Θα σου πρότεινα να απευθυνθείς στο τμήμα Ψυχιατρικής Εφήβων του νοσοκομείου Γεννηματά-Γενικό Κρατικό.
Εκεί θα έχεις κάποιες συνεδρίες για σένα, αλλά ταυτόχρονα θα υπάρχει και η δυνατότητα με καλό τρόπο να καλέσουν και τους γονείς σου για να συμμετάσχουν και αυτοί στην προσπάθεια.
Το τηλεφωνικό κέντρο του Νοσοκομείου είναι 2132032000, και θα ζητήσεις το Τμήμα Ψυχιατρικής Εφήβων.
Ο Παιδοψυχίατρος,
Συνεργάτης του boro.
