Οι άνθρωποι ανέκαθεν γνώριζαν πως στις διακοπές ιδιαίτερα του έντονου και διονυσιακού ελληνικού καλοκαιριού οι πειρασµοί για µια περιπέτεια εκτός της µόνιµης και συµβατικής σχέσης είναι δικαίωµα και σχεδόν ένας κανόνας ζωής που επιβεβαιώνεται από τις δικές µας αλλά και τις εµπειρίες των φίλων. Μοιάζει πως όλοι κάτι περιµένουν από τις περιπέτειες της καλοκαιρινής ραστώνης. Το ερώτηµα είναι βέβαια γιατί το καλοκαίρι και πως αλλάζει αυτή η διάθεση που οδηγεί τα ζευγάρια στην αλλαγή συντρόφων µε µεγαλύτερη ευκολία από τους χειµερινούς µήνες.

Η εξήγηση ίσως να στηρίζεται σε τρεις διαφορετικές θεωρήσεις όπως και η ίδια η σεξουαλικότητα του ανθρώπου.

Έρευνα της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας και της επιστημονικής ομάδας του χειρουργού, ουρολόγου ανδρολόγου κυρίου Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη.

Όταν λέµε ότι το σεξ έχει τρεις πυλώνες µε ισότιµη ίσως συµµετοχή και αλληλεπίδραση εννοούµε πως το σεξουαλικό έχει τρεις διαστάσεις την βιολογική όπου τα γονίδια µας ελέγχουν τις εντολές για ηδονές και επιθυµίες που ξεφεύγουν από τη λογική µας πλευρά (ας πούµε όπως η πείνα είναι ένα ένστικτο έτσι ανάλογα και το σεξ πρέπει να το κατανοήσουµεως µια διέγερση και σωµατική ανάγκη για ηδονή που πολλές φορές µοιάζει µε την πεινά που για να κορεστεί έχει ανάγκη από τροφή ενώ στο σεξ το σωµατικό της ανάλογο λέγεται ηδονή και οργασµός).

Ο δεύτερος πυλώναςτης σεξουαλικότητας είναι η κοινωνική του διάσταση που εκπαιδεύει την αν%ρώπινη φύση να έχει συγκεκριµένες συµπεριφορές σε ορισµένες συνθήκες. Ο κάθε πολιτισµός επιβάλλει τρόπους προσέγγισης αλλά και µόδες που επηρεάζουν κα%οριστικά την ανθρώπινη συµπεριφορά (τρόπος οµιλίας, ντυσίµατος, φλερτ) που στη συνέχεια
επηρεάζουν και τη σηµαντική παράµετρο που λέγεται σεξ.

Ο τρίτος πυλώνας είναι η συναισθηµατική διάσταση και το βαθύ εγώ µας που πρέπει επίσης να τροφοδοτηθεί από αισθήσεις εικόνες και φαντασιώσεις που άλλες αποκτιούνται στην παιδική ηλικία άλλες στην εφηβεία και στη συνεχεία µια ζωή µε τις παραστάσεις που όλοι αποκτούµε µετουσιώνονταςτες µε βάση τις εµπειρίες µας.

Το καλοκαίρι µπορεί σύµφωνα µε τις ανθρωπολογικές προσεγγίσεις να ταυτίζεται µε τις πιο πρωτόγονες δοµές του ανθρώπινου εγκέφαλου όπου το πιο γυµνό και εκτεθειµένο σώµα να παραπέµπει στο πρωτόγονο και διονυσιακό µας κοµµάτι όπου οι αναστολές και οι ηθικοί κοινωνικοί κανόνες παραµερίζονται για να εµφανιστεί µια πιο ζωώδης και εκρηκτική διάθεση για κατάκτηση των σωµατικών ηδονών που στα πλαίσια του πολιτισµού γίνονται πολλές φορές καταναγκασµός και κανόνας όπου το
σεξ πρέπει να είναι εξορισµένο ως πιο πρωτόγονο και ακραίο άρα και καταδικαστέος.

Η βιολογική βάση της ανθρώπινης σεξουαλικής συµπεριφοράςτους θερµούς µήνες µοιάζει να µας οδηγεί σε πιο επιθετικές και οργασµικές σεξουαλικές καταστάσεις γιατί η φύση µας έχει προετοιµάσει για αναγνώριση των σωµατικών σηµάτων που προκαλούν σεξουαλική διέγερση. Ο ρόλος του ιδρώτα και των φερορµονων που θεωρούνται τα αόρατα σηµάδια της πρόκλησηςίσως να παίζουν ένα πολύ πιο σηµαντικό ρόλο παρά το ότι δεν είναι σαφώς περιγεγραµµένα γιατί ακριβώς ακουµπούν στις αρχαϊκές δοµές του εγκέφαλου µας που δε διαφέρει πολύ από τα πρωτεύοντα και προγονούς µας της ζούγκλας που ως γνωστό βρίσκουν το σύντροφο τους µόνο από την οσµή της περιόδου του θηλυκού.

 Άρα τους θερµούς µήνες γινόµαστε πιο ζωώδεις µε λιγότερες κοινωνικές αναστολές άρα και πιο επιρρεπείς στην ελεύθερη σεξουαλική ζωή που οδηγεί στην απιστία αφού η πίστη είναι ούτως ή άλλως µια ηθική επιταγή και ένα συµβόλαιο που συγκρατεί τη σχέση δύο ανθρώπων χωρίς όµως να προϋποθέτει την σεξουαλική επιθυµία.

Η κοινωνική εξήγηση του φαινοµένου της απιστίας στηρίζεται στην έντονη ανάγκη του ανθρώπου για περιπέτεια για φυγή από την καθηµερινότητα και την γκρίζα εκδοχή της. Ο κοινωνικός άνθρωπος είναι πιεσµένος από συµβάσεις και θεσµούς που ως ένα βαθµό κάνουν πιο ανθρώπινη τη ζωή µας γιατί αν επικρατούσαν µόνο τα ένστικτα θα υπήρχε ένας καθηµερινός πόλεµος όλων εναντίον όλων ακόµα και για τα πιο απλά πράγµατα.

Ο συµβολισµός του καθωσπρεπισµού έχει ως αρνητική πλευρά την περιέργεια της ανθρώπινης πλευράς για το σπάσιµο των συµβάσεων για παραβίαση των κανόνων και των εντολών που για πολιτιστικούς λόγους αρνούνται την ζωική µας φύση εξυµνώντας  την θική και  πνευµατική ανάταση ( βλέπε καταξίωση του ερωτά και καταδίκη της σωµατικής του έκφρασης ως χυδαία).

Ο µέσος όρος του πολιτισµένου σηµερινού ανθρώπου έχει ανάγκη να ξεφύγει από τα στερεότυπα που κληρονοµεί από τις κοινωνικές του διαστάσεις για να δοκιµάσει τα όρια του ως ηδονική και µοναδική φύση . Ο άνθρωπος είναι τόσο κοινωνικός όσο και µια ατοµική εκρηκτική φύση που πολλές φορές ισορροπεί αλλά και άλλες τόσες µοιάζει η παραβίαση του
κανόνα να είναι εξίσου αναγκαία και σηµαντική για το υπερτροφικό εγώ του.

Το καλοκαίρι µακριά από τις αόρατες αλυσίδες της κοινωνικότητας του µοιάζει να τον οδηγεί σε µια ανάγκη να δοκιµαστεί και να δοκιµάσει τα όρια του αφού το περιβάλλον της θερινής ατµόσφαιρας τον καλεί ως σειρήνες µε ηδονικές φαντασιώσεις που θολώνουν την επιθυµία του να γυρίσει στην Ιθάκη του.

Η ψυχολογική εξήγηση της καλοκαιρινής απιστίας

έχει να κάνει µε το κενό που θέλει να καλύψει ο κάθε άνθρωπος αφού γεννιέται και πεθαίνει προσπαθώντας να το γεµίσει µε επιθυµίες ανεκπλήρωτεςτις περισσότερες φορές.

Η απόσταση ανάµεσα σε µια φαντασιωτική επιθυµία και µια πραγµατοποιηµένη φαντασίωση είναι πολύ πιο εύκολη το καλοκαίρι που όλοι γύρω µας προσποιούνται τους ιδανικούς άλλους και αντισυµβατικούς εραστές.

Το καλοκαίρι όλοι υποδύονται κάτι ιδανικότερο και διαφορετικό από τη πραγµατική τους ζωή όλοι γίνονται για τις ηµέρες των διακοπών πρίγκιπες και µοιραίες γυναίκες.  Στις διακοπές όλοι θα ντυθούν µε τις µάσκες που η αλήθεια της ζωής τους
δεν τους επιτρέπει όλοι θα αναζητήσουν µέσα από τους απατηλούς τους εαυτούς την ηδονική και ακόλαστη επιθυµία ως αντίδοτο του θανάτου .

Γιατί όπως έγραψε και ο ΝΙΤΣΕ ΕΥΤΥΧΩΣ που έχουµε την απάτη για να µην
πεθάνουµε από την αλήθεια της ζωής.