Νεκρό μέσα σε μία λίμνη αίματος βρέθηκε, το πρωί της Τετάρτης, ζευγάρι που κατοικούσε στη Σκάλα Αταλάντης. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η γυναίκα έφερε πολλαπλές μαχαιριές, ενώ ο σύζυγός της είχε αυτοπυροβοληθεί στο κεφάλι με καραμπίνα, που βρέθηκε δίπλα του. Το προηγούμενο βράδυ το ζευγάρι ακούστηκε να καυγαδίζει έντονα, κάτι που δεν το συνήθιζε. Η 42χρονη φέρεται να πάλεψε για να σωθεί, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε…
Το τραγικό αυτό συμβάν έρχεται να προστεθεί στη λίστα των περιστατικών βίας κατά των γυναικών στη χώρα μας και να επιβεβαιώσει με τον χειρότερο τρόπο ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να θεωρούνται από κάποιους αντικείμενα, γεγονός με ολέθριες επιπτώσεις ακόμη και στην ίδια τους την ύπαρξη.
Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Σε εθνικό επίπεδο και όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, από το 2014 μέχρι και το 2017 έχουν σημειωθεί περισσότερα από 13.700 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, με τις γυναίκες να αποτελούν περίπου το 70% των θυμάτων. Φυσικά, θεωρείται βέβαιο ότι οι αριθμοί πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτεροι, αν λάβει κανείς υπόψη του το λεγόμενο σκοτεινό αριθμό της εγκληματικότητας σύμφωνα με τον οποίο, πάντα υπάρχουν εγκλήματα τα οποία δεν καταγγέλλονται.
Ας δούμε όμως ποια είναι η σημερινή εικόνα για τη βία ενάντια στη γυναίκα, έτσι όπως καταγράφεται από τη Μυρσίνη Κωστοπούλου στο βιβλίο της «Μιλώντας για εμάς και τα προβλήματά μας: Τα δώρα της ψυχολογίας».
Η βία κατά των γυναικών είναι κάθε πράξη βίας που βασίζεται στο φύλο και στοχεύει στην επιβολή του ελέγχου πάνω της. Η βία κατά των γυναικών είναι μία παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρόκειται για ένα διαταξικό και διαπολιτισμικό φαινόμενο που παραμένει αθέατο και σιωπηλό. Ας αναλύσουμε τη σημερινή εικόνα της βίας ενάντια στη γυναίκα:
- Μία στις τέσσερις γυναίκες σήμερα κακοποιείται από τον σύντροφό της.
- Το 85% των θυμάτων βίαιων περιστατικών είναι γυναίκες.
- Σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, εφτά στις δέκα γυναίκες παγκοσμίως έχουν βιώσει κάποια στιγμή σωματική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό τους.
- Η βία κατά των γυναικών περιλαμβάνει την άσκηση σωματικής, ψυχολογικής και σεξουαλικής κακοποίησης.
- Η σωματική βία μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο.
- Η ψυχολογική βία είναι γκρίζα και ύπουλη, εξίσου επικίνδυνη για τον ψυχισμό της γυναίκας. Την οδηγεί στην κατάθλιψη, ακόμη και σε απόπειρες αυτοκτονίας,
- Μία στις δύο γυναίκες που δολοφονείται κάθε χρόνο είναι θύμα του πρώην ή του νυν συντρόφου της.
- Το 70% των ανδρών που κακοποιούν τις γυναίκες τους, κακοποιούν και τα παιδιά τους.
- Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας,οι γυναίκες 15-44 ετών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν βία παρά να πάθουν καρκίνο, ελονοσία, αυτοκινητικό ατύχημα ή να είναι θύματα πολέμου.
Ποιο το προφίλ του βίαιου άνδρα;
Ο βίαιος άνδρας δεν είναι περιθωριακός ούτε άρρωστος. Είναι ο τύπος της διπλανής πόρτας. Ανήκει σε όλες τις κοινωνικοοικονομικές τάξεις. Βίαια βιώματα στην παιδική του ηλικία μπορεί αργότερα να τον οδηγήσουν στη χρήση βίας απέναντι στη σύντροφό του ή τα παιδιά του, χωρίς αυτό να αποτελεί δικαιολογία, παρά μόνο μία ένδειξη. Ο βίαιος άνδρας δεν πάσχει απαραίτητα από κάποια ψυχική νόσο, όπως πολύς κόσμος λανθασμένα πιστεύει. Αντίθετα, πρόκειται συνήθως για ένα άτομο «ευυπόληπτο», που ζει μία κατά τ’ άλλα φυσιολογική ζωή. Ο βίαιος άνδρας θεωρεί απόλυτο κεκτημένο του το δίχως όρια, τύψεις και μετάνοια δικαίωμά του να εξουσιάζει τη γυναίκα, επειδή πιστεύει στην ανωτερότητα του φύλου και του εαυτού του.
Ποιος είναι ο φαύλος κύκλος της βίας;
Παρά τις προσπάθειές της να σταματήσει τη βία που υφίσταται, η κακοποιημένη γυναίκα αδυνατεί να προβλέψει την επόμενη στιγμή που θα την κακοποιήσει ο σύντροφός της, γιατί αφορμή είναι διαφορετική κάθε φορά. Μαθαίνει ότι είναι αβοήθητη (ψυχολογικός μηχανισμός «μαθημένης αβοηθησίας») δίχως τον έλεγχό της πάνω σε αυτό που της συμβαίνει. Στην πορεία αρχίζει να νιώθει απόγνωση και θλίψη και να αποδέχεται την κατάσταση της παύοντας να αντιδρά. Η συμβουλευτική στήριξη της κακοποιημένης γυναίκας κρίνεται απαραίτητη. Η διαδικασία αυτή θα την εμψυχώσει, θα την απενοχοποιήσει και θα τη βοηθήσει να διεκδικήσει το βασικότερο ανθρώπινο δικαίωμα της: Το δικαίωμα στη ζωή.
Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Καστανιώτη για την ευγενική παραχώρηση του αποσπάσματος από το βιβλίο «Μιλώντας για εμάς και τα προβλήματά μας: Τα δώρα της ψυχολογίας» της Μυρσίνης Κωστοπούλου.
