Είμαι παντρεμένος 7 χρόνια. Τα 2 τελευταία είμαι χωρίς δουλειά και πηγαίνω-έρχομαι Αθήνα Κύπρο, διότι η γυναίκα μου είναι από την Κύπρο. Έκανα ένα μεγάλο λάθος για μένα και το έχω καταλάβει τώρα. Το Πάσχα έφυγα από την Κύπρο για να έρθω για 1 μήνα περίπου να βρω εργασία και να ξαναπάω στη γυναίκα μου. Από το Πάσχα μέχρι σήμερα δεν μου άπαντα και κάποια στιγμή μου είπε: «Με κούρασες, σε βαρέθηκα, θέλω να μείνω μονή μου». Εγώ είμαι σε άσχημη κατάσταση. Τι να κάνω; Υπάρχει πιθανότητα να επιστρέψει;

Στο ερώτημα απαντά η Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Σκουρτέλη:

Αγαπητέ αναγνώστη,

φαίνεται ότι αποδίδετε τις δυσκολίες στη σχέση σας στους επαναλαμβανόμενους αποχωρισμούς και επανασυνδέσεις από τη σύζυγο. Σίγουρα, η ανεργία αποτελεί μια ιδιαίτερα ψυχοπιεστική συνθήκη για ένα ζευγάρι, που συχνά αποκαλύπτει δυσκολίες που ενδεχομένως να προϋπήρχαν αλλά να μην ήταν ορατές.

Αφενός αναρωτιέμαι εάν οι μετακινήσεις μεταξύ των δυο χωρών ήταν απαραίτητες (ή αποτελούσαν έξοδο διαφυγής σε μια ήδη κουρασμένη σχέση) και το κατά πόσο είχαν συζητηθεί οι προκλήσεις που ενδεχομένως να προκαλούνταν στη σχέση. Δεν αναφέρεται, επίσης, η ύπαρξη παιδιών και ο πιθανός αντίκτυπος σε αυτά αλλά και σε ολόκληρο το οικογενειακό σύστημα. Αφετέρου, θα αναρωτιόμουν πώς ήταν η επικοινωνία μεταξύ σας πριν από τις εμφανείς αυτές δυσκολίες.

Διαβάζοντας το ερώτημά σας, μου δημιουργείται η εντύπωση πως έχετε παραδοθεί και νιώθετε αδρανής, αβοήθητος ή παθητικός, εν ολίγοις πως δεν έχετε αίσθηση της δικής σας συμμέτοχης ή ευθύνης στην παρούσα συνθήκη ενώ έχω την αίσθηση ότι υπάρχουν σημαντικά κενά στην επικοινωνία με τη σύζυγο. Σε κάθε περίπτωση έχετε πολύ πιο ενεργό ρόλο στην κατάσταση από ότι μπορεί να αντιλαμβάνεστε αυτήν τη στιγμή.

Θα σας παρότρυνα να κάνετε μια εις βάθος συζήτηση με τη σύζυγό σας για τη σχέση σας και τα αμοιβαία συναισθήματα απογοήτευσης, θυμού η παραπόνων που μπορεί να υπάρχουν. Εάν αυτό φαντάζει δύσκολο θα μπορούσατε να αναζητήσετε τη βοήθεια ενός ειδικού για ψυχοθεραπεία ή συμβουλευτική ζεύγους.