Κάθε παραμύθι που σέβεται τον εαυτό του τελειώνει με τη φράση «Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα», μια φράση που υπονοεί ότι κάθε πριγκίπισσα που βρήκε τον έρωτα στο πρόσωπο του πρίγκιπά της έζησε μαζί του ευτυχισμένη για μία ζωή. Πώς μπορεί όμως μία σχέση ή ένας γάμος να μείνουν ζωντανοί για πάντα; Ποιο ήταν το «μυστικό» που γνώριζαν όλες αυτές οι πριγκίπισσες;
Στο βιβλίο του «The Science of Happily Ever After» ο ψυχολόγος Ty Tashiro επισημαίνει ότι μόνο τρεις στους δέκα ανθρώπους παραμένουν σε γάμους υγιείς και ευτυχισμένους. Όπως αναφέρει, οι κοινωνικοί επιστήμονες ξεκίνησαν να παρατηρούν τους γάμους τη δεκαετία του 1970 με σκοπό να διαπιστώσουν εάν όλοι οι γάμοι που αποτυγχάνουν έχουν κάτι κοινό. Θέλοντας να δουν αν η ευτυχία των ζευγαριών που εξέτασαν το ’70 διαρκεί, έβαλαν ξανά στο εργαστήριο εκατοντάδες ζευγάρια, τα καλωδίωσαν και τους έκαναν ερωτήσεις. Ανακάλυψαν πως τα ζευγάρια που δεν ήταν ευτυχισμένα, αν και δεν το παραδεχόντουσαν, ανέβαζαν καρδιακούς παλμούς και πίεση, ενώ ο οργανισμός τους έμπαινε σε κατάσταση άγχους, δηλαδή σε κατάσταση μάχης, ακόμα και με μια απλή συνομιλία με τον σύντροφό τους.
Η επικοινωνία τους όμως δεν ήταν καλύτερη αφού για παράδειγμα, όταν κάθε μέλος ενός ζευγαριού έπρεπε να πει πως πέρασε την προηγούμενη εβδομάδα, ο ένας σύντροφος μπορούσε να απαξιώσει τον άλλον με μια φράση, όπως: «Γιατί δεν αρχίζεις να μιλάς εσύ; Δεν θα σου πάρει και πολύ έτσι κι αλλιώς!».
Από την άλλη, τα ζευγάρια που ήταν καλά μεταξύ τους, δεν εμφάνιζαν σημάδια άγχους στον οργανισμό και στο σώμα τους, όπως επισημαίνει ο ψυχολόγος John Gottman. Ήταν επίσης εκείνα που συνδέονταν κατά τη διάρκεια της ημέρας, μέσα από μικρά πράγματα. Για παράδειγμα θα μπορούσε να πει ένας άνδρας στη γυναίκα του «Κοίτα αυτό το όμορφο πουλί έξω από το παράθυρο». Αυτός δεν είναι μόνο ένας σχολιασμός αλλά και ένας τρόπος να επικοινωνήσει με τη σύντροφό του. Η απάντηση της, ανάλογα με το αν είναι θετική, σε στυλ «Όντως, πολύ όμορφο!» ή αρνητική όπως «Άσε με τώρα, έχω δουλειά», απαντά ουσιαστικά στο ερώτημα αν η γυναίκα του αναγνωρίζει και σέβεται αυτή την προσπάθεια για επικοινωνία.
«Υπάρχει μια συνήθεια του μυαλού που έχουν όσοι καταφέρνουν να κάνουν τις σχέσεις τους να διαρκέσουν στο χρόνο» λέει ο Gottman «το οποίο είναι το ότι χτίζουν μια κουλτούρα σεβασμού και εκτίμησης πολύ σκόπιμα, ψάχνοντας να βρουν την ομορφιά γύρω τους και να τη μοιραστούν. Αντιθέτως, τα ζευγάρια που αποτυγχάνουν, ψάχνουν να βρουν λάθη και ελαττώματα τόσο στο κοινωνικό τους περιβάλλον, όσο και στον σύντροφό τους».
Πηγή: doctv.gr
