Την μελέτη πραγματοποίησαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ουώργουϊκ, οι οποίοι πήραν συνεντεύξεις από 1.000 εργαζόμενους, οι οποίοι είχαν προαχθεί σε διευθυντικές ή διοικητικές θέσεις μέσα στην τελευταία πενταετία.

Οι ερευνητές ήθελαν να μάθουν σε τι κατάσταση βρίσκεται η σωματική υγεία και η ψυχική ευεξία τους, καθώς και αν χρησιμοποιούν περισσότερο ή λιγότερο τις υπηρεσίες Υγείας.

Όπως διαπίστωσαν, έπειτα από την προαγωγή οι εθελοντές είχαν παρουσιάσει επιδείνωση της ψυχικής υγείας τους κατά 10% κατά μέσον όρο.

Η επιδείνωση αυτή συσχετίσθηκε με την αύξηση του φόρτου εργασίας, των ευθυνών και των ωρών απασχόλησης, που είχε ως αποτέλεσμα περισσότερο στρες και άγχος – και συχνά-πυκνά οδηγούσε σε καταθλιπτικά συμπτώματα και κατάθλιψη.

Ενδεικτικό της πίεσης χρόνου έπειτα από την προαγωγή ήταν και το γεγονός ότι οι εθελοντές μείωσαν κατά 20% κατά μέσον όρο τις επισκέψεις τους σε γιατρούς – με τόση δουλειά, που χρόνος για τσεκ απ!

Τα καλά νέα είναι πως η σωματική υγεία των εθελοντών δεν φάνηκε να πλήττεται από τις νέες ευθύνες.

Τι σημαίνουν πρακτικά όλ’ αυτά; Ότι “μια προαγωγή δεν είναι τόσο υπέροχη όσο νομίζει ο περισσότερος κόσμος