Δεν ξέρω εάν κάνω σωστά που σας στέλνω αλλά δεν μπορώ άλλο, θέλω να μιλήσω σε έναν ειδικό. Αρχικά να σας πω ότι δεν έχω κάνει ποτέ σχέση ούτε έχω φιλήσει ποτέ μου αγόρι ενώ από εξωτερική εμφάνιση καλή είμαι. Όσο περισσότερο δεν μου την “πέφτουν”, τόσο περισσότερο προσπαθώ να βελτιώσω τη εμφάνιση μου προκειμένου να αρέσω στους άλλους. Στην 1η λυκείου είχα φτάσει στο όριο της υπερβολής, είχα αδυνατίσει, είχα φτάσει 50 κιλά με ύψος 1.67, βαφόμουν στο σχολείο γενικά περιποιούμουν πολύ τον εαυτό μου προκειμένου να τους αρέσω, να μην νιώθω απαρατήρητη… Ήταν και οι ορμόνες της ηλικίας… Τα κατάφερα κατά μια έννοια είχα γίνει το “ΟΝΕΙΡΟ” … και όσο πιο πολλή σημασία μου έδιναν τόσο πιο πολύ ένιωθα την “ευθύνη” να μην τους απογοητεύσω πάντα στο εξωτερικό κομμάτι… Το εσωτερικό δεν είχα ποτέ θέμα. Ήμουν φιλική με όλους αλλά ταυτόχρονα και απόμακρη διότι με κρατούσε πίσω εξωτερική μου όψη. Δηλαδή όλα για μια “Εικόνα”…
Κάποια στιγμή προς το τέλος της 1ης λυκείου κουραστικά ψυχικά. Με κούρασε να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου που στην πραγματικότητα δεν το ήθελα, είχα ένα καθημερινό άγχος για το πώς με βλέπουν οι άλλοι με τα μάτια τους… Σήμερα κάνω προσπάθειες να δεχτώ τον εαυτό μου όπως είναι χωρίς υπερβολές μόνο και μόνο για να αρέσω. Το θέμα είναι ότι όταν είχα την “ψεύτικη εικόνα ” άρεσα, τώρα που είμαι ΕΓΩ είμαι ξανά αόρατη… βλέπω όμορφα αγόρια στο δρόμο και χτυπάει η καρδιά μου, βλέπω ζευγαράκια χέρι- χέρι και ζηλεύω…
Σας παρακαλώ πείτε μου τι πρέπει να κάνω έχω βαρέσει “κόκκινο”!
Στο έρωτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος Μάριος Παππάς
Αυτό που θέλω να παρατηρήσω είναι οι αρκετές αντιφάσεις στο κείμενο σου που συνοδεύει την ερώτηση. Αρχικά αναφέρεις πως στην 1η Λυκείου έκανες πάρα πολλά πράγματα για την εξωτερική σου εμφάνιση και ότι είχες φτάσει στο “όνειρο’ και ότι σου έδιναν σημασία. Αυτή η σημασία που λες πώς μεταφραζόταν από την πλευρά των αγοριών λοιπόν; Από την στιγμή που σου έδιναν σημασία δεν είχες και προτάσεις για σχέση;Αυτό θα ήταν το φυσικό. Από την άλλη λες ότι ενώ με το εσωτερικό σου κομμάτι δεν είχες θέμα γιατί ήσουν φιλική ταυτόχρονα ήσουν και απόμακρη λόγω της εξωτερικής σου όψης. Κάποιος δεν γίνεται να είναι και φιλικός και απόμακρος. Σκέφτομαι πως σε αυτήν την περίοδο μάλλον είχες πέσει στην παγίδα της εικόνας σου και σημαντικότερο για σένα ήταν να τραβάς τα βλέμματα των άλλων,αλλά μέχρι εκεί,χωρίς αυτό να μπορείς να το εξαργυρώσεις με κάποιον τρόπο.
Στο τέλος της 1ης Λυκείου που λες ότι κουράστηκες να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου. Αν το σκεφτείς ξανά, μάλλον όσο καταλαβαίνω έκανες πράγματα για τους άλλους και όχι για τον εαυτό σου. Όλα στο βωμό μιας εικόνας που θα έχουν οι άλλοι για σένα και στρες για όλο αυτό.Λογικό να κουραστείς ψυχικά. Το να πρέπει να φτιάξουμε μια εξωτερική εικόνα που θα είναι μόνιμα αποδεκτή στους άλλους, χωρίς αυτό να μας εκφράζει αυτό το αποτέλεσμα έχει.Όπως λες με την ‘ψευτική” εικόνα άρεσες. Πώς μεταφράστηκε αυτό στη ζωή σου;
Τι διαφορετικό είχες στη ζωή σου τότε που δεν το έχεις τώρα που όπως λες δέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι χωρίς να κάνεις υπερβολές;Έχω την αίσθηση πως όλο αυτό που σου συμβαίνει δεν έχει να κάνει με την εξωτερική σου εμφάνιση,αλλά κάτι άλλο είναι αυτό που σε κρατάει ή σου δημιουργεί εμπόδια. Θα ήθελα κι άλλες πληροφορίες για να κατέληγα σε ασφαλέστερο συμπέρασμα.Ίσως μια συζήτηση με κάποιον ειδικό να σε βοηθούσε να τα ξεκαθαρίσεις λίγο καλύτερα.Αυτό που θα μπορούσα να προτείνω βάση των στοιχείων που έχω είναι πως αν αφεθείς λίγο και αποδεχτείς τον εαυτό σου όπως είναι με τα καλά του και τα κακά του και συμφιλιωθείς με την εικόνα σου,αυτό θα σε κάνει να είσαι και πιο χαλαρή στην καθημερινότητα σου και αυτό για το οποίο παλεύεις θα έρθει φυσικά και όχι επιτηδευμένα. Γιατί πέραν της επιφανειακής εικόνας οι άνθρωποι μπορούν και αντιλαμβάνονται πίσω από την κουρτίνα και αυτό που ακτινοβολεί ένας άνθρωπος βάσει των όσων πιστεύει για την εικόνα του.
Αν πάψεις να σε απασχολεί το “προσωπείο”και έρθει στην επιφάνεια το “πρόσωπο” όλα θα γίνουν λίγο πιο εύκολα για σένα.
Μάριος Παππάς
Ψυχολόγος
