Ο γιος μου είναι εθισμένος στο διαδικτυακό παιχνίδι. Ανησυχώ πολύ…

Πρόκειται για τον γιο μου. Είναι 20 ετών φοιτητής 2η χρονιά στην Λάρισα. Από την 3η λυκείου ξεκίνησε τα διαδικτυακά παιχνίδια με αποτέλεσμα να μην πετύχει τον στόχο του στις πανελλήνιες. Ήθελε να σπουδάσει μαθηματικός και τελικά είναι στο ΤΕΙ πληροφορικής . Ήρθε στη Λάρισα και συγκατοίκησε με έναν φίλο του παιδικό, ο οποίος ήταν σε χειρότερη κατάσταση όσον αφορά το διαδικτυακό παιχνίδι.
Γύρω στον Μάρτη πέρυσι μου ζήτησε τη βοήθειά μου και ήρθα στη Λάρισα… λέγοντας μου να τον συγχωρέσω και ότι τα πράγματα θα είναι καλύτερα στο μέλλον. Βέβαια άνοιξα την αγκαλιά μου και του είπα ότι είμαι κοντά του και θα τον βοηθήσω κι εγώ.
Μετακόμισε τον Αύγουστο πέρυσι και νοικιάσαμε ένα σπίτι χωρίς συγκάτοικο ώστε να ξεκινήσει η χρονιά καλύτερα και με νέες συνθήκες.
Διατηρεί μια σχέση από Α’ λυκείου μ’ ένα κορίτσι στη Θεσσαλονίκη. Εκείνη είναι συνεπέστατη στις υποχρεώσεις της και τα Σαββατοκύριακα είναι μαζί. Φαίνεται πως αγαπιούνται αν κι εκείνη δείχνει να είναι το αφεντικό στη σχέση.
Ο Γιάννης είναι μαζεμένο παιδί. φοβάται έως κρίση πανικού τις κατσαρίδες. δεν κάνει εύκολα φίλους και γενικά απομονώνεται. Εδώ κ 1.5 χρόνο κάνει ψυχοθεραπεία και πρόσφατα η γιατρός μου είπε ότι δεν συνεργάζεται εύκολα αλλά θα επιμείνουμε.
Έχω χωρίσει με άσχημο διαζύγιο εδώ και 18 χρόνια και ο πατέρας έπαιξε πολύ τοξικό ρόλο στις σχέσεις μας. Για χρόνια τα πότιζε δηλητήριο για μένα με υπόγειο τρόπο και η προσφορά του σε πρακτικό και ηθικό επίπεδο είναι 0. Υπήρξαν θέματα και με τον άλλον γιο μου… Είναι 25 και προσπαθεί πολύ να πατήσει στα πόδια του.Ο δεύτερος είχε τρελή αδυναμία στον πάτερα όπου στα 20 έκανε ένα φοβερό ξέσπασμα κι εδώ και 3 χρόνια δεν του μιλά…
Δεν ξέρω αν μόνο με αυτά τα δεδομένα μπορείτε να βγάλετε άκρη.
Να επισημάνω ότι είμαι 4 μέρες… και δεν έχουμε βγει καθόλου από το σπίτι (το φοιτητικό εννοώ), δεν τρώει σχεδόν καθόλου, το σπίτι ήταν άθλιο, τα ρούχα πετάμενα, δεν κάνει απολύτως τίποτε… κλειστά παραθυρόφυλλα και περιμένει το κορίτσι του που θα ρθει μεθαύριο.
Του μίλησα πολύ και στο τέλος μου είπε ότι τελικά δεν τα πάμε καλά…
Του έδωσα επιλογές: 1. έρχεσαι Κέρκυρα και βρίσκεις δουλειά, 2. έρχεσαι Κέρκυρα και διαβάζεις για εξεταστική Σεπτέμβρη εφόσον θέλεις να παραμείνεις στη σχολή σου 3. έρχεσαι Κέρκυρα και επιλέγεις ένα δημόσιο ΙΕΚ
Ζητώ απογοητευμένη και πολύ στενοχωρημένη τη βοήθειά σας.
Ευχαριστώ πάρα πολύ

Στο ερώτημά σας απάντησε η Μαριέττα Μαλτά, Ψυχολόγος, M.Sc., Συστημική- Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια

Ευχαριστώ και εγώ με τη σειρά μου για το μοίρασμα και το άνοιγμά σας εδώ. Κατανοώ την ανησυχία σας και την προθυμία σας να στηρίξετε το γιο σας στο προχώρημά του. Φαίνεται πως η αλλαγή της οικογενειακής σας κατάστασης έχει επιδράσει με διάφορους τρόπους και σας έχει δυσκολέψει τον καθέναν σας αντίστοιχα και ίσως κάποια ζητήματα δυσκολεύουν ακόμα σαν σκιά τις μεταξύ σας σχέσεις θέτοντας ερωτήματα όπως πώς να το χειριστώ, πώς να αντιδράσω, πώς να σταθώ, τι να συζητήσω και τι όχι.

Αυτό με κάνει να σκέφτομαι πως σε αυτό το επίπεδο θα ήταν σημαντικό να επεξεργαστείτε εσείς σαν μητέρα με τη βοήθεια οικογενειακού ψυχοθεραπευτή τη στάση σας μέσα στην οικογένεια, που πλέον έχει ενήλικα άτομα και κάτι τέτοιο απαιτεί διαφορετική αντιμετώπιση έτσι κι αλλιώς.

Τα δεδομένα σίγουρα είναι περισσότερα από όσα μπορούν να σημειωθούν εδώ, και για το λόγο αυτό θα σας πρότεινα να πάρετε το χώρο και το χρόνο και να τα συζητήσετε με κάποιον από κοντά και σε κατάλληλο πλαίσιο επεξεργασίας.

Μαριέττα Μαλτά
Ψυχολόγος, M.Sc., Συστημική- Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια
Ιδιωτικό γραφείο:
(α’ )Αριστείδου 1 & Βορέα, Μαρούσι
(β’) Λεωφ. Δροσιάς- Σταμάτας 21, Δροσιά
τηλ. 210 61 23 239, 698 1898 376
www.mariettamalta.gr

Σχετικά άρθρα