Μοναξιά ή μοναχικότητα; Βάσανο ή δρόμος προς την αυτογνωσία;

Η μοναξιά χτυπά την πόρτα όλο και περισσότερων ανθρώπων. Μήπως πρόκειται για μια σύγχρονη επιδημία; Πολλές από τις περιπτώσεις σχετίζονται με τις τεχνολογικές εξελίξεις  αλλά και την αυξημένη χρήση των social media. Κάποιες φορές είναι πολύ πιο απλό να στείλεις ένα μήνυμα σε έναν φίλο από το να πάρεις το αυτοκίνητό σου να πας να τον βρεις και να πιείτε έναν καφέ. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα αυτού του είδους η συμπεριφορά μπορεί να γεννήσει συναισθήματα μοναξιάς. Επιπλέον, στο πρόβλημα πρέπει να προστεθεί και η τάση όλο και περισσότερων ανθρώπων να μείνουν μόνοι τους, χωρίς κάποιον συγκάτοικο,  γεγονός που επίσης μπορεί να συμβάλλει στην αύξηση των αρνητικών αυτών συναισθημάτων.

Η μοναξιά βέβαια δεν είναι απλά το να είναι κάποιος μόνος του στο χώρο, είναι περισσότερο μία κατάσταση του μυαλού. Είναι η αίσθηση ότι δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με κανέναν. Εκείνοι που νιώθουν μοναξιά, νιώθουν παράλληλα ότι είναι άδειοι, κενοί.

Από ην άλλη, η μοναχικότητα είναι μία τελείως διαφορετική περίπτωση. Μπορεί να αποτελεί μία συνειδητή επιλογή, με ευεργετική επίδραση στο άτομο. Κάποιοι άνθρωποι, όπως οι σέρφερ, οι ποδηλάτες, οι καλλιτέχνες ή οι συγγραφείς,  αποζητούν την μοναχικότητα για να μπορέσουν να αφοσιωθούν σε αυτό που αγαπούν. Στην πραγματικότητα, λέγεται ότι η δημιουργικότητα και η μοναχικότητα πάνε χέρι με χέρι. Η Βιρτζίνια Γουλφ έγραφε στο ημερολόγιο της, το 1929, ότι το συναίσθημα της μοναξιάς ενστάλαζε μέσα της μία αίσθηση σοφίας και δημιουργικότητας.

Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα, έτσι για να είναι ευτυχισμένοι χρειάζεται να δημιουργήσουν δεσμούς οικειότητας με τους άλλους γύρω του. Ωστόσο, η πρόκληση συνίσταται στο να βρουν μία ισορροπία ανάμεσα στη μοναχικότητα και την κοινωνικότητα, γιατί τελικά τα χρειαζόμαστε και τα δύο.

Οι έρευνες έχουν δείξει ότι εκείνοι που νιώθουν πραγματικά μόνοι είναι πιο επιρρεπείς στις διαταραχές του ύπνου, τα υψηλά επίπεδα στρεσογόνων ορμονών, τις φλεγμονές, τις καρδιακές παθήσεις, τις ασθένειες του αναπνευστικού, τον καρκίνο και γαστρεντερολογικά προβλήματα. Επίσης, πρόσφατες στατιστικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση θεωρούνται μεγαλύτερες απειλές για την υγεία μας, σε σύγκριση με την παχυσαρκία.

Υπάρχουν στιγμές που απλά θέλουμε να μείνουμε μόνοι, και άλλες που απλά δεν θέλουμε… αλλά δεν ξέρουμε πώς να αλλάξουμε αυτήν την κατάσταση. Ακολουθούν κάποιοι τρόποι που μπορούν να σε βοηθήσουν να βγεις από το τέλμα:

  • Μπες σε ομάδες ανθρώπων που πιστεύεις ότι έχετε κοινά.
  • Δοκίμασε να βοηθήσεις εκείνους που έχουν ανάγκη.
  • Μίλα σε άγνωστους σε μαγαζιά και μέρη που συχνάζεις.
  • Σκέψου την ιδέα να ξεκινήσεις μία δημιουργική δραστηριότητα σε μία ομάδα.
  • Προγραμμάτισε έναν καφέ ή ένα γεύμα με φίλους κάθε βδομάδα.
  • Γράψε ένα γράμμα σε έναν φίλο με τον οποίο έχετε χαθεί.
  • Σκέψου να υιοθετήσεις ένα κατοικίδιο ή να προσφέρεις εθελοντική εργασία σε ένα καταφύγιο αδέσποτων ζώων.

Με πληροφορίες από το PsychologyToday

Σχετικά άρθρα