Είμαι πάνω στη εφηβεία και μου φταίνε όλα. Δεν ξέρω, έχω πολλά νεύρα και νιώθω πολύ περιορισμένη από τους δικούς μου. Μου φέρονται σαν να είμαι 5 χρόνων. Ο πατέρας μου λέει συνέχεια ότι είμαι ανώριμη ακόμη, ότι η μικρότερη αδερφή μου έχει πιο πολύ μυαλό… Η μάνα μου με καταλαβαίνει σε μερικά θέματα πχ σκουλαρίκι στη μύτη αλλά όταν είναι η ώρα να με εμπιστευτεί εκεί χαλάνε όλα… Ζητάω πράγματα που δεν είχε ζητήσει η μεγαλύτερή μου αδερφή, όπως να κάθομαι έξω μέχρι πιο αργά και εκεί μου “κοπανάνε” συνέχεια ότι η αδερφή σου δεν τα ζήταγε… Νιώθω πολύ διαφορετική από την οικογένειά μου και λίγο αποξενωμένη γιατί είμαι το μεσαίο παιδί οπότε δεν είμαι αδυναμία κανενός γιατί δεν είμαι ούτε η πρωτότοκη ούτε η τελευταία… Και πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω!
Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος Μάριος Παππάς
Το ότι, όπως λες, είσαι πάνω στην εφηβεία είναι ένας καλός λόγος από μόνος του για να σου φταίνε όλα και το ότι το συνειδητοποιείς είναι ένα καλό βήμα. Σίγουρα οι χαρακτηρισμοί και η σύγκριση από μέρους των γονιών σου με τα αδέρφια σου είναι κάτι που δεν βοηθάει την κατάσταση, καθώς ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και με διαφορετικές ανάγκες σε κάποια πράγματα.
Επίσης βάσει ερευνών έχει διαπιστωθεί ότι οι διαφωνίες σε αυτήν την ηλικιακή περίοδο με τις κόρες είναι μεγαλύτερες σε σχέση με τα αγόρια που διαχειρίζονται πιο ήπια αυτές τις διαφωνίες. Μέσα από αυτό που λες ότι είσαι το δεύτερο παιδί και επομένως όχι η αδυναμία κάποιου εντοπίζω ένα παράπονο… Ίσως κι εσύ να επιζητείς με αυτόν τον τρόπο λίγο παραπάνω προσοχή από αυτή που έχεις λάβει όλα αυτά τα χρόνια… Αυτές οι διαφωνίες αν δεν ξεφεύγουν των ορίων είναι ένας τρόπος από μέρους σου να εκφράσεις αυτήν τη διαφορετικότητα που βιώνεις και την αποξένωση, αλλά από την άλλη σου παρέχουν και ένα όφελος ότι μέσω αυτής της σύγκρουσης και της συνεχόμενης διαπραγμάτευσης για πράγματα (σκουλαρίκι,εξόδους) διατηρείται και μια ασφάλεια στη σχέση με τους γονείς σου.
Αυτό που θα σου έλεγα είναι να μην πανικοβάλλεσαι, καθώς τελικά όλη αυτή η ένταση έχει και καλά κομμάτια. Κάποια πράγματα, ώστε αυτή η σύγκρουση να είναι τελικά πιο δημιουργική για όλους, θα έπρεπε να ειπωθούν στους γονείς σου και σε αυτό μια συμβουλευτική γονέων σίγουρα θα βοηθούσε. Αλλά δεν θα ήθελα να επεκταθώ καθώς αυτό θα ήταν μια απάντηση από μόνη της αν εκείνοι έθεταν το ερώτημα.
Μάριος Παππάς
Ψυχολόγος
