Έχω μια σχέση έναν χρόνο περίπου με έναν άνθρωπο ο οποίος ήταν παντρεμένος και έχει 2 ανήλικα παιδιά. Το ένα το παιδί, η μικρή που είναι 6 χρονών δεν με θέλει καθόλου. Προσπαθώ να την πλησιάσω σαν φίλη της και εκείνη λέει: “θέλω να φύγεις”. Με συνέπεια να μαλώνω κι εγώ με τον σύντροφό μου, που μου λέει ότι το κάνω επίτηδες και ότι δεν έχω καλή συμπεριφορά. Αυτό το λέω γιατί την προηγούμενη φορά η μικρή έλεγε πάλι “θέλω να φύγει” και εγώ ” έπεσα” ψυχολογικά και δεν είχα χαμόγελο γιατί ένιωθα παρείσακτη.

Να σημειώσω δε και ότι από την πλευρά της μητέρας δεν υπάρχει υποστήριξη. Νομίζουμε πως φοβίζει το παιδί και δεν το αφήνει να είναι κοντά μου.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και κάθε δυνατή απάντηση και βοήθεια θα μου φανεί χρήσιμη!

Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος Μάριος Παππάς

Σίγουρα σε μια σχέση που πρέπει το ένα μέλος της να κερδίσει και την αποδοχή των παιδιών αποτελεί εξίσωση πολλές φορές για δυνατούς λύτες. Αυτό που θα ήθελα αρχικά να παρατηρήσω είναι πως έχετε κάνει μάλλον τη μισή δουλειά καθώς λέτε πως το πρόβλημα υπάρχει μόνο με τη μικρή κόρη του συντρόφου σας. Οπότε αυτό είναι κάτι που μπορεί να σας δώσει κουράγιο να συνεχίσετε την προσπάθεια σας.

Κάτι άλλο στο οποίο θέλω να σταθώ είναι αυτό που λέτε ότι προσπαθείτε να την πλησιάσετε σαν φίλη. Μην ξεχνάτε, μιλάμε για ένα κοριτσάκι 6 χρονών και σίγουρα αυτό που θα θέλει από τη σύντροφο του πατέρα της δεν είναι μάλλον μια φίλη.Φίλες μπορεί να έχει στο σχολείο και στις δραστηριότητες που μπορεί να κάνει. Σίγουρα έχει μητέρα, που δεν γνωρίζω τι σχέσεις έχει με τη μικρή, αλλά μάλλον θα ήθελε να δει από εσάς μια συμπεριφορά πιο πολύ μητρικής φιγούρας παρά φίλης.

Επίσης η αντίδρασή της από ό,τι καταλαβαίνω είναι κάτι που σας επηρεάζει, με συνέπεια όλο αυτό να βγαίνει στη συμπεριφορά σας προς εκείνη. Φανταστείτε το σαν ένα τεστ που μπορεί να σας βάζει με τη στάση της και να βλέπει ότι δεν μπορείτε να ξεπεράσετε τα εμπόδια που σας θέτει. Αν δει ότι δεν το βάζετε κάτω και ότι η στάση σας είναι συνεπής και σταθερή απέναντι της ίσως αλλάξει η συμπεριφορά της. Δεν λέω ότι είναι εύκολο. Σας είπα εξ αρχής ότι όλο αυτό είναι πρόκληση για εσάς και μάλιστα με μεγάλο συντελεστή δυσκολίας, αλλά αν κρίνετε ότι η σχέση σας με τον σύντροφο σας είναι σημαντική, αξίζει το κόπο να το προσπαθήσετε.

Τέλος,δυστυχώς ως προς το τι κάνουν οι άλλοι λίγο μπορούμε να επέμβουμε. Δηλαδή αν η μητέρα της φοβίζει το παιδί και δεν το αφήνει να είναι κοντά σας, λίγα πράγματα μπορείτε να κάνετε με αυτό. Σίγουρα αν το κάνει είναι λάθος της γιατί βάζει το παιδί ασπίδα στα δικά της προβλήματα και στον εγωισμό της, αλλά δεν θα της αλλάξετε εσείς μυαλά. Αυτό είναι δική της ευθύνη και ίσως θα μπορούσε να κάνει μια προσπάθεια και ο σύντροφός σας προς αυτήν την κατεύθυνση.

Μάριος Παππάς
Ψυχολόγος
[email protected]

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Ο δύσκολος ρόλος της… μητριάς: Πώς θα αποφύγετε τις συγκρούσεις;