Είναι σωστό να πάω στη βάφτιση του παιδιού της εξωσυζυγικής σχέσης του πατέρα μου;

Πριν από μία εβδομάδα ο πατέρας μου ανακοίνωσε σε μένα και τον αδερφό μου ότι έχει μια σχέση, ενώ δεν έχει χωρίσει με την μαμά. Βέβαια εδώ και χρόνια δεν τα πήγαιναν καλά. Και εκτός αυτού έχει ένα παιδί 2 χρονών. Το σοκ μεγάλο. Η μαμά με πολύ θυμό και εμείς να μην ξέρουμε τι να κάνουμε. Αυτές τις μέρες θα είναι η βάφτιση του μικρού. Να πάμε ή όχι; Θα θυμώσει η μαμά ή ο μπαμπάς περισσότερο;

Στο ερώτημα απαντά η ψυχοθεραπεύτρια, Δήμητρα Φιλοπούλου:

 

Αγαπητή αναγνώστρια,

Η θέση σας είναι πραγματικά δύσκολη, όχι τόσο για το ποιος θα θυμώσει/στεναχωρηθεί περισσότερο όσο για το ότι κάποιος σας έριξε μία είδηση-βόμβα και ταυτόχρονα πιέζεστε να το «χωνέψετε» γρήγορα-γρήγορα και να πάτε και στα βαφτίσια να ευχηθείτε.

Στο ερώτημα ποιος θα στεναχωρηθεί περισσότερο δεν μπορώ να απαντήσω – μπορώ όμως να επισημάνω ότι έχετε βρεθεί σε μία θέση «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Και ο πατέρας σας μάλλον θα θιγεί αν δεν πάτε, και η μητέρα σας θα στεναχωρηθεί αν πάτε.

Νομίζω όμως, ότι ο πατέρας σας όφειλε να σας δώσει χρόνο να προσαρμοστείτε στη νέα πραγματικότητα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μία εβδομάδα στην επόμενη. Είχε σχεδόν 2 χρόνια να σας το πει. Γιατί επιλέγει να σας το θέσει τόσο εκβιαστικά κοντά στη βάφτιση; Δικαιούστε να είστε αιφνιδιασμένη και αποσβολωμένη. Δεν είναι και μικρό το νέο, έτσι δεν είναι; Έχετε δικαίωμα να θέλετε χρόνο να το επεξεργαστείτε και να συμφιλιωθείτε με αυτό. Αν νιώθετε έτσι, συζητήστε το με τον πατέρα σας και ζητήστε του το αυτονόητο, δηλαδή χρόνο να κατασταλάξει μέσα σας αυτό που έχει συμβεί. Το αίτημα σας αυτό δεν είναι ούτε επίκριση, αλλά ούτε και απόρριψη του νέου μέλους της οικογένειας. Αν καταλαβαίνω καλά, τον πατέρα σας τον αγαπάτε και στο τέλος της ημέρας θέλετε να τον δείτε να είναι ευτυχισμένος. Το μόνο που χρειάζεστε είναι χρόνος για να περάσετε στην επόμενη φάση της σχέσης σας.

Επίσης, είστε σε μία ηλικία που θα πρέπει να αποφασίσετε για τον εαυτό σας πως νιώθετε – όχι απέναντι στο νέο σας αδερφό, αλλά απέναντι στον πατέρα σας. Μπορείτε να συμπαρασταθείτε στη μητέρα σας, να καταλάβετε τον θυμό της και τον πόνο της, αλλά θα σας παρότρυνα να μην υιοθετήσετε την πίκρα της απέναντι στον πατέρα σας. Το τι έχει συμβεί ανάμεσα τους αφορά μόνο εκείνους.

Ελπίζω να έχετε σύντομα ηρεμία στην οικογένεια σας.

Δήμητρα Φιλοπούλου
Ψυχοθεραπεύτρια MSc
Παπαδιαμάντη 7, Άνω Πατήσια
Τηλ.: 213 0 292167, 6956 297109
Facebook: facebook.com/dimitraefilopoulou

Σχετικά άρθρα