«Αυτό ήταν η ζωή; Ε, τότε μια άλλη φορά»: Το βιβλίο του Γιάλομ που έκανα δώρο στον εαυτό μου!

Η πορεία προς το τέλος, ο απολογισμός μιας ζωής, η θέα του παρελθόντος και το αίσθημα μιας μεγάλης μοναξιάς.
Ο Ψυχίατρος Ίρβινγκ Γιάλομ γράφει τα απομνημονεύματα του και αποκαλύπτεται! Αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη της ανθρώπινης ύπαρξης, στους μύχιους φόβους του ανθρώπου, στη θεραπεία της ανθρώπινης ψυχής και τώρα σε βαθύ γήρας -που έρχεται αντιμέτωπος με τη βραχύτητα της ζωής- ζωγραφίζει με μνήμες, πρόσωπα, εμπειρίες και συναισθήματα τη γραμμή της δίκης του ζωής. Όπως συχνά ζητούσε και στους θεραπευόμενούς του: να ζωγραφίσουν μια γραμμή σ’ ένα φύλλο χαρτί, να φανταστούν ότι το ένα άκρο αντιπροσωπεύει τη γέννηση και το άλλο το θάνατο, να σημειώσουν σε ποιο σημείο της γραμμής βρίσκονται τώρα και να σκεφτούν γύρω απ’ αυτό.

Μελετητής των μεγάλων φιλοσόφων, αναφέρεται στον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Επίκουρο, που υποστήριζε ότι η κυρία πηγή της ανθρώπινης δυστυχίας είναι ο συνεχής φόβος μας για το θάνατο!! Το ακατάσχετο πέρασμα του χρόνου, που θα μας οδηγήσει στην ανυπαρξία!

Γράφει για τα παιδικά του χρόνια, μεγαλώνοντας χωρίς ενθάρρυνση και χωρίς καθοδήγηση.
Γράφει για τις απογοητεύσεις και τις προσβολές που έζησε.

gialom ayti itan i zoiΓια τον κεντρικό ρόλο της γυναίκας του στη ζωή του -που δεν είχε καμία σχέση με τη χοντροκοπιά και την οργή της δίκης του μητέρας- ευλογώντας τη μεγάλη του τύχη που την είχε από τα 15 του χρόνια στη ζωή του, προσφέροντας το πρότυπο της γενναιοδωρίας και της αφοσίωσης στην πνευματική ζωή, ασκώντας επιρροή προς το καλύτερο.

Αφιέρωσε τη ζωή του στην ομαδική ψυχοθεραπεία γιατί κατά τη γνώμη του παρέχει το ιδανικό πεδίο που οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να μάθουν πως να συνδέονται καλύτερα με τους άλλους.

Μελετώντας την Ψυχιατρική κατάλαβε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι βυθίζονται στην απόγνωση επειδή τους λείπει η ικανότητα να φτιάχνουν και να διατηρούν τροφοδοτικές διαπροσωπικές σχέσεις. Βέβαια συνειδητοποίησε πολύ γρήγορα πως οι θεραπευτικές ομάδες δουλεύουν αποτελεσματικά μόνο αν τα μέλη της είναι πρόθυμα να πάρουν ρίσκα και ν’ αποκαλύψουν μύχιες σκέψεις και συναισθήματα!

Μόνο έτσι κατορθώνεται η αλλαγή!!

Άλλη μια παράμετρος που καθιστά το βιβλίο πολύ ενδιαφέρον, είναι η παραδοχή των λαθών του: Η ανάγκη του για έπαινο, η δυσκολία του να συναισθανθεί όχι μόνο τους θεραπευόμενούς του, αλλά γενικότερα τους ανθρώπους, η ντροπή του ν’ αποκαλύψει τον εαυτό του μέσα στις ομάδες.
Ο Γιάλομ περιγράφει τη δουλειά του με ανθρώπους που είχαν αρρωστήσει και βρίσκονταν στο τελευταίο στάδιο ζωής. Παραθέτει συνταρακτικές εμπειρίες θεραπευομένων που σε ξυπνούν από το λήθαργο μιας ζωής χωρίς πληρότητα.

Η “Πώλα” ανέφερε στην ομάδα: “Τι κρίμα που χρειάστηκε να περιμένω ως τώρα που το σώμα μου το κατατρώει ο καρκίνος για να μάθω πως να ζω”!!
Η ‘Εβελυν’ είχε πάει στην ομάδα με αναπηρικό καροτσάκι ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη στο μπράτσο της η μετάγγιση αίματος και είπε: “Το ξέρω ότι πεθαίνω και το μόνο που με νοιάζει είναι ότι δεν μιλώ με την κόρη μου. Αυτό δηλητηριάζει τις τελευταίες μέρες της ζωής μου”. Η ομάδα τής απάντησε: “Μην πεθάνεις προτού της πεις ότι η αγάπη της είναι για σένα το πιο σημαντικό πράγμα στο κόσμο”!

Σπάσε το φαύλο κύκλο! Αλλιώς αυτό θα δηλητηριάζει τη ζωή της και ιάματα δώσει το δηλητήριο και στη δικιά της κόρη. Σπάσε το φαύλο κύκλο! Η έκκληση λειτούργησε!

Ο Γιάλομ έγραψε βιβλία επιστημονικά και λογοτεχνικά με μοναδικό στόχο την αναζήτησή του τρόπου να ζήσουμε πιο ολοκληρωμένη ζωή.
Όσο πιο έντονη είναι η αίσθηση ότι δεν έχουμε ζήσει τη ζωή μας τόσο μεγαλύτερος είναι ο τρόμος μας για το θάνατο.
Αν δεν υπάρχουν πράγματα για τα οποία να μετανιώνουμε βαθιά, τότε μπορούμε ν’ αντιμετωπίσουμε το τέλος με μεγαλύτερη γαλήνη!

Έτσι λοιπόν κλείνει το τελευταίο βιβλίο της ζωής του με τα λόγια που είπε ο Ζαρατούστρα του Νίτσε:
« Αυτή ήταν η Ζωή; Ε τότε άλλη μια φορά»!!!

Διαβάστε το! Κάντε ένα δώρο αγάπης στον εαυτό σας!

‘Αννα Δρούζα

Σχετικά άρθρα