Οι άνθρωποι πάντα με ρωτούν τι με δίδαξε η εμπειρία μου με τον καρκίνο του μαστού. Αναζητούν μάλλον και εκείνοι και έχουν ανάγκη ένα σημαντικό μάθημα ζωής. Αναλογιζόμενη τι τελικά αποκόμισα, βλέπω ότι αυτά τα μαθήματα που πήρα αφορούσαν την ανθεκτικότητά μου στις δυσκολίες και τα όριά μου. Είναι γεγονός ότι όταν διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού, έδωσα τελικά την «άδεια» στον εαυτό μου να βάλει όρια. Αυτό πιστεύω ότι εννοούν και οι περισσότερες γυναίκες που έχουν περάσει την ίδια περιπέτεια, όταν λένε ότι ζουν τη ζωή με τους δικούς τους όρους. Ποιες είναι όμως οι κύριες αλλαγές που είδα στη ζωή μου και στις παραδίδω ως συμβουλές;
# 1. Μάθε να ζητάς και να δέχεσαι βοήθεια. Μετά τη διάγνωση, πολλές γυναίκες νιώθουν άγχος κυρίως για το αν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν σε όλα όσα έκαναν πριν. Είναι απρόθυμες να παραδεχτούν ότι χρειάζονται βοήθεια. Η μεγάλη ειρωνεία είναι ότι οι φίλοι τους και η οικογένειά τους δεν γνωρίζουν τι ακριβώς πρέπει να κάνουν για να φανούν χρήσιμοι στον άνθρωπό τους που έχει ανάγκη. Πώς μπορείς να βοηθήσεις κάποιον που δεν σου ζητά βοήθεια; Έτσι η πρώτη συμβουλή που θα σου δώσω είναι: «Μάθε να ζητάς και να δέχεσαι τη βοήθεια των άλλων». Είναι μέρος της φροντίδας που θα πρέπει να δείξεις στον εαυτό σου. Όταν κάποιος σου πει: «Τι θα μπορούσα να κάνω για σένα;», πες του κάτι… οτιδήποτε ακόμα και μικρό. Είμαι βέβαιη ότι με χαρά θα ανταποδώσεις αυτή τη βοήθεια αργότερα. Άλλωστε, γι’ αυτό είναι οι φίλοι…
# 2. Κάνε την κάθε μέρα σημαντική. Η φράση «δώσε νόημα στην κάθε σου μέρα», δεν είναι ό,τι ακριβώς περίμενες να σου πω; Και να σου πω κάτι; Είναι πιο εύκολο από ό,τι νομίζεις να ακολουθήσεις αυτή τη συμβουλή. Φυσικά δεν όλα όσα κάνουμε μέσα στη μέρα σημαντικά… Πόσο νόημα μπορείς να βρεις στο σιδέρωμα; Ωστόσο, κάθε μέρα υπάρχει μία τουλάχιστον πράξη ή δραστηριότητα στην οποία μπορείς να εστιάσεις. Μπορεί τη μία μέρα το παιδί σου να σου έδωσε μία μεγάλη αγκαλιά και να σου είπε πως σε αγαπάει. Την επόμενη μέρα μπορεί να έδωσες χρήματα για έναν σπουδαίο φιλανθρωπικό σκοπό. Την τρίτη μέρα μπορεί να απόλαυσες μία τέλεια σοκολάτα, που πραγματικά η γεύση της «δεν υπήρχε»… Απλά χρειάζεται να εστιάσεις στις απλές αυτές στιγμές που δίνουν νόημα στη ζωή μας. Εγώ ας πούμε αυτό με τη σοκολάτα το κάνω συχνά…
# 3. Μείνε κοντά στους δικούς σου ανθρώπους. Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι όσο περισσότερο επενδύουμε στις φιλίες μας, τόσο περισσότερο ζούμε και ευτυχισμένοι είμαστε.
# 4. Κράτα την αισιοδοξία σου. Προσωπικά είμαι ένας απαισιόδοξος άνθρωπος που επιθυμεί απεγνωσμένα να γίνει αισιόδοξος. Μπορούμε να παραμείνουμε αισιόδοξοι μόνο με τη δύναμη της θέλησης; Εγώ το δουλεύω. Έχω εξοικειωθεί με το γεγονός ότι οι φόβοι θα μπαίνουν στο μυαλό μου, απρόσκλητοι. Τα «τι θα γίνει αν…» είναι οι δολοφόνοι της ελπίδας. Κάθονται μαζί μας, μας κρατούν τη νύχτα ξάγρυπνους. Παίρνουν τη δύναμή μας και μας καθηλώνουν στην αρνητικότητα.
Φαντάσου για μια στιγμή ότι εστιάζεις σε θετικά σενάρια και κάνεις σχέδια γι’ αυτά. Τι θα γινόταν αν έδινες την προσοχή σου στα θετικά κομμάτια αυτής της ζωής. Πόση λιγότερη κορτιζόλη θα απελευθέρωνες μέσα στον οργανισμό σου. Αντί να σκέφτεσαι «τι είναι το χειρότερο που μπορεί να μου συμβεί;», είναι προτιμότερο να σκέφτεσαι: «ποιο θα είναι το καλύτερο;» και κάπως έτσι φτάνουμε στην 5η συμβουλή.
# 5: Θυμήσου τις όμορφες και ήρεμες στιγμές και επαναδημιούργησέ τες. Έχουμε την τάση να θυμόμαστε μόνο τις στιγμές που οι χειρότεροι φόβοι μας έγιναν πραγματικότητα. Σπανίως θα φέρνουμε στο μυαλό μας τις περιπτώσεις που διαψευσθήκαμε. Θα ανακαλέσουμε τις πτήσεις που έτυχε να πέσουν σε κενό αέρος και όχι όσες έφτασαν χωρίς κανένα πρόβλημα στην ώρα τους. Εξάλλου, τελικά είμαστε μόνο ζώα. Αν τα ζώα δεν μάθουν από τις τρομακτικές εμπειρίες, κάποιος θα τα φάει. Το κόλπο είναι όμως να μάθουμε και από τις θετικές εμπειρίες.
Και τώρα έρχεται το πιο δύσκολο κομμάτι.
# 6. Να είσαι δραστήρια και αποφασιστική. Οι πιο δυνατοί άνθρωποι είναι εκείνοι που παίρνουν τις αντιξοότητες και τις μετατρέπουν σε κάτι θετικό. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό αν δεν κοιτάς πέρα από το σημείο όπου βρίσκεσαι, στο σημείο που θέλεις να πας. Μπορείς να ξεκινήσεις με μία πολύ απλή κίνηση. Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα φανταστεί ότι θα μπορούσα να γράψω ένα βιβλίο. Ξεκίνησα γράφοντας την πρώτη πρόταση. Μπορώ να πω ότι ο καρκίνος μου έδωσε αυτό. Ποιος ξέρει τι μπορεί να δώσουν οι προκλήσεις στη δική σου περίπτωση;
Μαρτυρία γυναίκας στο PsychologyToday.
