Έχω δύο κόρες ηλικίας 18 και 13 ετών. Η διαβίωση στο σπίτι είναι πραγματική κόλαση και η μικρότερη κόρη σκέφτεται ακόμη και να φύγει από κοντά μας! Παρότι όλοι βοηθάμε στις δουλειές του σπιτιού και όχι μόνο, η μητέρα τους μας αντιμετωπίζει σαν σκουπίδια.
Οι συνεχείς καβγάδες δεν οδήγησαν πουθενά. Αντιθέτως όξυναν το πρόβλημα. Έχει αλλοτριωθεί τόσο πολύ από την καθαριότητα, που γυρίζει όλο το σπίτι ψάχνοντας… Σαββατοκύριακα δεν γνωρίζουμε, διότι είναι αφιερωμένα στην καθαριότητα.
Όταν ηρεμεί, παραδέχεται ότι είναι δυστυχισμένη…
Πήγε σε νευρολόγο και της έδωσε φάρμακα, που δεν τα παίρνει, γιατί λέει πως δεν είναι τρελή. Υπάρχουν στιγμές όταν ηρεμεί, που παραδέχεται ότι είναι δυστυχισμένη, διότι σε αντίθεση με τη μικρότερη αδερφή της, μεγάλωσε σε κλίμα τρόμου από τη μητέρα της (δουλειές, καθαριότητα, νοικοκυριό και τίποτε άλλο).
Δυστυχώς, δεν κάνει κάτι για να λυτρωθεί, ούτε δέχεται και τη δική μας συνδρομή. Δεν ξέρω πώς να τη σταματήσω ώστε να τη βοηθήσω! Πείτε μου σας παρακαλώ τι να κάνουμε… Φοβάμαι μην χάσω τα παιδιά μου αλλά δεν ξέρω και εγώ τι θα κάνω στη συνέχεια…
Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχίατρος Γεώργιος Φλώρος
Νομίζω ότι το προσεγγίζετε σωστά, σε καταστάσεις όπου υπάρχει αίσθηση απώλειας ελέγχου της κατάστασης, όπου η ζωή μας φαίνεται να ελέγχεται από εξωγενείς παράγοντες, άτομα με εγγενή τάση υπερελέγχου βιώνουν ένα μεγάλο άγχος που είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαχειριστούν.
Τότε είναι δυνατό να εμφανιστούν καταναγκαστικές συμπεριφορές, όπως είναι η ακατάπαυστη εμμονή με την καθαριότητα, είτε του περιβάλλοντος είτε του σώματος. Μέσα από αυτές τις καταναγκαστικές συμπεριφορές προσπαθεί το άτομο να αποκομίσει μια αίσθηση ότι κάτι τουλάχιστο περνάει από το χέρι του, κάτι ελέγχει, και έτσι να ρυθμίσει το άγχος του.
Χρειάζεται μια σχέση εμπιστοσύνης…
Τώρα προφανώς δεν μπορεί να μπει διάγνωση χωρίς να εξεταστεί το συγκεκριμένο άτομο, μας η σύζυγος σας δυνητικά θα ωφεληθεί από συνεδρίες ψυχοθεραπείας με στόχο τη λεκτικοποίηση του πώς αισθάνεται, την εκμάθηση τεχνικών αυτοελέγχου και χαλάρωσης, ούτως ώστε να μειώσει τους καταναγκασμούς και να ρυθμίζει το άγχος της εναλλακτικά.
Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να επιταχύνει δραματικά την πρόοδο, αλλά είναι δύσκολο να πειστούν σε τέτοιες περιπτώσεις τα άτομα να τη δεχθούν. Χρειάζεται τυπικά μια σχέση εμπιστοσύνης με τον θεραπευτή και έπειτα να μπει στο…παιχνίδι και αυτή η επιλογή.
Θα βοηθήσει αν προτάξετε την ανάγκη να κάνει μια τέτοια προσπάθεια όχι επειδή εσείς δεν αντέχετε τις συμπεριφορές της αυτές (καθώς για αυτήν δεν αποτελούν πρόβλημα) αλλά επειδή καταλαβαίνετε πόσο η ίδια ταλαιπωρείται και χρειάζεται κάποιον τρόπο να βρει τον αυτοέλεγχο της.
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Το… τέλος της χειραψίας λόγω κορωνοϊού. Δεν θα ακουμπήσουμε ξανά κανέναν;
Θετική ψυχολογία. Τα 5 λεπτά που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή σου μετά τον κορωνοϊό!
