Μεταστατικός καρκίνος του μαστού: Σπάμε τους μύθους, νικάμε τον φόβο και συνεχίζουμε!

Πρώτη διάγνωση με καρκίνο του μαστού. Αγωνία, θεραπείες και τα καταφέραμε! Μετά… μετάσταση. Μία γυναίκα με μεταστατικό καρκίνο του μαστού νιώθει προδομένη από τους γιατρούς, αλλά και από τον ίδιο της τον εαυτό. Νιώθει ενοχές που δεν πρόσεξε αρκετά το σώμα της. Και φόβο… Ο φόβος είναι το κυρίαρχο συναίσθημα, καθώς η μετάσταση έχει συνδεθεί λανθασμένα με το χειρότερο σενάριο. Μια νικήτρια, όμως, έχει χρέος να σπάσει τα στερεότυπα και να απομυθοποιήσει αυτή την ασθένεια. Καθώς οι νέες στοχευμένες και προσωποποιημένες θεραπείες έχουν μετατρέψει τον μεταστατικό καρκίνο του μαστού σε χρόνια νόσο, μια γυναίκα μπορεί να τον «δαμάσει» και να μάθει να ζει μαζί του, χωρίς να εγκαταλείψει τον ρόλο της μαμάς, της συντρόφου, της εργαζόμενης που μέχρι τη στιγμή της διάγνωσης επιτελούσε.

Το 30% θα διαγνωστεί με μετάσταση

O καρκίνος του μαστού αποτελεί τον πιο συχνό καρκίνο στις γυναίκες, ενώ για το 2018 σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περίπου 7.773 γυναίκες θα νοσήσουν στην Ελλάδα από την ασθένεια.

Οι προσπάθειες για την αναγνώριση της σημασίας της έγκαιρης διάγνωσης είναι πια πολλές, ενώ η ροζ κορδέλα αποτελεί το σύμβολο της δύναμης των ασθενών με καρκίνο του μαστού και της υπενθύμισης προς όλες τις γυναίκες να μην αμελούν τον τακτικό προληπτικό τους έλεγχο. Ειδικά κατά το μήνα Οκτώβριο, που έχει καθιερωθεί ως ο μήνας ευαισθητοποίησης για την πρόληψη, οι υπενθυμίσεις βρίσκονται παντού κι αυτό είναι εξαιρετικά αισιόδοξο καταφέρνοντας σιγά -σιγά να απομυθοποιούμε την ασθένεια και να μην τη φοβόμαστε.

Ωστόσο, παρά την πρόοδο στο τομέα της έγκαιρης διάγνωσης, η οποία μπορεί να οδηγήσει και σε ίαση, ένα ποσοστό 30% των γυναικών που έχουν νοσήσει με καρκίνο μαστού, θα παρουσιάσουν εξέλιξη της νόσου μέσω της διάγνωσης μιας απομακρυσμένης μετάστασης, σε κάποιο άλλο όργανο, με συχνότερα το ήπαρ, τους πνεύμονες και τον εγκέφαλο.

Ο μεταστατικός καρκίνος μαστού, αντιμετωπίζεται όλο και περισσότερο χάρη στις νεότερες θεραπείες που τίθενται στη διάθεση των γιατρών. Η θεραπεία είναι διαρκής και εστιάζει στην πρόληψη της εξέλιξης της νόσου και στη διαχείριση των συμπτωμάτων.

Ωστόσο, η συγκεκριμένη ασθένεια αποτελεί το μεγαλύτερο φόβο κάθε γυναίκας που νοσεί αρχικά με καρκίνο, μιας και όπως αναφέρουν τα ιατρικά στοιχεία, ο μεταστατικός καρκίνος του μαστού είναι αντιμετωπίσιμος αλλά προς το παρόν δεν είναι ιάσιμος.

Προδοσία, ενοχές και φόβος…

Μια γυναίκα που στο παρελθόν έχει έρθει αντιμέτωπη με την ασθένεια, έχει υποβληθεί σε επεμβάσεις και θεραπείες με αρκετές παρενέργειες με στόχο την εξασφάλιση της υγείας της, στην περίπτωση της νέας διάγνωσης με μετάσταση, νιώθει πολύ συχνά προδομένη. Προδομένη από τις θεραπείες, από τους γιατρούς της αλλά και από τον ίδιο της το εαυτό. Αυτομάτως, αρχίζει να νιώθει ότι «έχασε τη μάχη» και ότι πια δε θα μπορεί να νιώθει περήφανη που συνεχίζει όπως οι άλλες γυναίκες -survivors.

Αντίστοιχα, υπάρχουν γυναίκες που διαγιγνώσκονται με κάποια μετάσταση κατά την αρχική φάση της διάγνωσης του καρκίνου του μαστού και καλούνται να διαχειριστούν τόσο την αρχική διάγνωση του καρκίνου του μαστού, όσο και το γεγονός ότι ο καρκίνος έχει προχωρήσει κι έχει εντοπιστεί σε άλλα όργανα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πέρα από το σοκ της διάγνωσης, οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με την ενοχή για το ότι «δεν το πρόλαβαν» απογοητεύοντας τον εαυτό τους που δεν τήρησαν τις οδηγίες που δίνονται από τις καμπάνιες ενημέρωσης για τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης.

Στην περίπτωση της μετάστασης οι συναισθηματικές αντιδράσεις του θυμού, της θλίψης και του φόβου είναι πολύ συχνές και χρειάζεται χρόνος για να υπάρξει προσαρμογή στα νέα δεδομένα.

Ειδικότερα ο φόβος είναι κυρίαρχος. Φόβος για τις νέες θεραπείες που θα ακολουθήσουν, για το μέλλον, την ταλαιπωρία αλλά κυρίως φόβος για την αβεβαιότητα που συνοδεύει μια διάγνωση κακοήθειας σε απομακρυσμένα όργανα μιας και μέχρι τώρα στη συνείδηση του κοινού, μια μετάσταση σημαίνει αυτομάτως θάνατο.

Ας δούμε τον μεταστατικό καρκίνο του μαστού ως μία χρόνια νόσο

Ωστόσο, στο τομέα της θεραπείας του καρκίνου του μαστού, τα νεότερα ιατρικά ερευνητικά δεδομένα μας αποδεικνύουν ότι οι εξελίξεις καλπάζουν και συνεχώς ανακαλύπτονται νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις, οι οποίες είναι στοχευμένες και προσωποποιημένες, κάτι που οδηγεί στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής καθώς και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με μεταστατικό καρκίνο του μαστού.

Με ιδιαίτερη χαρά, μπορούμε πια να μιλάμε για πολλές ασθενείς που ζουν πολλά χρόνια με μεταστατικό καρκίνο μαστού, συνεχίζοντας τη ζωή τους με τον τρόπο που ίδιες επιθυμούν, μαθαίνοντας να ζουν με την ασθένεια και υποστηρίζοντας τους ρόλους που έχουν επιλέξει: μητέρες, εργαζόμενες, φίλες, σύντροφοι.

Όλες αυτές οι γυναίκες που ζουν και συνεχίζουν είναι εδώ για να μας υπενθυμίζουν πως ο μεταστατικός καρκίνος του μαστού δε σημαίνει αυτόματα θάνατος. Απώτερος στόχος της ιατρικής κοινότητας είναι ο μεταστατικός καρκίνος μαστού να γίνει μια χρόνια νόσος!

Χριστιάνα Μήτση
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Υπεύθυνη επιστημονικών προγραμμάτων
Πανελληνίου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής»

Σχετικά άρθρα