Η πεθερά μου ήθελε τον άντρα μου για τον εαυτό της…

Ήμουν παντρεμένη επί 20 χρόνια. Έχω 2 παιδιά 17 και 20 χρονών. Έμενα πάνω-κάτω με τα πεθερικά μου. Σχέση κλασική νύφης-πεθεράς. Η πεθερά μου άνθρωπος κτητικός. Όλοι γύρω της… Ο άντρας μου ήταν της άποψης να μην στεναχωρούμε τη γιαγιά, γιατί είναι γιαγιά. Μετά από πολύ υπομονή και συχνούς πια καυγάδες ανάμεσα σε εμένα και στον άντρα μου, τον Φεβρουάριο τα μάζεψα, πήρα την κόρη μου και έφυγα.

Τον Μάιο βγήκε και το διαζύγιο. Μετά το διαζύγιο βρεθήκαμε πολλές φορές με τον άντρα μου και υποτίθεται ότι κάνουμε προσπάθειες να τα ξαναβρούμε. Ξέχασα να σας πω ότι λίγες μέρες αφότου έφυγα η πεθερά μου πέθανε. Δεν ήταν άρρωστη. Έπεσε και έσπασε το ισχίο της. Η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε. Ο άντρας μου δεν θέλει μάλλον να καταλάβει ότι ο λόγος που έφυγα ήταν η πεθερά μου.

Έχει φτιάξει σενάρια ότι εγώ τα σχεδίαζα όλα αυτά με κάποιον (αυτόν τον κάποιον ψάχνουμε να τον βρούμε ακόμα), ίσως ήταν άλλος άντρας, ίσως οι δικοί μου, δεν ξέρω ποιος, για να πάρουμε την περιουσία τους. Πώς θα την έπαιρνα ακόμα δεν το έχω καταλάβει αφού είναι όλα επικαρπία.

Εγώ θέλω να τα ξαναβρούμε, επειδή θεωρώ ότι το βάσανό μου έφυγε… Ο άντρας μου εκεί που είμαστε καλά, αρχίζει να με κατηγορεί για διάφορα. Μόνο με ιδέες. Του εξηγώ ότι τελείωσε η υπομονή μου και γι’ αυτό έφυγα αλλά δεν το δέχεται.

Ξέχασα να σας πω ότι έχω και μία κουνιάδα, γεροντοκόρη 60 χρονών, η οποία μένει με τον πεθερό μου πλέον και φυσικά έγινε αρχηγόπουλο και στο σπίτι μου τώρα που έφυγα. Και λογικό είναι. Πάντα ήταν με τα κλειδιά από  το σπίτι μου στο χέρι. Και η μάνα και η κόρη. Πόσω μάλλον τώρα που έφυγα. Αισθάνομαι χάλια. Δεν ξέρω τι να περιμένω. Δεν ξέρω τι ελπίδες έχω να μπορέσω να τον πείσω για τον λόγο που έφυγα. Αξίζει να προσπαθήσω να ξαναφτιάξω την οικογένειά μου. Είμαι σίγουρη ότι με αγαπάει. Μου το λέει κιόλας και το δείχνει.

Θα ήθελα να μιλήσω με έναν ψυχολόγο αλλά τα οικονομικά μου είναι λίγο χάλια. Έχω νοικιάσει σπίτι και με βοηθούν όσον μπορούν οι δικοί μου. Αν έχετε χρόνο απαντήστε μου. Θα με βοηθούσε μία γνώμη. Ταλαιπωρούμαι πολύ.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Μαρία Σκαρλάτου:

Αγαπητή αναγνώστρια,

καταλαβαίνω ότι η θέση σας είναι δύσκολη γιατί τόσο εσείς όσο και ο άντρας σας έχετε ακόμη συναισθήματα ο ένας για τον άλλο.

Το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να δείτε αν το να είστε μαζί είναι εφικτό και κάτω από ποιες συνθήκες μπορεί να υλοποιηθεί.

Αν γυρίσετε πίσω θα πρέπει να τηρηθούν κάποιες ισορροπίες. Λέτε ότι το κύριο πρόσωπο με το οποίο είχατε κακή σχέση ήταν η μητέρα του και αυτό σας οδήγησε στην απομάκρυνση και στη λήψη των αποφάσεών σας. Αν γυρίσετε σαφώς και πρέπει τα όρια να είναι ξεκάθαρα. Π.χ. η αφαίρεση των κλειδιών του σπιτιού από την αδερφή του συζύγου σας.

Ίσως θα βοηθούσε να δώσετε λίγο χρόνο ακόμη στον εαυτό σας, πριν πάρετε απόφαση.  Βρήκατε το θάρρος και το κουράγιο να φύγετε από ένα γάμο μετά από 20 χρόνια κοινής ζωής. Αν γυρίσετε πίσω φροντίστε να μην το κάνετε από ανασφάλεια, οικονομική ή συναισθηματική. Μην βιαστείτε να γυρίσετε σε μια κατάσταση άβολη, στενάχωρη και ψυχοφθόρα. Η πεθερά σας μπορεί να έφυγε αλλά απ’ ό,τι περιγράφετε το κλίμα δεν άλλαξε καθόλου, αν γυρίσετε θα βρείτε την ίδια ή ακόμα χειρότερη αντιμετώπιση από την αδερφή του συζύγου. Μπορείτε να του προτείνετε αν θέλει να κάνετε καινούργια αρχή μαζί, αυτό να γίνει σε ένα καινούργιο περιβάλλον, σε ένα καινούργιο σπίτι.

Μαρία Σκαρλάτου
Ψυχολόγος
6945916860
http://mariaskarlatou.blogspot.gr

Σχετικά άρθρα