Είμαι παντρεμένη 10 χρόνια και έχω ένα αγοράκι 9 ετών. Πριν 5 μέρες δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από την ερωμένη του άνδρα μου. Έχασα τον κόσμο. Δεν το περίμενα ποτέ από αυτόν. Δέχομαι ότι και εγώ είχα παραμελήσει τον εαυτό μου, ότι  η ρουτίνα και ο καθημερινός αγώνας επιβίωσης με απορρόφησε, όμως πίστευα ότι και εκείνος είχε τις ίδιες αγωνίες για μένα.

Είμαι σε ένα σημείο που δεν μπορώ να αποφασίσω τι να κάνω. Να χωρίσω και να βρει ο καθένας την ησυχία του ή να το προσπαθήσω για κάτι καλύτερο; Ως πατέρας είναι εξαιρετικός, ως άνθρωπος είναι πολύ καλός, αλλά ως σύντροφος αποδείχθηκε σκάρτος.

Τέλος, να πω ότι πριν περίπου 7 χρόνια είχα ανακαλύψει στο κινητό του μηνύματα που αντάλλασε με μια άλλη γυναίκα. Μου ορκίζεται ότι ποτέ δεν συναντήθηκε με αυτήν και ήταν μόνο πλατωνικό. Τα ψέματα είναι πάρα πολλά και δεν έχει μείνει σταγόνα εμπιστοσύνης. Ο ίδιος καθημερινά με ικετεύει για μια δεύτερη ευκαιρία αλλά δεν έχω απάντηση για κανέναν.

Ειλικρινά, παραδέχομαι ότι φοβάμαι τη μοναξιά και το τι θα φέρει το μέλλον. Είναι θέμα συνήθειας ή ρουτίνας; Δεν ξέρω. Είναι φορές που θέλω να τον πετάξω με τις κλωτσιές από το σπίτι για την υποκρισία του και τα ψέματα του, αλλά είναι και φορές που θέλω να προσπαθήσουμε για τη σωτηρία της οικογένειας μας. Πείτε μου σας παρακαλώ τη γνώμη σας μήπως και μπορέσω να τα ξεκαθαρίσω το μυαλό μου. Ευχαριστώ!

Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχοθεραπεύτρια, Δήμητρα Φιλοπούλου:

Αγαπητή αναγνώστρια,

Δυστυχώς αυτή είναι μία απόφαση δική σας και μόνο.

Είναι αρκετά αυτά που πρέπει να αναρωτηθείτε και να συζητήσετε με τον εαυτό σας. Το ότι είναι καλός πατέρας είναι μεν θετικό, αλλά όχι για να αποφασίσετε για το κοινό σας μέλλον. Η απόφαση σας θα πρέπει να αφορά εσάς και το σύζυγο σας σαν ζευγάρι. Αν μείνετε μαζί παρά τη βέβαιη θέληση σας μόνο για το παιδί, τότε στην ουσία φορτώνετε το παιδί με ένα βάρος που ποτέ δεν ζήτησε. Βγάλτε το παιδί από την εξίσωση και αναρωτηθείτε τα εξής:

Υπάρχει αμοιβαία αγάπη; Μιλάτε ανοιχτά; Με το πέρασμα κάποιου χρόνου θα μπορέσετε να τον εμπιστευτείτε ξανά; Θα μπορέσετε να βγάλετε από τη σχέση σας το βάρος της απιστίας; Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει ειλικρινής μεταμέλεια αλλά το «απατημένο» μέλος να φέρνει ξανά και ξανά το θέμα της απιστίας είτε ως μοχλό πίεσης ή ως τιμωρία για οτιδήποτε κακό συμβαίνει. Είναι σημαντικό, αν αποφασίσετε να τον συγχωρέσετε, να το κάνετε με την καρδιά σας και να το κάνετε ειλικρινά. Να πείτε πως βάζετε το παρελθόν πίσω σας και κοιτάτε μαζί μπροστά από εδώ και πέρα. Αυτό μπορεί να μην συμβεί άμεσα, και έχετε κάθε δικαίωμα να πάρετε το χρόνο σας. Το ζήτημα είναι πως η ειλικρινής συγχώρεση θα κάνει εσάς να νιώσετε καλύτερα.

Η επόμενη (και δυσκολότερη) ερώτηση που πρέπει να δείτε είναι το αν θέλετε να είστε μαζί με αυτό τον άνθρωπο. Πέρα από την απιστία, είστε καλά μαζί; Έχετε καλή επικοινωνία; Νιώθετε αγάπη και παίρνετε αγάπη;

Στην ερώτηση αν η απιστία συγχωρείται, η απάντηση είναι «εξαρτάται». Υπάρχουν ζευγάρια που η απιστία τους έφερε πιο κοντά, και υπάρχουν και άλλα που η απιστία ήταν απλώς σύμπτωμα μίας «άρρωστης» σχέσης και δεν επανήλθαν ποτέ.

Με εκτίμηση,

Δήμητρα Φιλοπούλου
Ψυχοθεραπεύτρια MSc
Παπαδιαμάντη 7, Άνω Πατήσια
Τηλ.: 213 0 292167, 6956 297109
Facebook: facebook.com/dimitraefilopoulou