<p style="text-align: justify;"><strong>Σχέσεις: Πώς αντιμετωπίζουμε προβλήματα με τα πεθερικά; </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Η απόλυτη συναισθηματική επένδυση του ενός συζύγου στην οικογένειά του μπορεί να κλονίσει τη συζυγική σχέση καθώς ο άλλος δυσανασχετεί με το ενδιαφέρον που εκδηλώνει  ο σύντροφος με τους γονείς η τα αδέρφια του. Το πρόβλημα αυτό είχε γίνε ιδιαίτερα έντονο σε ένα ζευγάρι που με επισκέφτηκε. </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Γράφει ο ψυχοθεραπευτής Άαρον Μπεκ στο σύγγραμμα «Δεν αρκεί μόνο η αγάπη». Επιστημονική επιμέλεια<strong>, Γρηγόρης Σίμος, ψυχοθεραπευτής</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles/eidikoi/psyxiatroi/grigoris-simos.jpg" alt="" width="88" height="88" /></p>
<p style="text-align: justify;">Η Έλενα λοιπόν, μου διηγήθηκε:</p>
<p style="text-align: justify;">«Φαινόταν να πιστεύει πως τα πάντα εκτυλίσσονταν γύρω από τους γονείς του. Επέμενε να πηγαίνουμε σπίτι τους κάθε Κυριακή. Ποτέ δε με ρώτησε αν ήθελα να τους επισκεφτούμε. Υπέθετε ότι συμφωνούσα. Όταν πηγαίναμε εκεί με αγνοούσε εντελώς λες και ήμουν κάποιο αντικείμενο Αν έλεγα κάτι στραβό με αγριοκοίταζε, λες και έφταιγα που ήμουν εκτός κλίματος. Αν δε έλεγα πως δεν ήθελα να ξαναπάω, γινόταν έξαλλος»</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Άκουσα και την αφήγηση του άνδρα της και αναρωτήθηκα αν πραγματικά πρόκειται για το ίδιο ζευγάρι…</strong></p>
<p style="text-align: justify;">«Η Έλενα δεν ήθελε ποτέ να επισκεφτεί τους δικούς μου. Απεχθανόταν τη μητέρα μου και έπρεπε πάντα να την πιέσω για να πάμε να την δούμε. Ενώ βρισκόμασταν εκεί έκανε πικρόχολα σχόλια. Έμαθα να τα αγνοώ. Πάντα την έβαζα πάνω από όλους αλλά εκείνη δεν καταλάβαινε ότι ήθελα κάποιες στιγμές να δω τη μητέρα μου και τους δικούς μου»</p>
<p style="text-align: justify;">Κανείς δεν έβλεπε την κατάσταση από την πλευρά του άλλου. Ο άνδρας της έκανε το λάθος να αποφασίζει μονόπλευρα και η Έλενα έσφαλε στην εκτίμησή της ότι η επιμονή του να πάει να δει τους γονείς ήταν απόδειξη πως ενδιαφερόταν περισσότερο για εκείνους. Όταν μετά από μια θεραπεία ζεύγους ο σύζυγος συνειδητοποίησε πως η γυναίκα του δεν δρούσε έτσι από κακία, τότε τα πράγματα άρχισαν να γίνονται και πάλι ήρεμα.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι συγγενείς μπορεί να δημιουργούν και δημιουργούν πολλά προβλήματα στα παντρεμένα ζευγάρια. Πολλές φορές αντιδρούν και εκείνοι σαν θύματα των ίδιων συναισθημάτων της μνησικακίας, της υπεργενίκευσης. Θα αναφερθώ στην ιστορία του Καλ.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Η μητέρα του συνήθιζε να τον επισκέπτεται κατά καιρούς. Η νύφη όμως πολλές φορές έλειπε αφού έπρεπε να είναι στη δουλειά της. Και πολλές φορές όταν εκείνη έμπαινε στο σπίτι έλειπε και ο γιος. Για τη μητέρα είχε τεράστια συμβολική σημασία να είναι κάποιος εκεί να την υποδεχτεί και να την κάνει να νιώσει καλοδεχούμενη. Εστίασε λοιπόν στη σκέψη «κανείς δε με σκέφτεται», ένα παράπονο που γέμισαν τον Κάλ και τη γυναίκα του με ενοχές αλλά και θυμό. Κάπως έτσι, δημιουργούνται οι μεγαλύτερες διχόνοιες και παρεξηγήσεις. Μια συμβολική προσδοκία παραβιάζεται. </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Το πρόβλημα μεταφέρθηκε και στο ζευγάρι. Ποιος έπρεπε να είναι σπίτι για να την υποδεχτεί; Ο Καλ επέμενε ότι έπρεπε η γυναίκα του να είναι εκεί επειδή το πρόγραμμά της ήταν πιο χαλαρό. Η γυναίκα του από την άλλη έλεγε πως αφού ήταν μητέρα του έπρεπε εκείνος να βρίσκεται εκεί. Κανείς όμως δεν μπήκε στον κόπο να δει την οπτική του άλλου. Προφανώς και οι δυο είχαν δίκιο.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Τι πρέπει να κάνει το ζευγάρι σε αυτές τις περιπτώσεις; </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Η υποχώρηση και η θυσία. </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Οφείλει ο καθένας να ενσωματώσει την αντίληψη του άλλου στην δική του οπτική γωνία. Η υποχώρηση και η θυσία είναι πολύ προτιμότερες από την αναστάτωση και τον κλονισμό όταν οι σύζυγοι αφήνουν αυτά τα προβλήματα να γίνουν πηγή έντασης και προστριβών.</p>
<p style="text-align: justify;">Στο συγκεκριμένο παράδειγμα που σας ανέφερα ο άνδρας δούλευε σε ένα ιατρικό εργαστήριο και πράγματι δεν μπορούσε να λείψει κάποιες ώρες από τη δουλειά του. Ο ελεύθερός του χρόνος δε, ήταν ελάχιστος. Η γυναίκα του ήταν πολύ πιο εύκολο να λείψει από τη δουλειά της άρα μπορούσε να κάνει μια υποχώρηση. Αλλά και όφειλε να προσπαθήσει να την βγάλει από την ευθύνη αυτή και να κάνει μια θυσία. </p>