Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, καθώς βομβαρδιζόμαστε από εξιδανικευμένες εικόνες ευτυχίας και όμορφων οικογενειών που απολαμβάνουν τις γιορτές μαζί, είναι πολύ πιθανό να αισθανθούμε ντροπή αν οι δικές μας ζωές δεν μπορούν να αγγίξουν αυτές τις εικόνες. Αντί, λοιπόν, να μας γεμίζουν χαρά, η περίοδος των γιορτών μπορεί να μας ρίξει ακόμη περισσότερο ψυχολογικά. Κανείς δεν μας κάνει να αισθανθούμε ντροπή. Κανείς δεν έχει την πρόθεση να μας κάνει να αισθανθούμε άσχημα. Αλλά τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε αποξενωθεί από την οικογένειά μας και ότι νιώθουμε μοναξιά, αυτό το γεγονός από μόνο του θα μας κάνει να νιώσουμε ντροπή. Αυτό το είδος της ντροπής μπορεί να πυροδοτήσει την κατάθλιψη που πολλοί από εμάς βιώνουμε αυτή την εποχή του χρόνου.
Αναφέρομαι σε αυτό το είδος της ντροπής με τον όρο «ανεκπλήρωτες προσδοκίες». Όπως έχει αναφέρει η Brené Brown, τα ιδανικά τελειότητας που επιβάλλονται στις γυναίκες από την κοινωνία και η αναπόφευκτη αποτυχία στην εκπλήρωσή τους γεμίζει τις τελευταίες με αισθήματα ντροπής. Κατ’ αναλογία, οι χαρούμενες εικόνες που προσλαμβάνουμε από τις ταινίες, την τηλεόραση , τα περιοδικά αλλά και το περιβάλλον γύρω μας, μας επιβάλλουν ένα σύνολο προσδοκιών που θα πρέπει να εκπληρώσουμε αυτή την εποχή του χρόνου. Αυτός ο βομβαρδισμός εικόνων μας επιτάσσει ότι θα πρέπει να συμμορφωθούμε με αυτή την εικόνα.
Είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε μία όμορφη οικογένεια. Η όμορφη εικόνα θα πρέπει να περιλαμβάνει μία μητέρα και έναν πατέρα, που δεν είναι χωρισμένοι, και αδέλφια που είναι δίπλα μας και με τα οποία είμαστε πολύ δεμένοι. Επιπλέον, καλό θα είναι να υπάρχει ένας σύζυγος ή τουλάχιστον ένας σοβαρός δεσμός. Αν έχεις περάσει τα 30 δεν πρέπει να ξεχάσεις και τα παιδιά, τα οποία δίνουν ακόμη μεγαλύτερη δόση χαράς στο σκηνικό. Μπορεί να μην σου λέει κανείς ότι έχεις την υποχρέωση να εκπληρώνεις αυτή τη χαρούμενη εικόνα, ωστόσο αν δεν το κάνεις το πιο πιθανό είναι να αισθάνεσαι ντροπή.
Τα Χριστούγεννα για τις κόρες μίας μητέρας νάρκισσου
Η ντροπή των διακοπών είναι ιδιαίτερα έντονη για τις γυναίκες που έχουν αποφασίσει να μείνουν μακριά από μία μητέρα-νάρκισσο. Στο βιβλίο Daughter Detox, η Peg Streep έχει περιγράψει την ντροπή που νιώθουν τόσες και τόσες γυναίκες επειδή είχαν μία μητέρα που δεν τις αγάπησε, λες και ήταν δικό τους το φταίξιμο που δεν κατάφεραν να κερδίσουν την αγάπη της. Η Streep περιγράφει το πώς αυτές οι γυναίκες τελικά καταλήγουν να κόψουν τους δεσμούς τους με τη μητέρα τους, σε μία προσπάθεια να προστατευτούν από την κακοποιητική τους συμπεριφορά. Επειδή όμως ο πολιτισμός μας εξιδανικεύει τη μητρότητα και επιμένει ότι όλες οι μητέρες αγαπούν τα παιδιά τους με αυταπάρνηση, οι κόρες που αναγκάστηκαν να κόψουν κάθε επαφή βιώνουν ένα μεγάλο αίσθημα ντροπής, για την ιδανική σχέση μητέρας-κόρης που δεν είχαν ποτέ.
Πόσο μπορεί να πονάει η ερώτηση «Πώς θα περάσεις τα Χριστούγεννα;»;
Τα Χριστούγεννα, αυτή η αίσθηση ντροπής μπορεί να γίνει ακόμη πιο έντονη από τις χωρίς κακή πρόθεση ερωτήσεις κάποιου συναδέλφου ή γνωστού, όπως «Πού θα περάσεις φέτος τις γιορτές»; Ακόμη κι αν η κόρη έχει καταλάβει και αποδεχτεί ότι δεν φταίει η ίδια για τη συμπεριφορά της μητέρας της , είναι πολύ πιθανό να αισθανθεί ντροπή όταν κάποιος τη ρωτήσει: «Θα περάσετε οικογενειακά τις γιορτές»; Για πολλές γυναίκες δεν υπάρχει αυτή η οικογένεια, στην πραγματικότητα μπορεί ποτέ να μην την είχαν. Η προσδοκία που ξεπροβάλλει μέσα από αυτή την ερώτηση, ότι όλοι πρέπει να περάσουμε οικογενειακά τις γιορτές, μπορεί εύκολα να μας γεμίσει ντροπή.
Αντί να κρυβόμαστε, ας δημιουργήσουμε νέους δεσμούς
Η αίσθηση ότι δεν ανήκουμε πουθενά πάντα πλήττει την αυτοεκτίμησή μας. Οι γιορτές επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο αυτή τη δύσκολη κατάσταση και συχνά μπορεί να οδηγήσει το άτομο στην κατάθλιψη. Τι θα πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Αντί να κρυβόμαστε, θα ήταν καλύτερο να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε άλλους δεσμούς. Υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι για να αισθάνεσαι ότι ανήκεις κάπου. Γυναίκες και άντρες της γκέι κοινότητας, συχνά αποξενώνονται από τις βιολογικές τους οικογένειες, λόγω μία κοινωνίας που δεν έχει την ωριμότητα να τους αποδεχτεί, έτσι δημιουργούν νέες «οικογένειες» με τους φίλους ή τους συντρόφους τους με τους οποίος μπορούν να περάσουν μία όμορφη γιορτινή ημέρα. Ελεύθεροι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο, ζουν μακριά από τους οικογένειές τους, είτε από επιλογή είτε από ανάγκη, έτσι είναι αναγκασμένοι και πάλι να δημιουργήσουν νέους δεσμούς. Αλλά ακόμα κι αν δεν έχετε κοντινούς φίλους, με τους οποίους μπορείτε να μοιραστείτε αυτές τις ημέρες, μπορείτε να βοηθήσετε εθελοντικά ανθρώπους που ίσως βρίσκονται σε μεγαλύτερη ανάγκη.
Η ντροπή μας οδηγεί στην απομόνωση. Το αντίδοτο είναι να βγούμε έξω στον κόσμο και να ανακαλύψουμε που ανήκουμε…
Με πληροφορίες από το Psychology Today
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Πώς τα Χριστούγεννα αγγίζουν την ψυχή μας
Αποστολή γιορτινό τραπέζι με τους συγγενείς: Πώς θα τη βγάλεις καθαρή;
