Μια από τις πιο διαδεδομένες μεθόδους αντισύλληψης είναι το σπιράλ ή ενδομήτριο σπείρωμα (IUD) το οποίο πολλές γυναίκες επιλέγουν για την αποφυγή πιθανής εγκυμοσύνης. Εύκολο στην τοποθέτησή του και γενικά αποτελεσματικό το σπιράλ βρίσκεται ψηλά στις επιλογές των γυναικών.
Όμως, η τοποθέτηση σπιράλ ή ενδομήτριου σπειρώματος στη γυναίκα μπορεί να έχει παρενέργειες, τα συμπτώματα των οποίων εάν δεν ληφθούν σοβαρά και άμεσα υπόψη είναι πολύ πιθανό να προκαλέσουν σημαντικά προβλήματα στην υγεία της γυναίκας που το χρησιμοποιεί.
Τι είναι το σπιράλ
Πρόκειται ουσιαστικά για μια μικρή συσκευή σε σχήμα Τ, το μέγεθος του οποίου δεν ξεπερνά τα 3,5 με 5 εκατοστά. Η διάρκεια ζωής του μετά την τοποθέτηση είναι από 5 έως 10 χρόνια. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί είναι απλός και συγκεκριμένος: Η σύσταση του (πλαστικό και χαλκός) είναι υπεύθυνη για την αποτελεσματικότητά του, καθώς με την τοποθέτησή του στα τοιχώματα της μήτρας δημιουργεί μια φλεγμονή εμποδίζοντας την εμφύτευση εμβρύου.
Ο χαλκός επίσης μειώνει τη βιωσιμότητα και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων και έτσι αποτρέπει τη γονιμοποίηση.
Αν και η θεωρητική αποτελεσματικότητά του είναι πολύ υψηλή (περίπου 99%), το σπιράλ ή ενδομήτριο σπείρωμα, που φέρει χαλκό αποτελεί αντικείμενο πολλών αντιπαραθέσεων, ιδίως λόγω των παρενεργειών που μπορεί να προκαλέσει.
Παρατεταμένες και «βαριές» περίοδοι
Η πρώτη επίδραση που έχει το σπιράλ αφορά στην περίοδο της γυναίκας και συγκεκριμένα στο φαινόμενο των εμμηνορραγιών που παρατηρούνται στις γυναίκες που το χρησιμοποιούν. Οι περίοδοι γίνονται πιο παρατεταμένες, πιο επίπονες και με περισσότερο αίμα. Αυτός είναι και ο λόγος που το σπιράλ από χαλκό δεν συνιστάται για γυναίκες που έχουν ήδη τέτοια προβλήματα με τον κύκλο τους.
Για τον ίδιο λόγο, αυτή η μέθοδος αντισύλληψης αντενδείκνυται για γυναίκες με ινομυώματα της μήτρας ή αδενώματα, μια μορφή ενδομητρίωσης που επηρεάζει την επένδυση της μήτρας.
Μολύνσεις της μήτρας
Μια δεύτερη επίδραση του ενδομήτριου σπειρώματος από χαλκό είναι ο αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης της μήτρας, συμπεριλαμβανομένης της μόλυνσης από χλαμύδια. Το ενδομήτριο σπείρωμα του χαλκού είναι πράγματι ένα μεταλλικό ξένο σώμα, το οποίο μπορεί να λειτουργήσει ως σημείο πρόσκλησης για λοιμώξεις του ανώτερου γεννητικού συστήματος, λένε οι ειδικοί, μιας και ευνοεί τη μετάδοση βακτηρίων.
Μολονότι αυτό δεν έχει αποδειχθεί πλήρως επιστημονικά, οι γιατροί επισημαίνουν ότι οι γυναίκες που βάζουν σπιράλ από χαλκό καλό θα είναι να ελέγχονται τακτικά για χλαμύδια.
Σε κάθε περίπτωση, εφόσον παρατηρήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα, θα πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό σας ώστε να σας κατευθύνει αρμοδίως.
Ποιες γυναίκες ΔΕΝ πρέπει να βάλουν σπείρωμα χαλκού
- Γυναίκες με καρκίνο του τραχήλου ή του ενδομήτριου
- Γυναίκες με υψηλή λοίμωξη των γεννητικών οργάνων (μήτρα ή σάλπιγγες) σε εξέλιξη. επανειλημμένα, ή λιγότερο από τριών μηνών
- Γυναίκες με ανεξήγητη κολπική αιμορραγία
- Γυναίκες που μόλις γέννησαν. Πρέπει να περιμένουν τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες μετά τον τοκετό
Σε όλες τις περιπτώσεις, ακόμη και αν δεν υπάρχει γυναικολογικό ιστορικό, απαιτείται επίσκεψη ελέγχου έξι εβδομάδες μετά την εισαγωγή και συνήθως μία φορά το χρόνο. Αυτές οι επισκέψεις επιτρέπουν τον έλεγχο της θέσης του σπιράλ και τη συζήτηση με τον γιατρό για την ικανοποίηση ή όχι της γυναίκας από αυτή τη μέθοδο αντισύλληψης.
Με πληροφορίες από e-sante.fr
Διαβάστε σχετικά άρθρα
Πώς θα καταλάβεις ότι το σπιράλ σου έχει μετακινηθεί;
