Από τότε που ήμουν 16 χρονών, σε μια περίοδο γνωριμίας και πειραματισμού με το σώμα μου, άρχισα να συναναστρέφομαι ερωτικά και μόνο ερωτικά ένα γείτονα μου, ίδια ηλικίας. Στην αρχή το είχα δει σαν ένα παιχνίδι, όπου απλά βρισκόμασταν και περνούσαμε καλά. Έτσι είχαμε πει και συμφωνήσει.

Όμως, όσο περνούσε ο καιρός μου άρεσε όλο και πιο πολύ. Τον ερωτεύτηκα χωρίς να το καταλάβω. Δεν βγήκαμε ποτέ έξω με παρέα αλλά αυτό τότε δεν με ενοχλούσε το μόνο που με ένοιαζε ήταν να τον βλέπω και ν περνάω χρόνο μαζί του!

Για κάποιο καιρό είχαμε κόψει και τα είχα μπλέξει με ένα παιδί όταν χώρισα ξεκινήσαμε από την αρχή πάλι. Είχε σχέση και μου το έκρυβε. Χώρισε μ’ αυτήν.  Εν τω μεταξύ φύγαμε σε άλλες πόλεις για σπουδές. Βρισκόμασταν μόνο όταν επιστρέφαμε στο τόπο μας για διακοπές. Τώρα έχω ένα χρόνο να τον δω, έλλειπε από Ελλάδα! Μιλούσαμε. Την τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν πριν δύο εβδομάδες είπαμε απλά τα νέα μας. Θέλω να τον δω πολύ, αλλά όχι μέσα σε ένα σπίτι και να καταλήξουμε στο κρεβάτι πάλι.  Τι να κάνω;

Στο ερώτημα απαντά η Χριστίνα Μπούφαλη-Μπαβέλλα, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια:

Θα σας πρότεινα να του μιλήσετε για τις ανάγκες σας και να εκφράσετε όσα νιώθετε. Εάν επιθυμείτε να είναι ο σύντροφός σας  να του το πείτε. Εάν αυτό που θέλετε είναι μία ολοκληρωμένη συντροφική σχέση, να το εκφράσετε.

Τα συναισθήματά μας είναι πολύ σημαντικά και αξίζει να τα μοιραζόμαστε. Από εκεί και πέρα, ανάλογα και με το τι θα απαντήσει εκείνος, μπορείτε να αποφασίσετε εάν θα μείνετε σε αυτήν τη σχέση ή όχι.

Νομίζω όμως ότι αξίζει να το προσπαθήσετε.

Με εκτίμηση,

Χριστίνα Μπούφαλη-Μπαβέλλα
MSc, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
[email protected]

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Friend with benefits: Ένα γράμμα στον άνδρα που δεν έπρεπε ν’ αγαπήσω…