Ήθελα να μιλήσω σε κάποιον και σας ευχαριστώ. Αυτόν τον καιρό στο σχολείο τα πάντα μου πάνε στραβά … Τα αγόρια του ακριβώς πίσω θρανίου ασχολούνται διαρκώς με τη διπλανή μου στο θρανίο και με εμένα καθόλου… Αισθάνομαι ανύπαρκτη. Δεν είναι καθόλου ωραίο το αίσθημα. Επίσης ένα αγόρι για το οποίο ενδιαφέρομαι απίστευτα πολύ ενώ μου έχει δώσει σημάδια ότι ίσως να ενδιαφέρεται, όταν του έκανα μια ερώτηση που ήταν αν θα έβγαινε μαζί μου μου απάντησε: “τώρα όχι γιατί είναι αλλού”. Με αυτό το παιδί είχαμε σχέση πριν 2 χρόνια για έναν χρόνο και ήταν η πρώτη μου σχέση… Έτσι μου έχει μείνει και δεν ξέρω τι να κάνω. Στο σχολείο αισθάνομαι αμηχανία, ντροπή και έτσι αποφεύγω να σηκώσω χέρι ή να δώσω κάποια απάντηση στους καθηγητές με αποτέλεσμα να έχω ‘’πέσει’’ πάρα πολύ στα μαθήματα… Δεν ξέρω τι να κάνω απλά αυτόν τον καιρό αισθάνομαι πως όλα μου πηγαίνουν στραβά…

Στο ερώτημά σας απάντησε η Νικέλα Καποτά, MSc Ψυχολόγος / Bodynamic Practitioner

Βρίσκεσαι σε μια ηλικία που όλα αλλάζουν γύρω σου και μέσα σου και ταυτόχρονα οι απαιτήσεις είναι πολλές. Ακούγεται να νιώθεις πίεση σε πολλούς τομείς και στον φιλικό, και στον ερωτικό αλλά και στον ακαδημαϊκό. Πολλές φορές μπορεί να φαίνεται πως σε όλα αυτά χρειάζεται να δώσεις μια παράσταση σε όλα αυτά στην οποία είσαι πρωταγωνίστρια και δεν ξέρεις πως να παίξεις σωστά το ρόλο. Αυτή η κατάσταση διαρκούς μεταβολής σε κάνει να νιώθεις ότι δεν έχεις έλεγχο στην ζωή σου και αυτό έχει σίγουρα επιρροή στην αυτοεκτίμησή σου. Δείχνεις να έχεις χάσει την πίστη στις ικανότητές σου και συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους γύρω σου. Είναι φυσιολογικό να θες να είσαι σημαντική για τους άλλους όμως η προσωπική σου αξία δεν χρειάζεται επιβεβαίωση από τους άλλους.

Είμαι σίγουρη ότι έχεις πολλές ικανότητες από τις οποίες η ντροπή σε κρατάει μακριά. Ναι, η ντροπή είναι ένα άβολο συναίσθημα ταυτόχρονα όμως μπορεί να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε και παρακάτω. Μπορεί να νιώθεις πιο άνετα να είσαι «αόρατη» δεν υπάρχει λόγος να χάνεις την φωνή σου και την άποψή σου. Το να κάνεις λάθος ή να είσαι διαφορετική είναι φυσιολογικό και αυτά σε οδηγούν πιο κοντά στην ενηλικίωση. Είναι θέμα οπτικής γωνίας και πώς φιλτράρουμε τα πράγματα. Εάν λες στον εαυτό σου «όλα πάνε στραβά!», δεν θα επιτρέπεις στον εαυτό σου να δει άλλες επιλογές που υπάρχουν γύρω σου. Ίσως να ήρθε η εποχή να ψάξεις και άλλα πεδία στα οποία μπορείς να κοινωνικοποιηθείς και να εκπαιδεύσεις τις ικανότητές σου όπως μια εξωσχολική δραστηριότητα.

Δεν αναφέρεις κανέναν κοντινό σου φίλο, κάποιον που να μπορείς να εκμυστηρευτείς αυτά σου τα συναισθήματα, έχεις κάποιο «σύμμαχο» σε όλο αυτό;

Εάν, ωστόσο, δεν υπάρχει κάτι από αυτά στη ζωή σου ή συνεχίσεις να δυσκολεύεσαι,  ίσως θα ήταν καλό να πας σε κάποιον συνάδερφο να μιλήσεις, ώστε να σε βοηθήσει να βρεις ξανά την πίστη στον εαυτό σου.