«Δεν είμαι μόνο η κόρη του Μάνου Λοΐζου και της Μάρως»… Στιγματισμένη από το βάρος των ισχυρών προσωπικοτήτων του πατέρα και της μητέρας της, η Μυρσίνη Λοΐζου προσπαθεί όλα αυτά τα χρόνια να χαράξει τη δική της πορεία. Το μεγαλύτερο, ίσως, βήμα στον δημόσιο βίο της είναι η υποψηφιότητας της για ευρωβουλευτής στις εκλογές του Μαΐου. Αν και πάντα άρθρωνε πολιτικό λόγο και προχωρούσε σε πράξεις με πολιτικό συμβολισμό, τώρα είναι η μεγάλη της στιγμή…
Η ίδια στο βιογραφικό της ως υποψήφια Ευρωβουλευτής περιγράφει με έναν λιτό και περιεκτικό τρόπο τη ζωή της μέχρι σήμερα. Πιο συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων διαβάζουμε:
«Με λένε Μυρσίνη Λοΐζου και γεννήθηκα τον Αύγουστο του 1966 στην Αθήνα. Μητέρα μου είναι η συγγραφέας παιδικών βιβλίων, Μάρω Λοΐζου, και πατέρας μου ο μουσικοσυνθέτης, Μάνος Λοΐζος. Πήγα σχολείο στο Χολαργό και συνέχισα στη Βακαλό, όπου σπούδασα γραφίστρια. Ασχολήθηκα με το graphic design αλλά και με τις πωλήσεις σε διάφορες εταιρίες web development. Το 2004 ήρθε στον κόσμο η κόρη μου Εμμανουέλα».
Μιλώντας η ίδια για την υποψηφιότητα της σημείωσε ότι είναι ένας κανονικός άνθρωπος και όχι επαγγελματίας πολιτικός. Επιπλέον, ελπίζει η υποψηφιότητα της να κυλήσει ήσυχα, πράγμα που μάλλον δεν θα συμβεί… και υπόσχεται ότι θα μαθαίνει και θα προχωράει.
Ξεκινώντας από μια δύσκολη αφετηρία…
Κόρη δύο σπουδαίων ανθρώπων του καλλιτεχνικού κόσμου, η Μυρσίνη βίωσε πολλές χαρές αλλά και μεγάλες λύπες τα πρώτα χρόνια της ζωής της. Σε παλαιότερη συνέντευξή της όταν είχε ερωτηθεί ποιες είναι οι πρώτες μνήμες από τους γονείς της , η απάντησή της ήταν χαρακτηριστική….
«Επειδή όλα αυτά τα βίωνα πολύ, σχεδόν καταθλιπτικά, τις έχω αποβάλλει τις μνήμες».
Ίσως οι δύο πιο τραυματικές στιγμές της παιδικής της ηλικίας ήταν η σύλληψη του πατέρα της μέσα στη χούντα, αλλά και ο χωρισμός των γονιών της, ο οποίος ήταν πολύ οδυνηρός για τη μητέρα της με την οποία έζησε στο ίδιο σπίτι όλα τα επόμενα χρόνια μέχρι τον θάνατό της.
Οι δύσκολες αυτές στιγμές την οδήγησαν να στον δρόμο της ψυχοθεραπείας. Έπρεπε να «κοιτάξει» μέσα της και να τα βρει με τον εαυτό της. Θεωρεί ότι τα έχει καταφέρει και για το μόνο που μετανιώνει είναι ότι δεν είπε στους γονείς της όλα όσα ήθελε.
Η σχέση της με την επόμενη γυναίκα του πατέρα της
«Η Σιτζάνη ήταν η καψούρα του! Τη γνώρισε το ’71 στην Κύπρο σε μία ταινία. Εντάξει, την καψούρα τη συγχωρούμε, τι να κάνουμε; Προφανώς η σχέση του με τη μάνα μου είχε τελειώσει και ερωτεύθηκε μιαν άλλη γυναίκα. Έτσι τα βλέπω τώρα πια στη ζωή μου», έχει δηλώσει η Μυρσίνη Λοΐζου για τη γυναίκα που «έκλεψε» την καρδιά του μεγάλου μουσικοσυνθέτη.
Τραγική ειρωνεία το γεγονός ότι και οι δύο γυναίκες που σημάδεψαν τη ζωή του Μάνου Λοΐζου, η μητέρα της και η Δώρα Σιτζάνη πέθαναν την ίδια χρονιά, το 2007.
«Πήγα στην κηδεία της (σ.σ. της Σιτζάνη). Το έχω πάρει κι εγώ αυτό από τον Μάνο. Να νοθεύω πολλές φορές τη βοήθεια που προσφέρω σε κάποιους ανθρώπους με μια πιο προσωπική συναισθηματική εμπλοκή. Το θέμα είναι να μην καταστρεφόμαστε εμείς για να μην γίνονται τελικά καλά ούτε οι άλλοι», είχε εξομολογηθεί η ίδια χρόνια μετά τον θάνατο της ηθοποιού.
Το σπίτι με τους διανοούμενους
Ωστόσο, πέρα από τις δύσκολες στιγμές σε εκείνα τα χρόνια η Μυρσίνη Λοΐζου μπορεί να βρει ένα αποκούμπι για να αντιμετωπίσει την ασχήμια του τώρα.
Δυστυχώς νοσταλγώ πάρα πολύ αυτά τα πρόσωπα και δεν μπορώ να πάω παρακάτω, δε βρίσκω ένα καινούργιο αντίπαλο δέος. Ελάχιστα είναι αυτά που μπορούν να με κρατήσουν δίπλα τους. Λείπουν οι μεγάλες προσωπικότητες και οι τραγουδιστές μοιάζουν να είναι μόνοι τους. Ποιοι έμειναν; Ο Ξαρχάκος ίσως»!
Η μάχη της για τα πνευματικά δικαιώματα
Στο βιογραφικό της υποψήφιας Ευρωβουλευτού διαβάζουμε επίσης για τον αγώνα που δίνει τα τελευταία χρόνια για τα πνευματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών.
«Τα τελευταία χρόνια συμμετέχω ενεργά μαζί με δημιουργούς του καλλιτεχνικού χώρου στη διαμόρφωση ενός καλύτερου και δικαιότερου πλαισίου για τα πνευματικά δικαιώματα, κάτι που πάντα με ενδιέφερε, καθώς στη χώρα μας δημιουργοί και κληρονόμοι ήμασταν σε καθεστώς ομηρίας σε μία μονοπωλιακή εταιρεία, την ΑΕΠΙ, έως το 2018, όταν και καταφέραμε να γίνει ανάκληση της λειτουργίας της. Το καλοκαίρι του 2018 δημιουργήθηκε ο νέος φορέας διαχείρισης δικαιωμάτων, η ΕΥΕΔ, ένα συνεταιριστικό σχήμα, βάσει διεθνών προτύπων», γράφει χαρακτηριστικά.
Το βάρος της διαχείρισης ενός τόσο σπουδαίου έργου
Στα χέρια της Μυρσίνης, πέρασε, όπως ήταν φυσικό, η διαχείριση του τεράστιου έργου του Μάνου Λοΐζου. Καθήκον δύσκολο για το οποίο έχει υιοθετήσει μία στάση αξιοπρεπή και διακριτική, αλλά και όπου χρειάζεται αυστηρή, όπως το 2011 όταν προχωρώντας σε μία συμβολική κίνηση έστειλε ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την οποία ζητούσε από το κυβερνών κόμμα να μην χρησιμοποιεί στις εκδηλώσεις του έργο ή μέρος του έργου του Μάνου Λοΐζου.
Στην επιστολή της συγκεκριμένα έγραφε:
«Τόσα χρόνια σας ακούω να χρησιμοποιείτε το «Καλημέρα Ήλιε» στις Κομματικές σας συγκεντρώσεις. Παλιότερα, απλά με ενοχλούσε αισθητικά καθώς και με πλήγωνε, εξαιτίας αφενός της υποκρισίας σας, -διότι οι δικές σας αξίες επέβαλαν και έναν βαθιά εξουσιαστικό τρόπο ζωής, και δημιούργησαν σκλάβους αντί για ελεύθερους ανθρώπους, και ενεργούς πολίτες- και αφετέρου διότι οι δικές σας αξίες δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με αυτό που προσπαθεί να πει το συγκεκριμένο τραγούδι.
Τώρα όμως πλέον εξοργίζομαι, γιατί δείχνει ότι δεν έχετε καταλάβει τίποτα από τους αγώνες του Λαού και των εργαζομένων, πράγματα τα οποία ενέπνευσαν τον πατέρα μου, και του έδωσαν και μια αντίστοιχη στάση ζωής στην καθημερινότητά του ως πολίτη, και στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
με παρέσυρε η μέρα (και λίγο η ζήλεια από τα άλλα ποστ που βλέπω)
«Μοιράζομαι με όλον τον κόσμο τον μπαμπά μου»
Σε παλαιότερη συνέντευξη της την ρώτησαν αν την νιώθει βάρος για τη διαχείριση του έργου του πατέρα της. Τότε η ίδια είχε πει: «Πολύ! Ξαφνικά μοιράζομαι με όλο τον κόσμο τον μπαμπά μου και τη μαμά μου, διότι κι η μαμά μου, η Μάρω Λοΐζου, ήταν συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Κι ο κόσμος να βλέπει απλά τον καλλιτέχνη και όχι τον δικό σου γονιό»!
Μάλιστα, στην ίδια συνέντευξη είχε επισημάνει ότι ίσως τα χρήματα που έβγαλε όλα αυτά τα χρόνια από τα δικαιώματα του έργου του πατέρα της ίσως της έκαναν κακό.
«Έχω βγάλει λεφτά για να ζω, ευτυχώς ή δυστυχώς. ”Δυστυχώς”, γιατί μού έγινε κακό στη δική μου ζωή. Λόγω του ότι έπαιρνα μια ζωή δικαιώματα και ζούσα, δεν έκανα ποτέ κάτι δικό μου, το οποίο μου έλειψε πάρα πολύ. Χίλιες φορές να μην τα είχα τα δικαιώματα και να μην ήμουν μία ανεπάγγελτη».
Το δώρο στους θαυμαστές του πατέρα της
Τον Οκτώβρη του 2012, όταν ο Μάνος Λοΐζος θα συμπλήρωνε τα 75 του χρόνια αν ζούσε. Η κόρη του και διαχειρίστρια του πνευματικού του έργου έκανε ένα ιδιαίτερο δώρο στο κοινό που αγάπησε την μουσική του πατέρα της. Χάρισε από το προσωπικό της αρχείο μία ανέκδοτη ερασιτεχνική ηχογράφηση με τον ίδιο τον Μάνο Λοΐζο να ερμηνεύει ένα από τα σπουδαιότερα και πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του. Το «Όλα σε θυμίζουν», σε στίχους του Μανώλη Ρασούλη, που το ευρύ κοινό γνώρισε μέσα από τη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου.
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
ΣΥΡΙΖΑ: Ανακοινώθηκαν οι πρώτοι υποψήφιοι για τις Ευρωεκλογές
