Ραντεβού με την αυγουστιάτικη πανσέληνο!

21/08/2013
Ομάδα Σύνταξης
City life

<h2 class="sub-title">H πανσέληνος του Αυγούστου με μουσικούς όρους</h2>
<p> </p>
<div style="clear: left; float: left; width: 490px; text-align: center;">
<div class="article-image-bckg"> </div>
<p id="article-image-text"> </p>
</div>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12">Είναι ένα φαινόμενο που μας επηρεάζει ποικιλοτρόπως. Το γεμάτο φεγγάρι, πέραν του να είναι αστρονομικά μια συνήθης σεληνιακή φάση, φαίνεται πως είναι σε θέση να ενεργοποιεί τις ευαισθησίες μας και να μας κάνει πιο ρομαντικούς ή/και ερωτικούς. Έτσι θα θέλαμε (τουλάχιστον), διότι πόσες φορές δεν έχουμε δει –στο σινεμά, φυσικά– την εικόνα του λύκου να ουρλιάζει με φόντο το φεγγαρόφωτο και να μας παγώνει (άθελά μας) το αίμα! Στις περισσότερες λαϊκές παραδόσεις συναντάμε την πανσέληνο να διαθέτει φανταστικές και υπερφυσικές ιδιότητες, πράγμα που έχει εκμεταλλευτεί (με την καλή έννοια) στο έπακρον η popular κουλτούρα: άπειρα τραγούδια με θέμα τη μαγική/ερωτική διάσταση αλλά και την επίδραση της σελήνης, αμέτρητα βιβλία και ταινίες που σκαλίζουν τη μυστηριακή της φύση, ποικίλες (επιστημονικές ή μη) διατριβές που εξαντλούν τα της επίδρασής της στους ζώντες (και μη) οργανισμούς. <br />Μπορεί η ψυχολογία και η εν γένει επιστήμη –ή σαν επιστήμη– να μη μας δίνουν ισχυρές ενδείξεις για την επίδραση της σελήνης –και δη της πανσελήνου– επί της ανθρώπινης πνευματικής στάσης ή υπόστασης, η τέχνη όμως κάνει το ακριβώς αντίθετο. Και για να μείνουμε στα της δικής μας αρμοδιότητας, βιώνουμε αισθητικά τις απλές, καθημερινές χαρές και συγκινήσεις ακούγοντας το «It’s Only a Paper Moon» των Arlen και Harburg ή το «Χάρτινο το φεγγαράκι» των Μάνου Χατζιδάκι και Νίκου Γκάτσου ή πάμε σε πιο εξεζητημένες μορφές πάλης με τις πολλαπλές χρήσεις τού κατά Sinatra «Fly me to the Moon» (που πάντα μπορεί να έχει μια καλή θέση στο «Star Trek» και το «Space Cowboys» ή ακόμη και στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος») ή με το «Eclipse» από το κλασικό «The Dark Side of the Moon» των Pink Floyd. <br />Ως γνωστόν, the lunatic is in the head! In my head στην προκειμένη περίπτωση…</p>
<p class="norm-12"> </p>
<div style="clear: left; float: left; width: 490px; text-align: center;">
<div class="article-image-bckg"><img src="/contentfiles/photo1.jpg" alt="" width="490" height="261" /></div>
</div>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12">Αυτή η πανσέληνος που θα έχουμε τώρα, στις 21 Αυγούστου, θεωρείται κατά μία έννοια blue moon (η τρίτη πανσέληνος από τέσσερις μέσα στην ίδια εποχή ή κάτι τέτοιο!). «Blue Moon» μπορεί να είναι και όνομα πιτσαρίας ή ψησταριάς, όμως εμάς τους αθεράπευτα ρομαντικούς μας πάει κατευθείαν στο ομώνυμο κλασικό τραγούδι των Richard Rodgers και Lorenz Hart, το οποίο έκαναν διάσημο οι Elvis Presley, Billie Holiday, Bob Dylan, Frank Sinatra, Julie London και άλλοι πολλοί. Είναι ένα όμορφο τραγούδι για τα όνειρα που γίνονται πραγματικότητα, γεγονός που μας συγκινεί σφόδρα και σχεδόν καθεμία από τις απειράριθμες εκδοχές του στο pop ή jazz πεδίο έχει τη δική της αξία. <br />Μια και ήρθαμε σε αυτό το mood, τώρα, να θυμηθούμε πως ο Elvis Presley «εξειδικεύει» κάπως το blue moon σε «Blue Moon of Kentucky» (γραμμένο από τον Bill Monroe), ενώ ο Sting μας λέει για το «Moon Over Bourbon Street». Επίσης, χορεύουμε με το «Dancin’ in the Moonlight» (διαλέξτε King Harvest, Thin Lizzy ή Men Without Hats) και το «Moondance» του Van Morrison. Κάνουμε ένα ποιοτικό/ποιητικό άλμα με το «Yuri-G» της PJ Harvey (αναφέρεται στον πρώτο άνθρωπο που πέταξε γύρω από το φεγγάρι, τον Yuri Gagarin) και συνεχίζουμε με το «Heading for the Moon» της Cyndi Lauper. Συμπληρωματικά με τους Floyd έχουμε το «Bad Side of the Moon» του Elton John, ενώ ο Cat Stevens –σε όποιο θεό κι αν πιστεύει– εξακολουθεί να μας τραγουδά το υπέροχο «Moonshadow» από το παραμυθένιο άλμπουμ «Teaser and the Firecat». Από τα βάθη της οθόνης του μυαλού μας προκύπτει πάντα το «Moon River» του Henry Mancini από το «Breakfast at Tiffany’s» κι εντελώς ξαφνικά μας προσγειώνει το «Concentration Moon» του Frank Zappa από το «We’re Only in it for the Money». Το «Carolina Moon» το θυμάμαι περισσότερο από τον Thelonious Monk και τον Sahib Shihab και δεν προτίθεμαι να αγγίξω τον Sun Ra, καθώς όλη η μουσική του είναι διαστρική και διαπλανητική και ξεφεύγει πολύ πέρα από το πλαίσιο των σεληνιακών τοπίων… <br />Από τη στιγμή που κινούμαστε σε ένα απειροσύνολο ήχων θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πολλές σελίδες ακόμη. Όμως σταματάμε εδώ, αφού φτιάξαμε (πλάκα πλάκα) ένα σάουντρακ για την πανσέληνο που έρχεται. Ακόμη μία προσθήκη –εντελώς προσωπική– που με συγκινεί τα μέγιστα: «Όσ’ άστρα γύρω βρίσκονται (στην έκπαγλη Σελήνη)» του Νίκου Ξυδάκη, σε ποίηση της Σαπφούς και απόδοση του Οδυσσέα Ελύτη. Με τη φωνή της Ελευθερίας Αρβανιτάκη. Από το άλμπουμ «Γρήγορα η ώρα πέρασε», ένα από τα αριστουργήματα του πρόσφατου παρελθόντος μας</p>
<p> </p>
<h2 class="sub-title">Στα μνημεία με οδηγό το αυγουστιάτικο φεγγάρι</h2>
<p> </p>
<p><img src="/contentfiles/photo2.jpg" alt="" width="490" height="261" /></p>
<div style="clear: left; float: left; width: 490px; text-align: center;">
<div class="article-image-bckg"> </div>
<p id="article-image-text"> </p>
</div>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12">Και φανατικός των αρχαιολογικών περιηγήσεων να μην είσαι, αν είναι να μπεις μια ημέρα (ή πιο σωστά μια νύχτα) το χρόνο σε κάποιο μουσείο ή αρχαιολογικό χώρο είναι αυτή: στις 21 Αυγούστου, όταν η πιο… τραγουδισμένη πανσέληνος του έτους φωτίζει τη νυχτερινή Αθήνα, έχει γίνει παράδοση να ανοίγουν δωρεάν, συχνά και με εκδηλώσεις (συναυλίες, ξεναγήσεις κ.ά.), τα μεγάλα μουσεία και μνημεία της πόλης. Εμείς ήδη φλερτάρουμε με την ιδέα για κοντινό φευγιό: να ρομαντζάρουμε στο Σούνιο με φόντο την ασημένια θάλασσα και το ναό του Ποσειδώνα ή να δώσουμε ραντεβού στον Αρχαιολογικό Χώρο Ελευσίνας παρέα με τη Μελίνα Κανά και τον Βασίλη Λέκκα, οι οποίοι, ανοίγοντας ακριβώς την κατάλληλη βραδιά τα φετινά Αισχύλεια, θα ερμηνεύσουν αγαπημένα τραγούδια των Γιώργου Ανδρέου και Γιώργου Καζαντζή, με τους συνθέτες στο πιάνο.<br /> Αλλά και για όσους μείνουν στην πόλη δεν θα λείψουν οι φεγγαρόλουστες μουσικές επιλογές: το Μουσείο Ακρόπολης γιορτάζει την αυγουστιάτικη πανσέληνο με ελληνικές και ξένες γνωστές μελωδίες από το ιστορικό μουσικό σχήμα της Στρατιωτικής Μουσικής Αθηνών (ιδρύθηκε το 1825 και αποτέλεσε επί χρόνια τον μοναδικό φορέα μουσικού πολιτισμού στην Ελλάδα, με μαέστρους διεθνούς φήμης αρχιμουσικούς όπως οι Μάγκελ, Καλομοίρης και Καίσαρης καθώς και ανάλογους σολίστες) στον προαύλιο χώρο του στις 9.30 μ.μ. Μάλιστα, το μουσείο θα παραμείνει ανοιχτό από τις 8 π.μ. μέχρι τις 12 μεσάν. (η είσοδος θα είναι ελεύθερη από τις 9 μ.μ. και μετά), δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους επισκέπτες να περιηγηθούν τους εκθεσιακούς χώρους και να απολαύσουν τη θέα του ιερού βράχου υπό το σεληνόφως. <br />Ανάλογης ρομαντικότητας η ατμόσφαιρα και λίγο πιο πέρα, στον Λόφο Φιλοπάππου, στη θέση Άνδηρο Πικιώνη, όπου το αθηναϊκό κοινό θα έχει την ευκαιρία (επίσης στις 9.30 μ.μ.) να απολαύσει με ελεύθερη είσοδο τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Πνευστών του Δήμου Αθηναίων σε έντεχνη μουσική, σε μια συναυλία με τίτλο «Στου Φιλοπάππου είναι η αγάπη μου κρυμμένη κάπου». Στον όμορφο κήπο του Νομισματικού Μουσείου, τέλος, θα παρακολουθήσουμε στις 9 μ.μ. μουσική εκδήλωση με τη Λίνα Νικολακοπούλου και την Αργυρώ Καπαρού, ενώ στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο μπορούμε να περιηγηθούμε δωρεάν την περιοδική έκθεση «Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων» από τις 8 μέχρι τις 11 μ.μ.</p>
<p class="norm-12"> </p>
<p> </p>
<h2 class="sub-title">Σελήνη να την πιεις στο ποτήρι</h2>
<p> </p>
<div style="clear: left; float: left; width: 490px; text-align: center;">
<p id="article-image-text"><img src="/contentfiles/photo3.jpg" alt="" width="490" height="261" /></p>
</div>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12"> </p>
<p class="norm-12">Όσοι βρίσκονται αυτές τις ημέρες σε κάποιο νησάκι δεν θα δυσκολευτούν να αντικρίσουν την ομορφότερη πανσέληνο της χρονιάς να ξεπροβάλλει μέσα από ένα λευκό σοκάκι ή πίσω από μια κοντινή πλαγιά. Τους μακαρίζουμε βεβαίως, αλλά κι εμείς που βρισκόμαστε στην άδεια πόλη είτε από ανάγκη είτε από –έξυπνη– επιλογή δεν πρόκειται να αφήσουμε άπιαστη την αυγουστιάτικη σελήνη. Ιδέες υπάρχουν! Μπορούμε για παράδειγμα να ξεκινήσουμε από ψηλά. Τα roof tops ξενοδοχείων όπως το «President» («Penthouse») το «Central» («Thea Terrace Bar») ή το «Fresh» προσφέρονται για κοσμοπολίτικα –σε διαφορετικές αποχρώσεις του lifestyle– ενσταντανέ με φόντο τα αξιοθέατα της Αθήνας. Το roof bar του ξενοδοχείου «Α For Athens» στην Πλατεία Μοναστηρακίου αποτελεί επίσης μια προφανή και πολυσύχναστη λύση για ποιοτικά cocktails με φόντο τη φωτισμένη Ακρόπολη, όμως εξίσου περίφημα τα καταφέρνει και το –ακόμη φρέσκο– «360° Cocktail Bar». Εκεί κοντά βρίσκονται και οι low budget ταράτσες του bar «Λουκούμι», του youth hostel «Athenstyle» καθώς και το αστικό… beach bar του «Χοροστάσιον». Ταρατσούπολη, πάντως, έχει και στην πιάτσα Πανόρμου, με τα περισσότερα μπαράκια της οδού Αλέξη Παυλή να διαθέτουν τα δικά τους… υψίπεδα. Αν, πάλι, «το κορίτσι θέλει θάλασσα», στο βαθμό που τα υπόλοιπα μεγάλα clubs βρίσκονται ακόμη σε καλοκαιρινές διακοπές, δύο προτάσεις μονοπωλούν το ενδιαφέρον της αθηναϊκής ριβιέρας: στο «Island» της Βάρκιζας, στο καθιερωμένο τις Τετάρτες Island of Gods party παίρνουν σειρά οι DJs της house Consoul, Alceen και Kumo, ενώ στο beach bar «Βοlivar» του Αλίμου υπάρχει και το καθιερωμένο full moon live party, στο πλαίσιο του οποίου εμφανίζονται οι Koza Mostra με ελεύθερη είσοδο αλλά κι ελεύθερο πάρκινγκ. Το μόνο που δεν είναι free είναι το αλκοόλ…</p>
<p> </p>
<h2 class="sub-title">Δείπνο φεγγαρόλουστο</h2>
<p> </p>
<p><img src="/contentfiles/photo4.jpg" alt="" width="490" height="261" /></p>
<p>Είναι ωραίο πράγμα η πανσέληνος στην αυγουστιάτικη Αθήνα. Ο Λόρκα λέει κάπου ότι «όταν βγαίνει το φεγγάρι, η καρδιά αισθάνεται νησί καταμεσής του απείρου». Ε, με το φεγγάρι γεμάτο πάνω από το κεφάλι σου και την πόλη τριγύρω να κινείται στο ρελαντί, η αίσθηση γίνεται πιο πλατιά. Και ούτε ένα ποιητικό/συγκινησιακό κοκαλάκι να μην έχεις μέσα σου, ο φωτεινός κυκλικός δίσκος έχει τον τρόπο του να σε κάνει να κοιτάζεις ψηλά σαν υπνωτισμένος. Αν έχεις ξεμείνει εδώ ή αν έχεις επιστρέψει από τις διακοπές, ξόρκισε το –εγγενές της κατάστασης– ξενέρωμα βγαίνοντας να πιάσεις το φεγγάρι. Τι κι αν πέφτει Τετάρτη; Άδραξε τη νύχτα και τρατάρισε τον αγαπημένο ή την αγαπημένη σου φεγγαρόλουστη γαστρονομία στα roof gardens που βλέπουν Ακρόπολη: στη «Ηytra» στην κορυφή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, στο «Bαρούλκο», το «Premiere», το «GB Roof Garden», το «Tudor Ηall», το «New Art Lounge», το «Olive Garden» ή το «La Suite Lounge». Ανεβείτε στον Λυκαβηττό για δείπνο με την Αθήνα στα πόδια σας στους «Ορίζοντες». Πιείτε κοκτέιλ μετά φαγητού στο «Galaxy Bar», στα ψηλά πατώματα του «Ηilton». Χαζέψτε τα φώτα της πόλης να στρώνουν χαλί κάτω από το φεγγάρι από την προνομιακή βεράντα του ελληνικού εστιατορίου «Ελαίας Γη» στην Πολιτεία. Μαγευτείτε από τη φεγγαράδα δίπλα στον επιβλητικό ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο την ώρα που δοκιμάζετε το δημιουργικό,<br /> ειδικό για την ημέρα μενού του «Cape Sounio The Restaurant»- μετά μάλιστα ακολουθεί και πάρτι. Χαλαρώστε κοσμοπολίτικα στη «Γαλάζια Hytra» και στο ιαπωνικό «Matsuhisa» στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Πιάστε προνομιακή θέση σε κάποιο από τα ντεκ των all day στεκιών της παραλιακής. Διαλέξτε κάποιο ψαρο-ταβερνάκι που στρώνει τραπέζια στην αμμουδιά σε κάποια από τις ανατολικές παραλίες –τον «Ξυπόλυτο» στη Λούτσα, το «Ψαροπούλα Μπιμπίκος» στο Πόρτο Ράφτη, το «Καβούρι» στον Μαραθώνα, το «Ζούμπερη» στο Ζούμπερι κ.ά.– και χαζέψτε τη σελήνη να καθρεφτίζεται στα νερά καθώς τρώτε τα καλαμαράκια και τα χταποδάκια σας και πίνετε το κρασί σας. Εν πάση περιπτώσει, βγείτε. Ακόμη κι αν δεν σας παίρνουν τα οικονομικά σας. Υπό το φως της πανσελήνου, ακόμη κι ένα σουβλάκι στο χέρι ή μια μπίρα από το περίπτερο σε ένα φεγγαροχτυπημένο παγκάκι κάτω από την Ακρόπολη ή στους λόφους του Στρέφη και του Φιλοπάππου έχει την ομορφιά του.</p>
<p>ΠΗΓΗ: athinorama.gr</p>