Πήτερ Παν: Το αγόρι που φοβάται να μεγαλώσει, στο Θέατρο Αθηνά

Οι μαγικές σβούρες και ο Θοδωρής Μαροσούλης παρουσιάζουν σε διασκευή – σκηνοθεσία του Δημήτρη Αδάμη J.M. Barrie «Πήτερ Παν» στο Θέατρο Αθηνά (Πατησίων & Δερυγνί).

«Όλα τα παιδιά μεγαλώνουν, εκτός από ένα …»

Μια θεατρική πανδαισία για όλα τα παιδιά. Ο Δημήτρης Αδάμης σκηνοθετεί αυτή την θαυμάσια, εφευρετική, εναέρια θα μπορούσαμε να πούμε, παραγωγή των «μαγικών σβουρών» που φέτος γιορτάζουν τα 15 χρόνια τους στο Θέατρο για Παιδιά.

Πρόκειται για μια σύγχρονη, δυναμική, μαγευτική, φανταστική παραγωγή του διαχρονικού αριστουργήματος του J.M. Barrie, που μας οδηγεί σε μια Χώρα του Ποτέ που θα μπορούσε να είναι καλά κρυμμένη στην καθημερινότητα των παιδιών της πόλης και κρύβει την έγνοια και την ανησυχία του παιχνιδιού καθώς το παιδί μεγαλώνει.

Η Χώρα του Ποτέ είναι το Τώρα.

Η παράσταση ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια των παιδιών καθώς η ιστορία εξελίσσεται. Πρόκειται για ένα εφευρετικό παιχνίδι και μια μαγεία ορατή στον καθένα. Η Χώρα του Ποτέ είναι μια παιδική χαρά περιπέτειας, όπου τα χαμένα αγόρια ζουν σήμερα με αντικείμενα που βρίσκονται γύρω τους. Όλα αυτά ενισχύουν την αφοσίωση του ήρωα στη διασκέδαση και την περιπέτεια.

Η Υπόθεση

Στο σπίτι της Οικογένειας Ντάρλιγκ, ο κύριος και η κυρία Ντάρλιγκ ζουν μαζί με τα τρία τους παιδιά, τη Γουέντυ, τον Τζον και τον Μάικλ τα οποία φροντίζει η νταντά Νανά, ένας σκύλος.

Η Νανά ο σκύλος – γκουβερνάντα ξέρει τα πάντα καλύτερα από τον καθένα. Η κυρία Ντάρλιγκ είναι εκεί για όλους, η μητέρα που θα ήθελαν να έχουν όλα τα παιδιά.

Μια νύχτα, όμως, όλα ανατρέπονται. Εμφανίζεται ο Πήτερ Παν μαζί με τη νεράιδά του, την Τίγκερ Μπελ. Ο αρχηγός των Χαμένων Παιδιών, έχει χάσει επαφή με τη σκιά του. Η Γουέντυ τον βοηθά στην επανασύνδεση.

Σε αντάλλαγμα, την προσκαλεί, μαζί με τα αδέρφια της στη Χώρα του Ποτέ. Εκεί τους περιμένουν, τα Χαμένα Παιδιά, αλλά και ο εκδικητικός Κάπτεν Χουκ.

Μια αναταραχή μαγείας, φαντασίας και μουσικής θα ακολουθήσει. Ο Πήτερ Παν είναι το αγόρι που φοβάται να μεγαλώσει.

Ένα έργο που θα ήθελε να μιλήσει κυρίως για την αγάπη και την αμέριστη έγνοια και μέριμνα προς τα παιδιά. Όμως, θίγει και σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την απώλεια, την εγκατάλειψη και τον παιδικό πόνο.

Αυτή η παράσταση δεν είναι απλώς μια μεγάλη περιπέτεια – είναι η ίδια η ζωή.