Νυμφομανία: Πότε μια γυναίκα θεωρείται εθισμένη στους άνδρες;

<h1 class="article_title" style="text-align: justify;">Ο μύθος της νυμφομανίας</h1>
<div class="article_subtitle" style="text-align: justify;">Η Σαρλότ Γκενσμπούργκ υποδύεται μια νυμφομανή στη νέα ταινία-πρόκληση του Δανού Λαρς φον Τρίερ. Ωστόσο, το φαινόμενο της νυμφομανίας δεν είναι καθόλου μυθοπλασία</div>
<div class="article_info" style="text-align: justify;"> </div>
<div class="article_info" style="text-align: justify;">Οχι. Δεν είναι δυνατόν. Δεν μπορεί να είναι αυτή η εικόνα μιας φιλήδονης γυναίκας που έχει όποιον άνδρα θέλει. Που κυλιέται σε σατέν σεντόνια και ψεκάζεται με ακριβά αρώματα για να αφήνει το ευωδιαστό αποτύπωμά της στα κορμιά με τα οποία πλαγιάζει. Πού είναι η λαγνεία, οι αναρίθμητοι εραστές, η ασυδοσία του ομαδικού σεξ; Τι δουλειά έχει μια τέτοια γυναίκα-δηλητήριο να κείτεται άγρια ξυλοκοπημένη σε ένα έρημο, λασπωμένο σοκάκι; Αυτά και άλλα πολλά σκέφτηκαν όσοι περίμεναν πώς και πώς το πρώτο still από την πολυαναμενόμενη ταινία του Λαρς φον Τρίερ «Nymphomaniac». Κι όμως, στις αρχές Φεβρουαρίου, η πρώτη στατική εικόνα του φιλμ που δόθηκε στη δημοσιότητα παραήταν στατική για τα γούστα τους. Οι προσευχές τους εισακούστηκαν λίγες εβδομάδες αργότερα, όταν άρχισε να προωθείται η «καλή» φωτογραφία της ταινίας: η πρωταγωνίστρια Σαρλότ Γκενσμπούργκ γυμνόστηθη, ανάμεσα σε δύο αγνώστων λοιπών στοιχείων μαύρους άνδρες, έτοιμους για όλα.</div>
<div class="article_text">
<p style="text-align: justify;">Γεννημένη στο Λονδίνο και μεγαλωμένη στο Παρίσι, η 42χρονη κόρη του εκκεντρικού και φιλήδονου Σερζ Γκενσμπούργκ και της εξίσου διάσημης Τζέιν Μπίρκιν ετοιμάζεται για την πρεμιέρα της πιο προβοκατόρικης ταινίας όλων των εποχών – όπως τουλάχιστον μας έχει πείσει εδώ και οκτώ μήνες το δαιμόνιο μάρκετινγκ. Υποδύεται την Τζο, μια 50χρονη που έχει αυτοδιαγνωστεί ως νυμφομανής. Τα συνεχή παιχνίδια με τη φωτιά την αφήνουν άσχημα κακοποιημένη σε ένα σοκάκι. Ενας άνδρας τη βρίσκει, τη σώζει και εκείνη για αντάλλαγμα του διηγείται την πολυτάραχη σεξουαλική ζωή της από τα παιδικά της χρόνια ως σήμερα. Παρατηρώντας τέτοιες γυναικείες συμπεριφορές όλο και πιο συχνά, η γνωσιακή ψυχολόγος Εύη Σύρου τονίζει: «Παλαιότερα, λόγω στερεοτύπων, ήταν πιο δύσκολο για μια γυναίκα να φλερτάρει δημοσίως. Τότε θα έφτανε στο σημείο μέχρι και να υποδυθεί τον ρόλο της ιερόδουλης. Σήμερα, που το Διαδίκτυο κρύβει καλά τις εμμονές μας, η γυναίκα δεν διαφέρει σε τίποτε από έναν σεξομανή άνδρα».</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Το «ναρκωτικό» του έρωτα</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Συζητώντας με μια 33χρονη γυναίκα που όπως η Τζο της ταινίας αυτοδιαγνώστηκε ως νυμφομανής, παρατηρείς ότι τα όρια ξεπερνιούνται ώσπου να πεις «σεξ»: «Από μικρή χρησιμοποιούσα το σεξ σαν όπλο. Με ιντρίγκαρε να αρέσω όχι μόνο στο αγόρι μου, αλλά σε όλους. Στο αγόρι της καλύτερής μου φίλης, σε φίλους του πατέρα μου, το βλέμμα τους με ντόπαρε σαν ναρκωτικό και χωρίς να το καταλάβω πέρασα στο άλλο άκρο. Ηξερα ότι αυτό που έκανα ήταν κακό, αλλά δεν μπορούσα να το σταματήσω. Και όταν τελικά κατάφερα να μπω σε μια κανονική σχέση, με εκδικήθηκε το ίδιο μου το σώμα. Μέχρι σήμερα, δεν μπορώ να έχω φυσιολογική συνεύρεση με τον σύντροφό μου, πονάω σε κάθε επαφή. Εχω κάνει κάθε είδους θεραπείες, αλλά ο πόνος παραμένει. Μου λένε ότι είναι ψυχοσωματικό, τα φάρμακα δεν με πιάνουν».</p>
<p style="text-align: justify;">Η ψυχολόγος συμπληρώνει: <strong>«Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά, τη νικοτίνη και τον τζόγο έχει κοινές συμπεριφορές με την εξάρτηση από το σεξ. Η επικινδυνότητα ξεφεύγει από την ψυχολογική της διάσταση και βάζει σε κίνδυνο την υγεία και τη σωματική ακεραιότητα της γυναίκας</strong>. Ενώ όμως στους ναρκομανείς, για παράδειγμα, προτείνεται η πλήρης αποχή, στη νυμφομανία τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Μέσα από τις συνεδρίες διερευνούμε τι κρύβεται πίσω από το σεξ, γιατί χρησιμοποιείται σαν φάρμακο άλλων ψυχικών τραυμάτων. Οσο οξύμωρο και αν ακούγεται, πολύ συχνά, πίσω από μια ορκισμένη νυμφομανή κρύβεται ένα τρομαγμένο κορίτσι που ψάχνει σε λάθος μέρη την αγάπη».</p>
<p style="text-align: justify;">Τα όρια μεταξύ ενός υπερσεξουαλικού ατόμου που απλώς απολαμβάνει να κάνει πολύ συχνά σεξ και κάποιου που φτάνει στην ψυχοπαθολογία παραμένουν δυσδιάκριτα. <strong>Χαρακτηριστικό είναι ότι η νυμφομανία ή σατυρίαση, όπως μας πρωτοσυστήθηκε πριν από περίπου 50 χρόνια, δεν υφίσταται ως νοσολογική οντότητα στην ψυχιατρική επιστήμη, αν και προσφάτως έχει προταθεί να γίνει.</strong> Τις περισσότερες φορές, προτού χτυπήσει την πόρτα του ψυχολόγου, μια νυμφομανής γυναίκα επισκέπτεται γυναικολόγο. </p>
<p style="text-align: justify;">Μη προγραμματισμένες εγκυμοσύνες και εκτρώσεις, σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα είναι πράγματα που συναντά σχεδόν σε καθημερινή βάση ο γιατρός Αντώνης Καλλιφάτης σε γυναίκες από 25-45 ετών: «Οταν έρχονται όμορφες, νέες, μορφωμένες γυναίκες και μου λένε “δεν ήθελε να βάζει προφυλακτικό, αλλά τον υποχρέωνα να πλένεται πολύ καλά προτού κάνουμε σεξ”, αναρωτιέμαι αν ζούμε στην Ελλάδα ή στην Ουγκάντα. Τα κονδυλώματα έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα. Οσο για τα κρούσματα του HIV, έχω κουραστεί να ακούω από φορείς να λένε ότι κόλλησαν κατά τη διάρκεια μετάγγισης. Οκτώ στις δέκα δεν λένε την αλήθεια».</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Τα σημάδια του εθισμού</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Τα κυριότερα καμπανάκια που μαρτυρούν σεξουαλικό εθισμό είναι τα εξής:<strong> σεξ χωρίς προφυλάξεις, επιδειξιμανία, καταναγκαστικός αυνανισμός, πολλαπλές σχέσεις, επίμονη χρήση πορνογραφίας και σεξ μέσω Διαδικτύου, πολλαπλά one-night stands, σεξ σε ακατάλληλο μέρος και πορνεία – κυρίως σε γυναίκες που παρουσιάζουν διαταραχή προσωπικότητας –, μείωση της παραγωγικότητας στη δουλειά, απομάκρυνση από οικογένεια και φίλους. Επίσημη έρευνα που μαρτυρά πόσο σεξουαλικά εθισμένος λαός είμαστε δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη.</strong> Οι Ελληνίδες, πάντως, είναι οι πρώτες που θα αποσυνδέσουν τον υπολογιστή και θα βγουν από το σπίτι, ελπίζοντας σε offline γνωριμίες, ενώ οι Ελληνες προτιμούν τη σιγουριά του online, φοβούμενοι περισσότερο την απόρριψη.</p>
<p style="text-align: justify;">Το 2% των περιπτώσεων σεξομανίας έχει να κάνει με οργανικά αίτια: <strong>η υπερέκκριση ανδρογόνων αυξάνει τη σεξουαλικότητα και στους άνδρες και στις γυναίκες. Οι μανιοκαταθλιπτικοί όταν βρίσκονται στη φάση της μανίας και κάποιοι ασθενείς με σπάνιες μορφές επιληψίας μπορεί να εμφανίσουν υπερσεξουαλικότητα κατά τη διάρκεια μιας κρίσης. Αλλά και οι ουσίες, με βασικότερη την κοκαΐνη, σε κάνουν να σκέφτεσαι υπερβολικά συχνά το σεξ. Για το υπόλοιπο 98% τα αίτια είναι ψυχολογικά και απαιτούν διεξοδικές συνεδρίες. Στη χώρα μας, η Εταιρεία Μελέτης και Πρόληψης Σεξουαλικής Κακοποίησης (obrela.gr) έρχεται δυστυχώς αντιμέτωπη με πολλά ακραία περιστατικά. Η εικόνα της ξυλοκοπημένης Γκενσμπούργκ είναι η άλλη όψη της ασυδοσίας. Το μυαλό του Τρίερ, όσο διεστραμμένο και αν είναι, δεν είναι περισσότερο νοσηρό από πολλές και πολλούς εκεί έξω.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Μακριά από τα κινηματογραφικά φλας και τη δανέζικη μυθοπλασία, στη λιγότερο εξωτική Νέα Μάκρη, υπάρχει ως πραγματικό γεγονός: ο ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου της 23χρονης Φαίης Μπλάχα από τον σύντροφό της Βαγγέλη Στεφανάκη και η κατάθεση-σοκ της αδελφής της ότι τον κάλυπτε επειδή είχε και η ίδια σχέση μαζί του και την εκβίαζε με ροζ βίντεο. Κάτι τέτοιες στιγμές, βλέπεις τον Λαρς φον Τρίερ να χαμογελάει με αυτό το σατανικό ύφος σαν να σου λέει «δεν είμαι τίποτε παραπάνω από ένας καλός παρατηρητής της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης».</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong>«NYMPHOMANIAC» – Η τέχνη της πρόκλησης</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Υστερα από έντεκα εβδομάδες γυρισμάτων (Αύγουστος-Νοέμβριος 2012), 268 σελίδες σκριπτ και 100 κινηματογραφημένες ώρες, το συνολικό μονταρισμένο υλικό της ταινίας έφτασε τις επτάμισι ώρες. Αναγκαστικά λοιπόν χωρίστηκε σε δύο μέρη και θα προβληθεί σε δύο εκδοχές, μία hardcore και μία πιο soft. Συνολικά, τέσσερις γερές δόσεις κινηματογραφικής νυμφομανίας από τον μετρ (και) αυτού του είδους, Τρίερ. Η πρεμιέρα θα γίνει στις 30 Μαΐου στη γενέτειρά του Δανία, ενώ στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες θα πρέπει να κάνουμε υπομονή ως τον Δεκέμβριο.</p>
<p style="text-align: justify;">Η ταινία προωθείται ως ό,τι πιο προκλητικό έχει γεννήσει ποτέ η βιομηχανία του σινεμά – εξαιρουμένων των πορνοταινιών –, σαν ένα χορταστικό σεξόραμα. Ο Τρίερ έχει κατηγορηθεί πολλές φορές για κινηματογραφικό μισογυνισμό, αφού βάζει τις ηρωίδες του να υποφέρουν. Μάλλον συμβαίνει κάτι άλλο: δαιμόνιος καθώς είναι, τις δικαιώνει στο τέλος, ακόμη και αν χρειαστεί να σκοτώσουν τους πάντες («Dogville») ή να προκαλέσουν τη μυστηριώδη καταστροφή του πλανήτη («Melancholia»). Σαν να δηλώνει ότι οι γυναίκες είναι πολύ πιο επικίνδυνες από τους άνδρες όταν αποκτούν εξουσία. Κάπως έτσι, και η Γκενσμπούργκ παρουσιάζεται ως θύμα ξυλοδαρμού, αφηγούμενη όμως την έκλυτη ζωή της, η εικόνα αλλάζει.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong>«Ολα θα συμβούν στ’ αλήθεια»</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Δεν είναι η πρώτη φορά που η Γκενσμπούργκ, «η αμάραντη βιολέτα» όπως την αποκαλεί ο γαλλικός Τύπος, συνεργάστηκε με τον δανό σκηνοθέτη. Το 2009 κέρδισε το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας στο Φεστιβάλ Καννών για τον «Αντίχριστο» και το 2011 είχε έναν μικρότερο ρόλο στο «Melancholia». <strong>Ηταν τότε που ο Λανς φον Τρίερ, από αγαπημένο, αν και ατίθασο, παιδί των Καννών, θεωρήθηκε ξαφνικά προσωποποίηση του σατανά, εξαιτίας ενός χοντροκομμένου αστείου που είχε κάνει για τον Χίτλερ κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου. Η τελευταία εικόνα του που θυμούνται πολλοί από τις Κάννες είναι να ξεμακραίνει μέσα στο πολυτελές βαν του – έχει αγιάτρευτη φοβία και δεν μπαίνει ποτέ σε αεροπλάνο.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Ερωτηθείς για το πόσο δύσκολο ήταν να πάρει τον ρόλο, η απάντηση που έδωσε ο ηθοποιός Σία Λαμπέφ στο τηλεοπτικό σόου «Chelsea Lately» ήταν η εξής: «Το μόνο που έκανα ήταν να στείλω στον Τρίερ προσωπικά βίντεο από εμένα και την κοπέλα μου να κάνουμε σεξ». <strong>Ο Λαμπέφ δήλωσε επίσης ότι στην αρχή του σεναρίου του Τρίερ αναγραφόταν η φράση «όλα θα συμβούν στ’ αλήθεια». Και όταν έλεγε «όλα», άραγε το εννοούσε; Συνεχίζοντας τις αποκαλύψεις, ο Λαμπέφ είπε ότι όλες οι ερωτικές σκηνές είναι αληθινές – με άλλα λόγια, οι ηθοποιοί έκαναν πραγματικό σεξ μεταξύ τους.</strong> Και όταν στο καστ υπάρχουν ονόματα όπως η Ούμα Θέρμαν, ο Γουίλεμ Νταφόε, ο Τζέιμι Μπελ, ο Κρίστιαν Σλέιτερ κ.ά., το θερμόμετρο ανεβαίνει κατακόρυφα. Μόνο που, όπως έσπευσε να διευκρινίσει: «Ο,τι θεωρείται παράνομο, όπως η χρήση ναρκωτικών ουσιών και το πραγματικό σεξ, θα προβάλλονται ως θολά πλάνα». Και συνεχίζοντας: «Ο Τρίερ είναι επικίνδυνος και ικανός για τα πάντα. Με τρομάζει». Τι κι αν ο έτερος πρωταγωνιστής, Στέλαν Σκάρσγκαρντ, είχε δηλώσει ότι δεν υπάρχει πραγματικό σεξ στην ταινία; Το αδηφάγο κοινό προτιμάει να πιστεύει ότι όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά.</p>
<p style="text-align: justify;">Η αφίσα-teaser της ταινίας, εξάλλου, άναψε τα αίματα μέσα στον χειμώνα. Με κεντρικό σλόγκαν «Forget Αbout Love» (Ξεχάστε την αγάπη), δύο μαύρες παρενθέσεις, μία που ανοίγει και μία που κλείνει, σχημάτιζαν υπαινικτικά τον γυναικείο κόλπο σε λευκό φόντο. Παμπόνηρο κλείσιμο του ματιού στη γενιά που έχει ανατραφεί με sexting, ανταλλάσσοντας πονηρά ιντερνετικά μηνύματα τα οποία κάνουν τα σημεία στίξης να μοιάζουν πιο διεστραμμένα από ποτέ.<strong> «Οι παρενθέσεις δεν ήταν ποτέ πιο σέξι» σχολίαζε ο διεθνής Τύπος, ενώ ακόμη και η κλασική φράση «Coming Soon» που συναντάμε σε όλες τις κινηματογραφικές αφίσες, κάτω από τη λέξη «Nymphomaniac» έπαιρνε εντελώς άλλο νόημα: «Η νυμφομανής – “έρχεται” σύντομα». Με άλλα λόγια, δεν αργεί να τελειώσει.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 19 Μαΐου 2013</p>
</div>

Σχετικά άρθρα